Jean-Pierre Vibert

Biografia

Narodziny	1777 lub 31 stycznia 1777 Paryż
Śmierć	1866 lub 18 stycznia 1866 Montfort-l'Amaury
Skrót w botanice	Vibert
Krótkie imię	Vibert
Narodowość	Francuski
Zajęcia	Hodowca róż , botanik
Dziecko	Aimée Vibert ( d )

Jean-Pierre Vibert , urodzony w Paryżu dnia31 stycznia 1777 i martwe 27 stycznia 1866w Montfort-l'Amaury ( Yvelines ) jest francuskim hodowcą róż .

Biografia

Jean-Pierre Vibert jest synem Roberta Viberta i Aimée-Françoise z domu Leiris.

Jako młody człowiek Vibert służył w armii Napoleona , której jest zagorzałym wielbicielem. W swoim eseju na Roses (1826 Edition), a w jego odpowiedzi na Pierre Boitard na stronie piętnaście, on określa, że służył cesarzowi „z honorem” przez osiem lat przed opuszczeniem armii jako sierżant w Woltyżer po jego ran odniesionych podczas Pierwsza kampania Napoli . Po swoich wyczynach zbrojnych zajął się ogrodnictwem i został właścicielem sklepu z narzędziami przy rue du Four w Paryżu. Jego sklep znajdował się w pobliżu André Duponta, ogrodnika cesarzowej Józefiny . Następnie zainteresował się tworzeniem róż. W 1805 roku poślubił Adélaïde Charlotte Heu (1785-1816), córkę Marie-Madeleine Desramées i Théodore Heu, koronnika w Wersalu, z którą miał troje dzieci: Aimée, Adélaïde i Théodore, przyszłego partnera Adolphe Goupil i ojca malarz Jean-Georges Vibert .

W 1812 roku sprzedał swój sklep z narzędziami. Wkrótce potem, w 1813 roku, kupił ziemię w Chennevières-sur-Marne, aby otworzyć szkółkę, w której hybrydyzował róże, drzewa owocowe i winorośl.

W 1815 roku pionier hodowców róż, Jacques-Louis Descemet (1761-1839), musiał sprzedać swoją szkółkę w Saint-Denis . Rzeczywiście, ma poważne trudności finansowe związane z okupacją północy Paryża przez wojska brytyjskie po klęsce Waterloo . Następnie Vibert kupił szkółkę Descemeta z dziesięcioma tysiącami roślin i plikami hybrydyzacji. Miesiąc później zmarła jego 5-letnia córka Adélaïde, a kilka miesięcy później, 17 stycznia 1816 r., Zmarła również jego żona Adélaïde Charlotte.

Vibert był jednym z założycieli Société d'Horticulture de Paris w 1827 roku (obecnie Société Nationale d'Horticulture de France ).

Przeniósł swoją szkółkę do Saint-Denis w styczniu tego roku, w 1835 roku do Longjumeau na południe od Paryża, a w 1839 na południe od Angers .

W 1851 roku Jean-Pierre Vibert sprzedał swoją szkółkę w Angers swojemu brygadziście, panu Robertowi, który w 1867 zadedykował mu odmianę „Souvenir de Pierre Vibert”. Vibert przeszedł na emeryturę do regionu paryskiego, gdzie publikował artykuły o różach i winogronach. On umarł na18 stycznia 1866 w wieku 88 lat.

Stworzył wiele odmian, wśród których jest „Adèle Heu” nazwana na cześć jego żony i „ Aimée Vibert ” nazwana na cześć jego córki. Szczególnie interesowały go róże w cętki i paski. Jego hybrydy obejmowały wszystkie klasy róż istniejące w jego czasach, ale róże galaretowe pozostały klasą, której poświęcił się najbardziej. Podróżował po Europie, aby odwiedzić innych hodowców róż i rozprowadzać nowe hybrydy w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jego liczne artykuły na temat hybrydyzacji róż i ich uprawy również miały duże znaczenie dla rozwoju kultury róż.

Odmiany stworzone lub wprowadzone przez Jean-Pierre'a Viberta

Obecnie istnieje 545 odmian róży stworzonych lub dystrybuowanych przez Vibert, oto kilka przykładów:

