Jean Armand de Maillé

Jean Armand de Maillé,
książę Fronsac, markiz de Brézé
Jean Armand de Maillé
Jean Armand de Maillé
Przezwisko Meshed
Narodziny 18 października 1619
w Milly-le-Meugon
Śmierć 14 czerwca 1646(w wieku 27 lat)
w bitwie pod Orbetello
Death w akcji
Pochodzenie Królestwo Francji
Uzbrojony  Francuska Królewska Marynarka Wojenna
Stopień Wielki mistrz nawigacji
Lata służby 1635 - 1646
Przykazanie Flota Ponanta
Konflikty Wojna trzydziestoletnia
Wyczyny broni 1643  : Bitwa pod Kartageną
Daniny Popiersie w galerii walk w pałacu wersalskim
Trzy budynki wojenne

Jean Armand de Maillé (ur18 października 1619w Milly-le-Meugon - zmarł dnia14 czerwca 1646Bitwa Orbetello ), książę Fronsac , markiz de Breze, był słynny żeglarz francuski z XVII -tego  wieku , zmarł przedwcześnie w wieku 27 lat. Pułkownik w wieku 15 lat, generał galer w wieku 20 lat, wielki mistrz nawigacji w wieku 24 lat, Maillé-Brézé brał udział w ośmiu kampaniach wojennych na morzu, podczas których odniósł imponującą liczbę zwycięstw, które przez pewien czas zapewniły marynarka wojenna Ludwika XIII pod kontrolą zachodniej części Morza Śródziemnego .

Biografia

Syn Urbaina de Maillé , markiza de Brézé i marszałka Francji , Jean-Armand de Maillé, bratanek Richelieu przez matkę, Nicole du Plessis-Richelieu, młodszą siostrę kardynała , wychowywał opat Aubignac pod kierunkiem i ochronę swojego wuja, a w wieku 15 lat rozpoczął służbę wojskową wraz z ojcem. Gdy pozwalały mu na to dochody jego potężnej rodziny, na własny koszt utworzył pułk piechoty, aby rozpocząć wojnę osiemdziesięcioletnią , wstąpiwszy tym samym do wojska bezpośrednio w randze kapitana obozu lub pułkownika .

W 1636 r. Richelieu dał mu jako ocalałego urząd wielkiego mistrza nawigacji , utworzony dla kardynała. W następnym roku zastąpił wiceadmirała de Sourdis , zwolniony ze swojego dowództwa, na czele floty Ponant . Mianowany w 1639 r . Generałem galer , następnie operował na Morzu Śródziemnym , wyruszył do walki z27 lipca 1640flota hiszpańska przed Kadyksem zajęła Villafranca i zneutralizowała Genueńczyków .

W następnym roku Maillé-Brézé został wysłany do ambasady w Portugalii , a następnie w buncie przeciwko Hiszpanii .

W 1642 r. Ponownie wyruszył z 20 uzbrojonymi statkami do Brześcia . 25 maja przybył do Barcelony , gdzie skoncentrował eskadrę złożoną z 41 statków, 17 galer i 13 strażaków. W dniu 30 czerwca , wstąpił hiszpańska flota zaangażowany, a następnie do Barcelony straszna walka z czterech dni ( 1 st - 03 lipca ), po czym zmusił nieprzyjaciela do odwrotu. W ten sposób zapewnił sukces armii Katalonii i pozwolił na zdobycie Perpignan i podbój Roussillon .

Wszedł Grudzień 1642, Po śmierci Richelieu, Intendant i wielkiego mistrza nawigacji , gubernatora Aunis i La Rochelle , odziedziczył Księstwo-parostwo z Fronsac od kardynała . W następnym roku odniósł nowy i olśniewający sukces -3 lipca 1643, zadając prawdziwą katastrofę hiszpańskiej flocie na Przylądku Bramnym , niedaleko Kartageny, zapewniając w ten sposób niemal całkowitą kontrolę nad zachodnią częścią Morza Śródziemnego.

W tym samym roku 1643 Jean Armand de Maillé zwrócił królowej swój urząd wielkiego mistrza, ale nadal dowodził flotą. Ponownie odniósł podwójne zwycięstwo 9 sierpnia i 4 września w bitwie pod Kartageną, w której wróg stracił osiem okrętów, w tym okręt flagowy Neapolu i 3000 marynarzy. Na cześć tych sukcesów zostały zdobyte dwa medale.

W 1646 roku , po kampanii w Tarragona , wrócił na morze. Wojna o przeniósł się do Włoch , skąd Mazarin próbowali przepędzić Hiszpanów , Maillé-Brézé był o krok od wygranej genialny zwycięstwo off Orbetello , na 14 czerwca , kiedy został przecięty na pół piłką.

