Jean-Louis-Ébénézer Reynier

Francuski generał 3 etoiles.svg Jean-Louis-Ébénézer Reynier
Jean-Louis-Ébénézer Reynier
Generał Reynier.
Narodziny 14 stycznia 1771
Lozanna , Szwajcaria
Śmierć 27 lutego 1814(w wieku 43 lat)
Paryż
Pochodzenie szwajcarski
Wierność Francja
Uzbrojony Inżynieria
piechoty
Stopień Dywizja generalna
Lata służby 1790 - 1814
Nagrody Hrabia Imperium
Wielkiego Oficera Legii Honorowej
Daniny Nazwa wygrawerowane pod łukiem triumfalnym Gwiazdy , 24 th  kolumna
Pochowany w Panteonie w Paryżu

Jean-Louis-Ébénézer Reynier , urodzony dnia14 stycznia 1771w Lozannie w Szwajcarii i zmarł dnia27 lutego 1814w Paryżu jest francuskim generałem Rewolucji i Pierwszego Cesarstwa .

Biografia

Wojny o niepodległość i kampania egipska

Wstąpił jako kandydat do szkoły Ponts et Chaussées w Paryżu w Maj 1790i 2 września 1792jest strzelcem ochotniczym, włączonym ze swoją kompanią do batalionu Théâtre-Français na3 września 1792. Przydzielony do armii Dumourieza , został wezwany do Paryża dnia30 wrześnianastępnie został zatrudniony jako inżynier przy pracach fortyfikacyjnych rozpoczętych na równinie Saint-Denis. Asystent kapitana chorążego generała armii północnej im21 października 1792Służy on Jemappes się6 listopada, w siedzibie Maastricht wLuty 1793Iw Neerwinden18 marcanastępujący. Plik5 września 1793został mianowany adiutantem generalnym batalionu przez przedstawicieli misji Bentabole i Delmas oraz17 lutego 1794został mianowany adiutantem generalnym brygady i szefem sztabu dywizji Souham przez przedstawiciela misji Florent-Guiot . Został mianowany prowizorycznym generałem brygady przez przedstawiciela misji Richarda le13 czerwca 1794Ale on odmawia tę ofertę, twierdząc, że jest zbyt młody, ale jednak zastępuje Macdonald poprowadzić swój zespół do 1 st podziału armii Północy.

Brał udział w podboju Holandii przekroczeniu Wahal na10 stycznia 1795, i został awansowany do stopnia generała brygady na 13 stycznia 1795. Tymczasowy szef sztabu Armii Północy w miejsce Liéberta , wznowił dowodzenie swoją brygadą po przybyciu Des Bruslys na13 lipcanastępujący. Zatrudniony w armii Rhin-et-Moselle pod Moreau , jako szef sztabu14 marca 1796, Został podniesiony do rangi poważnego ogólnej ON1 st listopad 1796.

Przyznano się do zmiany leczenia w dniu 7 grudnia 1797, jest wysyłany dalej 26 marca 1798jako generał dywizji Armii Orientu . Na misji w Lyonie na10 kwietnia, wrócił do Egiptu, gdzie dowodził 20 kwietniapodział utworzony z 9 TH oraz 85 -tego rzędu , z 22 th Chasseurs pułku i 18 e dragonów . Zajmuje wyspę Gozo dalej10 czerwca, Służy Piramidy na21 lipca, zdobył Mameluków w El-Khânka dnia 5 sierpniazostał gubernatorem prowincji Charkieh w dniu 12 sierpniai odpycha Arabów z Bilbeis . Plik23 stycznia 1799bierze udział w kampanii w Syrii, chwyta fort El Arisz na9 lutego, służy w Heliopolis dalej20 marca 1800 r, po zdobyciu Bilbeis 21 i 22 marca, w Koraïn dalej 23 marca, do stłumienia buntu w Kairze 10 kwietniaI dowodzić prawo w walce z Canopus w21 marca 1801.

