Jean-Pierre Gaudin

Jean-Pierre Gaudin Obraz w Infobox. Biografia
Narodziny 30 września 1944
Narodowość Francuski
Czynność Politolog

Jean-Pierre Gaudin jest politologiem, emerytowanym profesorem uniwersytetów

Specjalizuje się w analizie polityk publicznych, władzy lokalnej oraz relacji między państwem a rynkiem. Pierwszy dyrektor ds. Badań w CNRS , następnie profesor uniwersytetów w Instytucie Studiów Politycznych w Aix-en-Provence , badał nowe formy państwa regulacyjnego i brał udział w debacie na temat teorii i krytycznej socjologii rządzenia .

Biografia

Urodzony 30 września 1944, jest synem Pierre'a Gaudina, technika i Christiane Derrée, sekretarza. Jest żonaty z Cécile Chombard, urzędniczką CNRS, autorką analiz literackich i historycznych. Jest ojcem trójki dzieci: Alexa, Lise-Laure i Mathiasa.

Po ukończeniu jako stypendysta studiów średnich w Claude-Monet, a następnie Henri-IV , rozpoczął naukę w Sciences-Po Paris, którą ukończył w 1966 r. (Sekcja służby publicznej). Wśród jego ówczesnych przyjaciół Alain Richard (polityk) , Jérôme Clément , Louis Gallois . W tym samym czasie ukończył studia prawnicze, a następnie uzyskał DES z prawa publicznego (1967, Paris 1 Panthéon-Sorbonne).

Wspiera pracę magisterską w latach 1973 do 3 e cyklu z geografii miejskiej (Sorbonne EHESS ), a następnie pracę dyplomową z nauk politycznych w 1983 r. ( Uniwersytet Montpellier I ).

Trasa

Od 1968 do 1970 był odpowiedzialny za misję w DATAR (w służbie prognostycznej ). W latach 1970-71 odbył służbę wojskową jako współpracownik w Algierii, w Sekretariacie Planowania, gdzie odkrył badania terenowe i odmienności kulturowe. Po powrocie do Francji pracował w różnych biurach projektowych w latach 70. w celu prowadzenia badań urbanistycznych i rozwoju lokalnego. W latach 1982-1984 był szefem Misji Badań Miejskich w Ministerstwie Sprzętu , a następnie w latach 1984-1986 zastępcą dyrektora Plan urbanistyczny. Podczas swoich badań współpracuje w szczególności z Edmondem Préteceille'em i Christianem Topalovem . W latach 1986-1992 był oddelegowany jako badacz do laboratorium TMU (wspólnie z National School of Bridges and Roads oraz Urban Planning Institute of Paris ), kierowanym przez Françoise Choay i Pierre Merlin. Prowadzi międzynarodowe badania porównawcze z Donatellą Calabi (Uniwersytet Wenecki) i Anthony Sutcliffe (Uniwersytet Leicester).

W 1992 r. Został mianowany dyrektorem ds. Badań w CNRS, stacjonującym w CEPEL na Uniwersytecie Montpellier I, którego laboratorium, po Paulu Alliès , objął w 1996 r. Stanowisko dyrektora.

W 2002 roku został następnie mianowany profesorem uniwersyteckim w Instytucie Studiów Politycznych w Aix en Provence. W tym samym czasie w latach 2003-2007 był dyrektorem interdyscyplinarnego programu „  Zrównoważony rozwój miast  ” w CNRS, kierowanego w Ministerstwie Badań przez Jacquesa Levy'ego .

W latach 2004-2006 był Dyrektorem ds. Badań w IEP w Aix en Provence, następnie od 2009 roku: Przewodniczącym Komisji Naukowej IEP i pierwszym Dyrektorem laboratorium CHERPA w IEP .

Był członkiem międzynarodowej grupy „ Reason and rationalities ” (wydanie specjalne European Journal of Social Sciences ) i brał udział w interdyscyplinarnych dniach poświęconych złożonym systemom Rochebrune w latach 2000. Następnie współpracował z Denise Pumain , Jean-Bernardem Racine i Pascal Bridel. W latach 2012-2014 był członkiem interdyscyplinarnej grupy pod przewodnictwem Bernarda Wallisera ( PSE ), która wyprodukowała pracę zbiorową „La Distinction des savoirs”, wydaną przez Editions de l ' EHESS w 2015 roku.

W latach 2007-2008 był oddelegowany jako Delegat naukowy do AERES ds. Nauk politycznych i socjologii .

Wykładał również jako profesor gościnny we Włoszech (na Uniwersytecie w Turynie, gdzie zajmował katedrę Gaetano Mosca i gdzie współpracował naukowo z A. Mastropaolo i L. Bobbio , a także w Neapolu, Oriental University ) w Brazylii ( UFRJ i UFMG ), w Maroku (Szkoła Zarządzania i Ekonomii) oraz w Chinach ( Uniwersytet Sun Ya-tsen w Kantonie oraz Uniwersytet w Chengdu).

W latach 2016-2018 wraz z F. Vairelem zorganizował interdyscyplinarne seminarium na temat czterech krajów wschodzących, Chin, Indii, Brazylii, Maroka, które zaowocowało publikacją dossier porównawczego „Governance reime and local elites”, opublikowanego w 2019 r. W Kanadyjskie czasopismo Governance (tomy 16 1-2), University of Ottawa.

Obecnie jest Przewodniczącym Rady Naukowej GIS "Krajowej Sieci Domów Nauk Humanistycznych " od 2016 r. I współtworzy kierunki polityki naukowej, w związku z CNRS, Athena Alliance oraz Ministerstwem Szkolnictwa Wyższego, Badań Naukowych i Innowacji .

Specjalność i praca

Jego badania kolejno dotyczyły trzech różnych dziedzin, ale były między nimi przegubowe. Najpierw analiza historii współczesnego urbanistyki, zarówno jako projektu politycznego, jak i praktyki zawodowej (w szczególności we współpracy z B. Barraqué ), a następnie studium rekompozycji władz lokalnych (w nawiązaniu do Sciences Po Grenoble ) , a także regulacje polityczne naznaczone ostatnio decentralizacją i rozwojem polityk europejskich (z Jacques Commaille ) i Bruno Jobertem. Wreszcie, polityczne znaczenie tematu rządzenia, aby przeanalizować obecne rekompozycje państwa i ich nowe relacje z rynkami Jest autorem wielu artykułów i książek.

Bibliografia

Główne prace osobiste:

Organizacja społeczeństwa , Anthropos, 1979

Osobiste interesy

Wszystkie formy muzyczne; sztuki wizualne (gaudinjeanpierre.wixsite.com/website)

Uwagi i odniesienia

  1. (uwaga BnF n o  FRBNF11904326 )
  2. Treść interdyscyplinarnego programu „Zrównoważony rozwój miast” CNRS
  3. „  Dwustronne zarządzanie  ”

Linki zewnętrzne