Jean-Baptiste Antoine de Flachslanden

Jean-Baptiste Antoine
de Flachslanden
Przykładowe zdjęcie artykułu Jean-Baptiste Antoine de Flachslanden
Biografia
Narodziny 10 lipca 1739
w Saverne
Śmierć 1 st lipiec 1825
Zakon religijny Zakon św. Jana
Jerozolimskiego

Filar Turkopliera języka anglo-bawarskiego
Od 1781 roku
Generał Galer Zakonu
Kawaler Orderu
Inne funkcje
Funkcja świecka
Zastępca szlachty alzackiej
w stanach generalnych w 1789 r

Jean-Baptiste Antoine de Flachslanden , znany jako „komornik Flachslanden”, urodzony dnia10 lipca 1739w Saverne ( Bas-Rhin ) i zmarł dnia1 st lipca 1825, jest żołnierzem i politykiem pochodzenia alzackiego . Kawaler Orderu św. Jana Jerozolimskiego , generał Galery i Turkopliera jako filar języka anglo-bawarskiego po jego przywróceniu w 1781 r., Zastępca szlachty Alzacji do Stanów Generalnych w 1789 r.

Biografia

Nalato 1770, król Francji wysyła wyprawę wojskową na Tunis , aby zmusić beya z Tunisu , Alego II Beya , do zaprzestania ataków jego korsarzy na Korsykę , niedawno przejętą przez Francję z Republiki Genui . Wyprawie tej towarzyszyło kilka galer Zakonu św. Jana Jerozolimskiego , podporządkowanych Kawalerowi de Flachslanden.

Kiedy w 1781 r . Ponownie ustanowiono język angielski pod nazwą anglo-bawarskiego , stał się on filarem języka i jako taki pełnił funkcję turkoplanii . Wybrany, the4 kwietnia 1789, poseł szlachty do Stanów Generalnych przy bailiwick Haguenau i Wissemburg , należał do mniejszości iw 1790 r. podpisał protest przeciwko niedawnym decyzjom Zgromadzenia w sprawie dóbr kościelnych. „Te dobra”, powiedział, „należą przede wszystkim do kultu, do ubogich, do publicznej edukacji, do szpitali prowincji i tylko dla niej i tylko przez nią naród i król są strażnikami. dorośli, mogą nimi rozporządzać ... Alzacja niewątpliwie, podobnie jak wszystkie prowincje królestwa, przyczyni się do spłaty długów państwa, ale w zasadach sprawiedliwości rozdzielczej i środkami, które uzna za najtańsze. Taki jest duch zeszytów powierzonych komornikowi Flachslanden i wierny ich zasadom nie wierzył, że może i nie musiał od nich odejść. "

Wyemigrował i został kanclerzem Ludwika XVIII , z którym udał się do Werony . On umarł na1 st lipca 1825w wieku 85 lat.

Uwagi i odniesienia

Zobacz też

Źródła i bibliografia

Powiązany artykuł