Po Kleber w zamachu The14 czerwca 1800, Menou zastępuje go. Ale niezdolność Menou przyniosła w armii powiew buntu, a po pokonaniu Canope'a Reynier otwarcie przeciwstawił się głównemu generałowi, który go aresztował.14 maja 1801przez generała Destainga i wydalił go do Francji na Le Lodi . Wysiadł w Nicei dnia28 czerwca 1801, zostaje odesłany do swoich domów z włączoną terapią zajęciową 31 lipcanastępujący. Wycofany z eksploatacji23 września 1801, opublikował książkę o Egipcie, w której skrytykował Menou. Dzieło zostanie zajęte na polecenie Pierwszego Konsula. Sprawa zakończyła się w następnym roku5 maja 1802, przez pojedynek lub Destaing, ofiara jego posłuszeństwa rozkazom, zostanie zabita przez Reyniera. Z tego powodu został wygnany z Paryża, gdzie w 1801 r. Znalazł się w gronie założycieli „Zakonu Sofisów”, zrzeszającego wyłącznie mistrzów murarskich , i oddano go do dyspozycji generała dowodzącego wojskami stacjonującymi na tym terenie. Republiki Włoskiej dnia29 września 1803. Plik13 grudniadowodził wojska stacjonujące w Tulonie , potem 2 e Podział korpusu obserwacja Neapolu pod Gouvion Saint-Cyr na5 października 1804.

Generał Imperium

Plik 19 sierpnia 1805wynika ogólne Gouvion St. Cyr jego główny Veneto i głowę 1 st podziału korpusu obserwacyjnego NeapoluPaździernik 1805Jest on zwycięski księcia Rohanu którą sprawia więźnia ze wszystkimi jego wojska w bitwie pod Castelfranco  (z)24 listopada 1805. WStyczeń 1806nakazuje mu się prawym skrzydle armii Neapolu pod Massena , a on kładzie oblężenie Gaeta na12 lutego 1806. Plik27 lutegoobjął dowództwo 2 -go Korpusu Armii Neapolu, za zdobywanie Calabria . Zwycięzca na Campo Tenese na9 marca, został mianowany Wielkim Oficerem Legii Honorowej w dniu 4 maja 1806. Pokonany przez Anglo-Sycylijczyków w Santa Eufémia dnia4 lipca 1806, objął dowództwo armii francuskiej w Kalabrii w miejsce Massény 12 stycznia 1807. Chwytaj Amantea się6 lutego, zwycięzca w Mileto na27 maja, przejmuje Crotone the10 czerwca, Oblega Scilla się31 grudniai weź to 7 lutego 1808, a także sąsiedni fort im 15 lutego. Zastąpiony przez Maurice'a Mathieu na dowódcę korpusu armii Kalabrii, został ministrem marynarki wojennej i wojny Królestwa Neapolu oraz tymczasowym dowódcą armii Neapolu w miejsce Jourdana na31 lipca 1808. Tam otrzymał krzyż Wielkiego Dostojnika Królewskiego Zakonu Obojga Sycylii .

Wysłany w 1809 do Grande Armée w Austrii, został gubernatorem wyspy Lobau na2 lipca 1809i 9 lipcazostał mianowany dowódcą korpusu armii saskiej pod rozkazami księcia Eugène de Beauharnais . Dzwonił do Paryża30 października 1809aby przejąć dowództwo z 2 e rezerwy podziału armii hiszpańskiej , stał dowódca naczelny 2 -go Korpusu, zamiast ogólnego Heudelet31 stycznia 1810. WLuty 1810, występuje w górnej Estremadurze i17 kwietniaobok jest on na czele z 2 -go Korpusu armii Portugalii pod Massena. Pokrył się chwałą podczas oblężenia Ciudad-Rodrigo , a następnie pod Almeidą w lipcu i sierpniu, dowodził lewicą w bitwie pod Buçaco .27 września, zwycięzca w Sobral w dniu9 października, nakazuje Francuzom lewo przed liniami Torres Vedras the12 października, a także w Santarem dalej18 listopadaIw Sabugal3 kwietnia 1811, następnie dowódź prawym skrzydłem armii w bitwie pod Fuentes de Oñoro od 3 do5 maja 1811. Został stworzony hrabiego Cesarstwa na25 maja 1811i zastępca dowódcy armii portugalskiej pod Marmontem wCzerwiec 1811.