`` Aimable Rouge '' (1811),
`` Armide '' (1816),
„Adèle Heu” (1816),
„ Blanche de Belgique ” (1817),
`` Petite Lisette '' (1817),
`` Księżna Berry '' (1818),
„Diane de Poitiers” (1818)
`` Joanna d'Arc '' (1818),
`` Daphne '' (1819),
`` Fanny Bias '' (1819),
' Minette ' (1819),
`` Agathe Fatime '' (1820),
`` Książę Bordeaux '' (1820),
' Księżna Angoulęme ' (1821),
„Ipsilanté” (1821),
„Joséphine de Beauharnais” (1823),
`` Amelia '' (1823),
`` Perfect Shadow '' (1823),
' Stare wino musujące ' (1825),
`` Fioletowy '' (1827),
„ Aimée Vibert ” (1828), orzech laskowy róża , zwany również „bukiet ślubny”, krzew róży bez kolców i różowych pąków, które otwierają się w białe kwiaty przez całe lato, którą uzyskuje się przez hybrydyzację „Champney za Różowy Klastra” x hybryda Rosa sempervirens .
„Camaïeux” (1830),
`` Donna Marie '' (1830),
`` Zoe '' (1830),
`` Crimson Picoté '' (1832),
„Hortense de Beauharnais” (1834),
„Blanchefleur” (1835),
„ Ud Nimfą przeniesiony ” (1835),
' CHWAŁĘ Rosomaniacs ' (1835),
`` Cztery pory roku '' (1836),
`` Hagar '' (1836),
„D'Aguesseau” (1836),
`` Niezwyciężony '' (1836),
„Anaïs Ségalas” (1837),
„Alain Blanchard” (1839),
`` Variegated Double '' (1839),
`` Flamandzki Goździk '' (1840),
„Cosimo Ridolfi” (1842),
`` Safona '' (1842),
„ Yolande d'Aragon ” (1843) jest prawdopodobnie jego arcydziełem, uważanym przez wielu entuzjastów za szczyt starej róży, z jej wyjątkowym kolorem i zapachem.
' Hrabiną Murinais ' (1843),
„De la Grifferaie” (1845),
„Ambroise Paré” (1846),
`` Turenne '' (1846),
„Blanc de Vibert” (1847),
`` Joasine Hanet '' (1847),
`` Sidonie '' (1847),
`` Pelisson '' (1848),
`` Siostra Marthe '' (1848),
„Béranger” (1849),
`` Nathalie '' (1849),
`` Miasto Bruksela '' (1849),
Zair (1849)
„Adèle Pavie” (1850)

Niektóre odmiany Viberta

„Yolande d'Aragon” 1843 , grupa: Damascus, Perpetual hybrid , Portland rose .
„ Petite Lisette ” 1817 , grupa: Alba, Damaszek.
„Las Casas” 1828 , grupa: Bourbon, Cl.
'Alain Blanchard' 1839 , grupa: hybryda róży galusowej, Centifolia Parentage Rosa centifolia L. × Rosa gallica L.
„ Stare wino musujące ” 1825 r. , Grupa: piżmo
„Miasto Bruksela” 1837 , grupa: Centifolia, róża damasceńska.
„ De la Grifferaie ” 1845 , grupa: Hybride polyantha.
Aimée Vibert , 1828.
Siostra Marthe, 1848.

Niektóre publikacje

Obserwacje nomenklatury i klasyfikacji róż, a następnie katalog róż uprawianych przez J.-P. Viberta w Chenevières-sur-Marne - M me Huzard , drukarnia-księgarnia, Paryż, 1832.

Esej o różach. O wadach szczepienia krzewu róży na owocach róży i wymaganych przez nie modyfikacjach - M me Huzard, Paryż, wydania 1824 i 1826.

Obserwacje róży "Triomphe de Valenciennes" , w: La Revue horticole IV: 42-45, seria 3ª, 1850, Paryż.

Des anomalies du roseier - W: J. of the Imperial and Central Horticultural Society XI: 343-350 (1865), Paryż, 1865.

Katalog róż uprawianych przez J.-P. Viberta w Saint-Denis-sur-Seine - M me Huzard, drukarnia-księgarnia, Paryż, 1833.

Możliwe zamieszanie

Prawnuk Jean-Pierre'a Viberta jest również nazywany Jean-Pierre Vibert i jest także hodowcą róż. Możesz zobaczyć jego dzieła na http://www.jeanpierrevibert.com/

Uwagi i odniesienia

Departamentalnych Archives of Yvelines , zeskanowane-Vital Montfort l'Amaury , aktu zgonu n o 2 rok 1866 (podając datę i miejsce urodzenia zmarłego). Jego śmierć ogłasza jego wnuk, malarz Jean-Georges Vibert .
Jehan-Georges Vibert, Komedia w malarstwie, tom drugi , Paryż, Londyn, Nowy Jork, Arthur Tooth and Sons,1902( czytaj online ) , s.14.
Jean-Pierre Vibert, Esej o różach , Paryż, Chez Madame Huzard, księgarz, rue de éperon, 7,1826( czytaj online ) , s. 15.
Zdigitalizowany stan cywilny archiwów departamentalnych Chennevières-sur-Marne i archiwów departamentalnych Wersalu . (Parafia Notre-Dame)
(w) Brent C. Dickerson, The Old Rose Advisor 1992, Portland, Oregon: Timber Press. ( ISBN 0-88192-216-1 ) .
Źródło: HelpMeFind.com
Dickerson uważa, że został uzyskany przez Plantiera, a wprowadzony do handlu tylko przez Viberta; ale to tylko przypuszczenie.

Zobacz też

Bibliografia

François Joyaux , La Rose, francuska pasja. Historia róży we Francji (1778 - 1914) , Éditions Complexe, Bruksela, 2001

Linki zewnętrzne

(en) Biografia Jeana Pierre'a Viberta autorstwa Brenta C. Dickersona
Opis 545 odmian Viberta na stronie HelpMeFind.com

Vibert to standardowy botaniczny skrót Jean-Pierre Vibert .

Zapoznaj się z listą skrótów autora lub listą roślin przypisanych temu autorowi przez IPNI