Major Félibrige | |
---|---|
1876-1894 |
Narodziny |
27 grudnia 1822 Awinion |
---|---|
Śmierć |
23 października 1894 Awinion |
Imię urodzenia | Jean-Gabriel Brunet |
Przezwisko | Felibre de l'Arc-de-Sedo |
Narodowość | Francuski |
Czynność | Pisarz |
Członkiem | Félibrige |
---|
Jean Brunet ( +1.822 - +1.894 ) to francuski poeta z języka Occitan , urodził się i zmarł w Awinionie . Był jednym z siedmiu członków założycieli Związek Felibrów z Frederic Mistral , Joseph Roumanille , Théodore Aubanel , Paweł Giera , Anselme Mathieu i Alphonse Tavan . Melancholijny i utopijny poeta, odkrył w Félibrige ruch, który spełnił jego demokratyczne aspiracje i młodzieńczy zapał ”.
Swoją karierę zawodową rozpoczął jako malarz-dekorator i wytwórca szkła artystycznego, prowadząc sklep z antykami przy 1bis rue des Fourbisseurs w Awinionie. Ożenił się z Cécile Bernard, która była matką chrzestną przez pełnomocnika Geneviève, córki Stéphane Mallarmé, która zaprzyjaźniła się z parą podczas jej pobytu w Awinionie.
Ponownie spotkał się z przyjaciółmi w Château de Fontségune w Châteauneuf-de-Gadagne ,21 maja 1854Brunet był jednym z siedmiu prymasów , założycieli Félibrige .
Od 1876 roku do śmierci był majorem Félibrige .
To także on, kiedy para przeniosła się na 17 rue Galante, gdzie podczas wygnania w 1867 roku Víctor Balaguer ( 1824 - 1901 ), przywódca Katalońskiej Partii Liberalnej i taki jak on mason , przyjął .
Po klęsce Sedan po III e Rzeczypospolitej została ogłoszona w Paryżu w4 września 1870aw Awinionie, pod opieką Alphonse Gent , Mallarmé napisał do niego:
„Dzień, który zaczął się tak gorzko, nie mógł zakończyć się w bardziej okazały sposób. Tylko do ciebie należało wejście na balkon ratusza w Awinionie i proklamowanie tam Republiki Prowansji. "
Został kapitanem straży pożarnej, został także radnym miejskim z listy republikańskiej 30 kwietnia 1871.
Opublikował tylko kilka wierszy naznaczonych smutkiem w Armanie pod pseudonimem Felibre de l'Arc-de-Sedo , a przede wszystkim pracował nad opracowaniem niepublikowanego repertuaru przysłów z Prowansji.
Zrujnowany swoją hojnością zmarł w szpitalu w Awinionie w 1894 roku , po próbie popełnienia samobójstwa. To gmina zapłaciła za jego pogrzeb. Przed swoim grobem, na cmentarzu w Saint-Véran , jego przyjaciel Félix Gras , jako capoulié, wygłosił swoją pochwałę:
„Ten republikański poeta całe życie walczył o ludzkość na barykadzie miłości. "
Cała jego praca, która zachowała się w formie rękopisu, została zdeponowana w bibliotece Muzeum Arbaud w Aix-en-Provence . Opublikował trzy fragmenty:
(Niewyczerpująca lista)
Utwory noszące imię Jean Brunet