Ogród roślinny w Amiens

Ogród roślinny w Amiens
Logotyp ogrodu roślin Amiens.
Geografia
Kraj	Francja
Podział administracyjny	Hauts-de-France
Departament	Suma
Gmina	Amiens
Dzielnica	Faubourg Saint-Maurice
Wysokość	35  m
Powierzchnia	1 ha
Historia
kreacja	1751
Charakterystyka
Rodzaj	Botaniczny
Miejsca zainteresowania	alpejskie skały; kolekcja róż; niezwykłe drzewa ozdobne
Zarządzanie
Ochrona	Niezwykły ogród
łącze internetowe	amiens.fr/jardin-des-plantes
Dojazd i transport
Autobus	AMETIS; linia 1 przystanek Kruger place
Lokalizacja
Informacje kontaktowe	49 ° 54 ′ 06 ″ na północ, 2 ° 17 ′ 47 ″ na wschód
Geolokalizacja na mapie: Somme Geolokalizacja na mapie: Hauts-de-France Geolokalizacja na mapie: Francja

Jardin des Plantes d'Amiens lub ogrodu botanicznego , jest ogród botaniczny usytuowany w Amiens w Somme działu , w Hauts-de-France regionu , między Cytadeli i centrum miasta.

Pierwotnie w XVIII wieku nosił nazwę Jardin du Roy .

Historyczny

Ogród roślinny w Amiens ma ponad 260 lat historii. Decyzją Rady Stanu z dnia13 maja 1751, Król Ludwik XV przyznał miastu Amiens, z dochodem w wysokości 2000  funtów, ogrodem królewskim lub ogrodem rządowym (z którego do tej pory korzystali gubernatorzy Pikardii), pod warunkiem, że `` uczyni je botanicznym ogród. Należy do najstarszych we Francji.

Dom Robbe, przeor klasztoru Feuillants, pasjonujący się botaniką, przekształcił Jardin du Roy w prawdziwy ogród roślin do badań i ulepszania roślin.

Zbudowano pawilon (1751). Od 1754 r. Pod egidą Akademii Nauk, Literatury i Sztuki Amiens odbywały się tam publiczne kursy botaniki.

Ogród został uratowany przed zaginięciem podczas rewolucji przez korpus medyczny Amiens i kustosza Legranda, który uczynił z niego wiodące miejsce edukacji. W wybudowanej w 1802 roku szklarni i oranżerii przyszli zielarze i farmaceuci. W 1803 roku Joséphine de Beauharnais , żona pierwszego konsula , przyjechała osobiście na kurs botaniki prowadzony przez profesora Trannoya.

W latach 1830-1840 ogród roślinny w Amiens stał się prawdziwym punktem odniesienia w nauczaniu botaniki we Francji pod kierunkiem doktora Jean-Baptiste-Grégoire Barbiera - dyrektora szkoły medycyny i apteki w Amiens - oraz doktora Lemerchiera, burmistrza. z Amiens. W tym samym czasie w pawilonie ogrodowym mieściło się muzeum, w którym odbywały się pierwsze wystawy kwiatowe nowiutkiego Towarzystwa Ogrodniczego departamentu Somma.

W tym czasie Jardin des Plantes po raz pierwszy oddano do użytku miasta Amiens. Pod kierownictwem kuratora Duflota, który naukowo zreorganizował jego układ, Jardin des Plantes dostarczył rośliny do pierwszego publicznego ogrodu w mieście - Square Saint-Denis d'Amiens .

W 1895 r. Ratusz zniósł publiczny kurs botaniki.

Podczas XX th  wieku, misja edukacyjna za ogrodzie stopniowo porzucony na rzecz zwiększenia produkcji roślinnej, aby zaspokoić potrzeby miasta Amiens w roślinach.

W 2001 roku ogród zintegrowanych zakładów na Wydziale Nauk Amiens obchodził swoje 250 th  urodziny. Z tej okazji powrócił do swojego podstawowego powołania, jakim była edukacja publiczna. Potwierdzona została botaniczna misja ogrodu. W ciągu kilku lat pojawiły się cztery duże kolekcje roślin związane z historią Pikardii.

Charakterystyka

Organizacja

Jest to ogród botaniczny, publiczny ogród i miejsce produkcji roślin kwitnących w mieście Amiens.

Jego naukowe i techniczne zarządzanie powierzono zespołowi, w skład którego wchodzą Société Linnéenne Nord-Picardie , Uniwersytet Pikardii Jules-Verne ( UPJV ), parki i ogrody metropolii Amiens .

Utrzymywany jest zgodnie ze standardami zrównoważonego rozwoju (brak stosowania pestycydów, zróżnicowane zarządzanie bankami). Każda roślina jest oznakowana, a znaki prezentują każdą kolekcję.

Regularny układ masywny, niezmienione od XVIII -tego  wieku jest oznaczony przez klomby z pudełka.