Miał pod swoimi rozkazami bardzo kontrowersyjnego Saint-Germain Beaupré , w którym był, zdaniem Tallemanta , całkiem zauroczony.

Jego ciało zostało przywiezione do kościoła Milly. 5 lipca w Saint-Maurice d'Angers odprawia się uroczyste nabożeństwo , którego pochwałę wygłasza ks. Bonichon z Oratorium. Nosił ducha obrazy do tego stopnia, że ​​jego przedwczesne zniknięcie opuściło na chwilę Królewską Marynarkę Wojenną , pozbawiony wyjątkowo utalentowanego przywódcy, zdezorientowany, co przyspieszyło upadek, który stopniowo przyspieszył od czasu śmierci Richelieu.

Poprzez swoją siostrę Claire-Clémence , książę Fronsac został powiązany z pierwszym księciem krwi , który odziedziczył cechy, tytuły i dobra Maillé-Brézé po śmierci swojej żony.

Maillé-Brézé był czasami nazywany za jego życia księciem Brézé, chociaż wydaje się, że Brézé pozostał markizem.

Daniny

Jean Armand de Maillé, Marquis de Brézé, postać namalowana na płótnie w pokoju Château de Jalesne (gmina Vernantes ), a także w pokoju admirałów w Pałacu Wersalskim , gdzie trzy obrazy Théodore Gudin przedstawiają bitwy od Cape Saint-Vincent , od Kartaginy i Orbitello .

Trzy okręty wojenne nosiły już nazwę Maillé-Brézé ,

Statek w XVII -tego  wieku , Minusy niszczyciel z 2400 ton uruchomiona w 1930 roku i przypadkowo zniszczony w 1940 roku Towarzyskie eskadra ( patrz charakterystyki ) dopuszczone do czynnej służby na4 marca 1957wycofany ze służby w 1988 roku . Holowany aż do Nantes , stał się pierwszym muzeum marynarki wojennej we Francji.

Osąd i potomność

Jego wychowawca, M. Hédelin, Abbé d'Aubignac, napisał później:

„Młody książę mówił niewiele, nie zważając na to, że dobry człowiek powinien był mówić tylko bardzo poważnie; ale mówił dobrze…; miał naturalnie rozsądny umysł i serce żarliwe do szczodrości; trafił w sedno romansu i intrygi i przewiduje wszystkie konsekwencje; był bardzo potulnym geniuszem, a ponieważ korekta zawsze ma w sobie coś gorzkiego, jeśli przyniosło mu jakąś odrazę lub przysporzył mu smutku, nie chciał, aby napełniło to gorliwością, jaką miał w służbie; a w dzieciństwie, od kiedy był na wojnie, często mi powtarzał, że tylko lekkie ruchy zmysłów nie powinny się powstrzymywać….
Jego dusza była tak prawidłowa, że ​​nigdy nie słyszałem, jak kłamie, wierząc, że to tylko efekt tchórzostwa, a jego słowo było zawsze nienaruszalne…. Jej hojność była wybitna w tym, że była prawie bez środków, bez pompek…; ukrywał nawet dobro, które czynił, i zło tych, których uwolnił; i że nie dawał nic poza moją posługą, ponieważ prawie nie znał pieniędzy, często ignorowałem nazwiska tych, którym podałem z jego rozkazu….
Cieszył się tą grą, ale z całkowitą obojętnością na stratę lub zysk…; i chociaż bardzo często, z powodu jego zainteresowań, wyrywałem go z akademii [domów gier hazardowych] i kilkakrotnie przerywałem jego grę tego samego popołudnia, jego słowa i jego oczy nie świadczyły o mnie. nigdy żadne emocje … "

Uwagi i odniesienia

  1. Zwany także Duc de Brézé przez Tallemant, chociaż wydaje się, że nie otrzymał patentu; jego ojcem był 2 e  Marquis de Breze.
  2. Imię nadane na cześć jego dostojnego wuja i ojca chrzestnego, (przyszłego) kardynała de Richelieu  ; czasami znajdujemy również Armanda-Jeana.
  3. Według Michaud ( starożytna i współczesna biografia uniwersalna ): „… zaczął w 1638 r. Wyróżniać się w wojnie we Flandrii” (t. 26, s. 128).
  4. Według Michauda ( op. Cit .): „… W 1640 roku pokonał Hiszpanów przed Kadyksem” ( tamże ).
  5. Według Michauda ( op. Cit .): „... został następnie oskarżony o połączenie swoich działań z działaniami naszej armii we Włoszech, przybył oblegać przed Orbitello i został zabity strzałem armatnim na jego pokładzie. ”( Tamże ).
  6. W szczególności Tallemant.

Załączniki

Powiązane artykuły

Bibliografia