Jean-Baptiste Alaydon
| Jean-Baptiste Alaydon | |
.jpg) Portret Dom Alaydon, grawerowany przez N-.J.-B. de Pouilly, według A. Roberta (1734) | |
| Biografia | |
|---|---|
| Imię urodzenia | Jean-Baptiste Alaydon |
| Narodziny |
19 kwietnia 1671 Rethel |
| Zakon religijny | Benedyktyni |
| Święcenia kapłańskie | 5 października 1691 |
| Śmierć |
6 czerwca 1733 Paryż |
| Inne funkcje | |
| Funkcja religijna | |
| Przeor opactwa Notre-Dame d'Argenteuil (1705-1711) Przeor opactwa Saint-Corneille de Compiègne (1711-1717) Przeor opactwa Blancs-Manteaux (1717-1723) Przeor opactwa de Corbie (1723-1729), generał kongregacji Saint-Maur (1729-1733) |
|
Jean-Baptiste Alaydon , urodzony w Rethel , dnia19 kwietnia 1671i zmarł w Saint-Germain-des-Prés , dnia6 czerwca 1733, jest francuskim prałatem katolickim, generałem kongregacji Saint-Maur od 1729 do śmierci.
Biografia
Jean-Baptiste Alaydon urodził się w Rethel, jako syn kupca Philippe Alaydona i Claire Lambert.
Pierwszy nowicjat odbył w opactwie Saint-Remi w Reims . Był bliski złożenia profesji , gdy zakonnik, zdając sobie sprawę z jego słabego stanu zdrowia, rozważał zwolnienie go.
Rozczarowany udał się do Paryża, aby błagać o ochronę generała kongregacji Saint-Maur, Évroult-Claude Boitard ; generał, który zmusił go do wznowienia drugiego nowicjatu w opactwie Marmoutier , po czym złożył tam profesję5 października 1691.
Po odbyciu subprzeora w różnych klasztorach i nauczaniu filozofii i teologii, najpierw w opactwie Saint-Julien w Tours, a następnie w opactwie Saint-Remi w Reims, w 1705 r. Został mianowany przeorem opactwa Notre- Dame d'Argenteuil , skąd w 1711 r. W tej samej godności przeszedł do opactwa Saint-Corneille w Compiègne , gdzie pozostał sześć lat. W 1717 został mianowany przeorem Blancs-Manteaux , a następnie w 1723 opactwa Corbie . W 1736 r. Stał się gościem w Bretanii
Bulla Unigenitus z 1713 r., Broń w walce z jansenizmem , wywołała nieporozumienia wśród zwolenników gallikanizmu w Kościele. Kongregacja Saint Maur nie była odporna na debaty. Generał Pierre Thibaut , obrońca tej bańki, nie został ponownie wybrany. Jeden wyczuł Dom Claude Dupré , bronił tego byka i odmówił generalatu . Dom Alaydon został zatem wybrany w drodze kompromisu na kapitule generalnej, która odbyła się w Marmoutier wCzerwiec 1729. Zaraz po wyborze wyruszył w drogę do Paryża. Przybył do Orleanu, do klasztoru Bonne-Nouvelle, kiedy otrzymał lettre de cachet nakazujące mu pozostać w tym mieście z mnichami z jego rady; Wydawało się, że król Francji pod kciukiem swojej przeklętej duszy André Hercule de Fleury zdecydował się zaangażować w sprawę. Po wielu krokach i negocjacjach Dom Alaydon został upoważniony do powrotu do Saint-Germain-des-Pres, dokąd przybył20 maja 1730.
Zmarł w opactwie Saint-Germain-des-Prés , dnia6 czerwca 1733ma sześćdziesiąt dwa lata. Jego szczątki są pochowane w chórze kaplicy Matki Boskiej tego opactwa.
Uwagi i odniesienia
- Jean-Baptiste Boulliot wskazuje datę 1687, co wydaje się mało prawdopodobne: Boitard był generałem od 1687 do 1699.
- Dom Martène , La vie des Justes , w Archives de le France monastique , tom 30 , Ligugé & Paris: Auguste Picard, 1926, przypis 193 [1]
- Dom Martène, tamże , str. 194
Bibliografia
: dokument używany jako źródło tego artykułu.
-
Jean-Baptiste-Joseph Boulliot , Ardennes Biography or History of the Ardennes, którzy wyróżniali się swoimi pismami, działaniami, cnotami i błędami , Paryż, 1830, tom 1, str. 14-15 [2]
-
Dodatek do słownika historycznego, geograficznego, genealogicznego itp. , Bazylea: Wdowa Jana Chrystusa, 1743, str. 177-178 [3]
- [PDF] P. Denis, Le cardinal de Fleury, dom Alaydon i dom Thuillier: Niepublikowane dokumenty dotyczące historii jansenizmu w kongregacji Saint-Maur (1729-1730) , Revue Bénédictine, 1909, tom 26, s. 325 -370 [4]
- Jean-Philippe Le Cerf de La Viéville, Historia konstytucji Unigenitus dotyczącej kongregacji Saint Maur , Autrecht, 1736 [5]