Wezwany do Wielkiej Armii 23 stycznia 1812Dowodził 7 th Army Corps, składający się głównie z wojsk saskich ,3 marcanastępujący. Brał udział w kampanii rosyjskiej, gdzie m.in.12 sierpnia 1812, jest zwycięzcą w Gorodechtnej . Podczas odwrotu z Rosji , został pobity na Lapenitza na13 listopada, osiągnął chwilowy sukces w Wolkowisku dnia16 listopada, następnie wrócił do Księstwa Warszawskiego na swoje zimowe kwatery. Zaskoczony przez rosyjską ofensywę, został pobity w Kaliszu na13 lutego 1813, A on wycofał się do Głogowa na19 lutegoW Budziszynie na2 marca, potem do Drezna . Plik12 marca 1813Podczas kampanii Saksonii dowodził 7 th ciało Saxon odtworzony. Został odznaczony Wielkim Krzyżem Orderu Zjednoczenia w dniu3 kwietnia 1813. Plik22 maja, służy w Reichenbach i przejmuje Görlitz the23 maja. WSierpień 1813przechodzi pod dowództwem Oudinota i jest w bitwie pod Gross Beeren the23 sierpnia. Plik4 wrześniaprzechodzi pod dowództwem marszałka Neya , służy w Dennewitz the6 września, zajmuje Dessau na25 wrześniaPodniesione oblężenie Wittenberdze na12 października, pojawia się w bitwie pod Lipskiem dnia18 października, gdzie zostaje opuszczony przez wojska saskie, które ruszają na pole bitwy przeciwko Francuzom. Wzięty do niewoli w Lipsku dnia19 października, zostaje wymieniony i wraca do Francji 12 lutego 1814.

Zmarł w Paryżu dnia27 lutego 1814, 43 lata.

Rodzina

Generał Reynier ma jedyną córkę Louise (1814-1830), urodzoną z małżeństwa z Marie-Lovely (31 sierpnia 1794 - Paryż ✝ 10 kwietnia 1821- Paris I st ), córki Barthélémy François Rolland Chambaudoin , prefekta Eure .

Obdarowanie

Herb

Postać Nazwisko i herb hrabiego
Orn ext count of the Empire GOLH.svgHerb Jean Louis Ebenezer Reynier.svg Broń hrabiego Jean-Louis-Ébénézera Reyniera i Cesarstwa , dekret z1 st styczeń 1810, patent listów 25 maja 1811, Wielki Oficer Legii Honorowej ,

Lub 3 kumpli Azure, zgięcie Azure, debrujące w całości i rozdz. gwiezdnego srebra skrzyżowanego mieczem tego samego, umieszczonego w kierunku opaski - lub trzech kumpli Lazurowych, naładowanych tą samą opaską, z nadrukowaną gwiazdą z sześcioma pasami srebra, skrzyżowanymi z wysokim mieczem to samo; ćwierć hrabiów wylosowanych z armii debruzującej do dziewiątej tarczy - malowania: niebieska, żółta, biała

Nagrody

Opublikowanie

Uwagi i odniesienia

  1. „Generał Reynier był bardziej przyzwyczajony do wojny niż generał Menou  ; ale brakowało mu pierwszej cechy lidera. Dobrze jest zająć drugi rząd, wydawało się nieodpowiednie w pierwszym. Miał cichy charakter, kochał samotność, nie umiał elektryzować, dominować, kierować ludźmi. „{ Napoleon I er to St. Helena .)
  2. Jean Tranié i JC Carmigniani, Bonaparte The Egyptian campaign , Pygmalion, str.  31, 245
  3. Michel Jaccard, „Wyprawa Napoleona do Egiptu, generał Vaudois Jean-Louis Ebénezer Reynier i utworzenie Zakonu Sofisian”, Masonica , Lozanna, n. 40, 2017, s. 31-48.
  4. Imperial Almanac , Testu,1811( czytaj online )

Źródła

Linki zewnętrzne