| Generalny Inspektor Mostów i Dróg ( d ) |
|---|
| Narodziny |
2 lipca 1894 Paryż |
|---|---|
| Śmierć |
25 listopada 1984(w wieku 90 lat) Paryż |
| Narodowość | Francuski |
| Trening |
Lycée Louis-le-Grand École polytechnique Wydział Prawa w Paryżu |
| Zajęcia | Inżynier , menadżer firmy |
| Pokrewieństwo |
Joseph Michon (dziadek) Paul Deschamps (szwagier) |
| Pracował dla | Compagnie nationale du Rhône , Spie Batignolles , EDF Gaz de France Distribution , Compagnie française de navigation rhénane , Société de construction des Batignolles , École des Ponts ParisTech |
|---|---|
| Konflikt | Pierwsza wojna światowa |
| Nagrody |
Dowódca Legii Honorowej Croix de Guerre 1914-1918 |
| Tama Génissiat , zbocze wodne Montech |
Jean Aubert (2 lipca 1894w Paryżu -25 listopada 1984w Paryżu) jest francuskim inżynierem i przedsiębiorcą. Jest wynalazcą wędrówek Aubert , systemu przeznaczonego do wymiany śluz oraz procesu budowy zapór nasypowych z Pierre Londe . Opracował również projekt mobilnych zapór.
Wnuk Josepha Michona i syn prawnika Rady Stanu i Sądu Kasacyjnego , szwagier Paula Deschampsa , Jean Aubert był studentem Lycée Louis-le-Grand, a następnie rozpoczął studia prawnicze w Paryżu . W 1913 roku został przyjęty do École Polytechnique . Studia przerwała I wojna światowa, podczas której służył jako oficer artylerii. Był dwukrotnie ranny i odznaczony Croix de Guerre . W 1923 r. Został inżynierem mostów i dróg . Po rozpoczęciu kariery w służbie nawigacyjnej Sekwany w 1922 r. Został profesorem w szkole Pont et Chaussées w 1932 r.
Jean Aubert został mianowany dyrektorem zarządzającym Compagnie Nationale du Rhône w 1933 r., A w 1940 r. Został prezesem i dyrektorem zarządzającym. W Liberation ponownie objął stanowisko dyrektora zarządzającego, zanim objął przewodnictwo w Société de Transport d. „Very High Voltage Energy of the North (STERN), spółka zależna EDF i Komitetu Narodowego EDF-GDF .
W 1949 roku Aubert został mianowany prezesem Compagnie française de navigation rhénane .
W 1956 r. Został mianowany prezesem Société de construction des Batignolles , zastępując Ernest-Georges Goüin , którego prezydenturę pełnił do 1966 r. Następnie został inżynierem konsultantem i honorowym prezesem Spie Batignolles w latach 1968–1984.
Był także Inspektorem Generalnym Ponts et Chaussées , Przewodniczącym Comité Mixte Électricité de France - SNCF , Francuskiej Sekcji Hydrologii Naukowej Komitetu Geodezji i Geofizyki, Cercle des Transports, Sekretarzem Generalnym Międzynarodowego Komitetu ds. Zapory, członek Stałej Międzynarodowej Komisji Kongresów Żeglugowych, Komisji Transportu Generalnej Komisji Planowania .
Ożenił się z kuzynem Rogera Hoppenota , wówczas wnuczką Marie Fortuné de Vergès , wdowy z Polonceau .