| Narodziny |
19 października 1927 Chalons Champagne |
|---|---|
| Śmierć | 24 czerwca 2010 (w wieku 82 lat) |
| Narodowość | Francuski |
| Czynność | Pisarz |
| Nagrody |
Nagroda Henri-Dumarest (1962) Nagroda Broquette-Gonin (1983) |
|---|
Jean-Marie Paupert to francuski pisarz urodzony w Châlons-sur-Marne na19 października 1927 i martwe 24 czerwca 2010.
Jean-Marie Paupert urodził się w Chalons-sur-Marne w dużej rodzinie. Jego ojciec, Henri, jest pracownikiem kolei w SNCF . Po studiach w Chalons Jean-Marie Paupert poczuł się powołany do powołania zakonnego. Został nowicjuszem u dominikanów Saulchoir . Kontynuował studia teologiczne w Rzymie , w Angelicum .
Opuścił dominikanów i kontynuował naukę na Sorbonie . Ożenił się z Catherine Dimier i miał pięcioro dzieci.
Po dwóch latach nauczania rozpoczął w 1955 roku podwójną karierę:
Od 1961 napisał kilka powieści i esejów. Był także felietonistą recenzji La Nef z 1990 roku.
Académie française przyznano mu Nagrodę Henri-Dumarest w 1962 roku do jego ciała pracy.
Katolik , najpierw postępowy i naznaczony po lewej stronie, blisko ojca Marie-Dominique Chenu . Entuzjastycznie nastawiony do Soboru Watykańskiego II , opublikował na przykład w 1967 roku dzieło Elders of Christendom and Christians of 2000, w którym zjadliwie zaatakował konserwatyzmy Kościoła. Pod koniec lat 70. przeszedł na tradycjonalizm i był bardzo krytyczny wobec swoich poprzednich stanowisk, jak wyjaśnił w swojej książce opublikowanej w 1979 roku Péril en la abode .
W 1999 r., Aby przeciwstawić się wojnie w Serbii , podpisał petycję „Europejczycy chcą pokoju”, zainicjowaną przez kolektyw Nie dla wojny.
Wśród jego wybitnych dzieł: Les Mères Patries. Jerozolima, Ateny i Rzym (1982), przyznana przez Akademię Francuską w 1983 ( nagroda Broquette-Gonin ) i Chrześcijanie łez (1989).