|
Radny generalny Finistère Canton of Brest-1 | |
|---|---|
| 1883-1884 | |
| Auguste Salaün-Penquer Louis Delobeau | |
| Burmistrz Brześcia | |
| 1881-1884 | |
| Louis Delobeau Auguste Salaün-Penquer |
| Narodziny |
22 czerwca 1821 bordeaux |
|---|---|
| Śmierć |
5 lutego 1902(w wieku 80 lat) Neuchâtel |
| Imię urodzenia | Jean-Baptiste Raymond Louis Eugène Bellamy |
| Narodowość | Francuski |
| Czynność | Polityk |
| Pokrewieństwo | Paul Bellamy (siostrzeniec) |
| Religia | protestantyzm |
|---|---|
| Nagrody |
Kawaler Akademii Oficerskiej Legii Honorowej |
Jean-Baptiste Bellamy (1821-1902) jest francuskim politykiem .
Wybrany burmistrzem Brześcia w 1881 roku, musiał opuścić urząd w 1884 roku po tym, jak stał się przedmiotem narodowego skandalu.
Urodził się Jean-Baptiste Raymond Louis Eugène Bellamy 22 czerwca 1821w Bordeaux , place des Chartrons, od ojca kupca. Jest wujem Paula Bellamy'ego .
W 1851 r. Przeniósł się do Brześcia jako notariusz. Protestant spowiedzi , szybko został skarbnikiem lokalnego konsystorza i przewodniczy na wakacjach duszpasterskich. Zintegrowany przez żonę z angielskimi i szkockimi kręgami regionu, „potwierdzony republikanin” , został wybrany radnym miasta. W 1869 r. Przewodniczył izbie notariuszy Finistère , został także zastępcą burmistrza Brześcia, radnym generalnym kantonu Brześć-1 (1878), a wreszcie burmistrzem miasta Ponant (1881). Również w 1881 r. Brał udział w wyborach swojego przyjaciela Ernesta Camescasse do Zgromadzenia.
Plik 1 st styczeń 1884, został aresztowany pod 47 zarzutami: był szczególnie podejrzany o nadużycie zaufania na kwotę miliona franków. Narzekania były wyciszane przez kilka lat. Trzech radnych miasta złożyło rezygnację, co doprowadziło Bellamy'ego do upadku.
Plik 19 maja 1885podczas pierwszego procesu orzekającego zobowiązuje się do zwrotu zrabowanych sum - czego jednak nigdy nie uczyni - i zostaje uniewinniony. Komitet wsparcia, złożony z prominentnych protestantów, proponuje poręczenia, wyjdą „częściowo zrujnowani” .
W Kwiecień 1887, ponownie sądzony przed sądem przysięgłym w Quimper , zostaje skazany na dożywotnią ciężką pracę zaocznie: jest rzeczywiście niemożliwy do namierzenia.
Zmarł w Neuchâtel ( Szwajcaria ) dnia5 lutego 1902