Jardin des Plantes prezentuje kolekcje botaniczne na temat „roślin, zastosowań i ludzi” i jest podzielony na 4 grupy:

• człowiek i konsumpcja;
• człowiek i zdrowie;
• człowiek i przemysł;
• znajomość roślin.

Ogród etnobotaniczny

Miejsce zajmowane przez Pikardię w dziedzinie przemysłu rolno-spożywczego i rolno-spożywczego skłoniło zespół zarządzający Ogrodem do prześledzenia tematu „człowiek i przemysł”, historii rolnictwa regionu dzięki zbiorom 136 bobowatych. rośliny uprawiane dawniej i dziś:

• pierwsze rośliny uprawne (30 gatunków), carpologia , badanie owoców i nasion zachowanych w pozostałościach archeologicznych, pozwala poznać historię spożywanych roślin, ewolucję praktyk agrarnych;
• rośliny oleiste  ;
• rośliny pastewne (29 gatunków);
• roślina włóknista (18 gatunków);
• rośliny barwiące (17 gatunków);
• uprawy polowe dla przemysłu rolno-spożywczego, które stanowią bogactwo regionu (pszenica, ziemniaki, buraki cukrowe, kukurydza, cykoria itp.) oraz nawozy zielone i uprawy pośrednie;
• przypadkowa flora roślin uprawnych lub mętnych (50 gatunków);
• rośliny uprawiane do celów niespożywczych: rośliny wykorzystywane do ich biomasy:
  • rośliny przetworzone na biopaliwo,
  • rośliny perfumeryjne,
  • rośliny do florystyki,
  • rośliny wykorzystywane jako materiały budowlane,
  • oczyszczanie roślin.

Niezwykła flora

W ogrodzie znajdują się również:

• Alpine skalny ;
• kolekcja róż  ;
• niezwykłe drzewa ozdobne, takie jak:
  • męskiej pięć uzbrojonych dereń ,
  • Cladrastis kentukea Cladrastis (virgilier żółty drewno),
  • dioica Gymnocladus ( w )
  • z glyptostroboides Metasequoia ,
  • Fagus sylvatica asplenifoia (buk liści paproci)
  • Quercus macrocarpa (bur dąb)
  • z Phellos Quercus ( w ) (dąb z liści wierzby),
  • z orientalis Liquidambar  ;
• wały osiowe takie jak:
  • aesculus indica, ( kasztanowiec himalajski ),
  • carya ovala owalna orzesznik (orzech biały lub miękki),
  • nyssa sylvatica (czarne drzewo gumowe),
  • celtis ( jagoda ).

W ogrodzie znajdują się również:

• kilka szklarni, w tym jedna w stylu Napoleona III , zbudowana w 1895 r. i odnowiona w 2007 r .;
• Palmarium  ;
• oranżeria , zbudowany w 1802 roku dla aklimatyzacji roślin egzotycznych;
• holenderska szklarnia z 1970 roku, wzdłuż której latem można spotkać bugenwille na łodygach.
• kolekcja 27 odmian róż botanicznych, ogrodniczych, galusowych i dalekowschodnich.

Uwagi i odniesienia

Uwagi

1. Ortotypografia parków i ogrodów jest następująca: ogólne słowo „ogród” jest pisane wielką literą, gdy wspomina się o konkretnym ogrodzie, pomijając nazwę, która go wyróżnia. W przeciwnym razie, tj. określony nazwą własną lub jej odpowiednikiem, słowo „ogród” pozostaje zapisane małymi literami. W ten sposób pisze się „ogród roślin z Amiens”, ale „ogród roślin”, kiedy pozwala się zasugerować, że odnosi się do ogrodu z Amiens. Na przykład: „Poszli na spacer po Jardin des Plantes w Amiens. Po spacerze w Jardin des Plantes zjedli kolację z przyjaciółmi. "

Bibliografia

1. Leksykon , str.  101 .

Aby wejść głębiej

Bibliografia

• Alberic de Calonne, Historia miasta Amiens , tomy 2 i 3, drukarnia Piteux, Amiens, 1899.
• J. James, Dyskurs historyczny o Jardin des Plantes i kurs botaniki w Amiens od ich powstania do dnia dzisiejszego , Amiens, Yvert, 1858, 34 s.
• J. Sellier, praca dyplomowa na temat Narodowego Ogrodu Roślin w Amiens , Academy of Amiens.

Linki wewnętrzne

• Lista ogrodów opatrzonych etykietą „niezwykły ogród”
• Lista parków i ogrodów publicznych we Francji
• Lista parków i ogrodów w Pikardii
• ogród Botaniczny

Linki zewnętrzne

• Metropolia Amiens: ogród roślinny w Amiens.
• Stowarzyszenie Parków i Ogrodów Pikardii: Jardin des Plantes d'Amiens.
• Pikardia  : ogród roślinny Amiens.