James Macpherson

James Macpherson Obraz w Infobox. Funkcje
Poseł do 15. parlamentu Wielkiej Brytanii ( d )
Poseł do 16. parlamentu Wielkiej Brytanii ( d )
Poseł do 17. parlamentu Wielkiej Brytanii ( d )
Biografia
Narodziny 27 października 1736
Ruthven ( w )
Śmierć 17 lutego 1796(w 59)
hrabstwie Inverness
Imię w języku ojczystym Seumas Mac a 'Phearsain
Pseudonim Osjan
Narodowość brytyjski
Trening University of Edinburgh
University of Aberdeen
Zajęcia Poeta , pisarz , polityk
Dziecko Juliet Macpherson ( d )

James Macpherson , urodzony dnia27 października 1736 do Ruthvena, zmarł dnia 17 lutego 1796w Belleville House jest szkocki poeta , znany jako „tłumacza”, kompilator i częściowo autora Ossian cyklu wierszy .

Młodość

Urodził się w Szkocji w miejscowości Ruthven, parafii w Kingussie , Badenoch , w hrabstwie Inverness , w Highlands . W 1753 r. Wstąpił do King's College w Aberdeen , po czym dwa lata później został wysłany do Marischal College (obie instytucje stały się później Uniwersytetem w Aberdeen ). Następnie spędził rok w Edynburgu , ale nie wiadomo, czy studiował tam na uniwersytecie . Mówi się, że napisał ponad 4000 wersetów, gdy był studentem, ale tylko niewielka część została opublikowana, szczególnie The Highlander ( 1758 ), który podobno następnie próbował stłumić.

Kolekcja Scottish Gaelic Poetry

Po ukończeniu college'u wrócił do Ruthven, aby uczyć w szkole. W Moffat spotyka Johna Home'a , autora Douglasa , któremu recytuje z pamięci kilka gaelickich wersetów . Pokazał mu także rękopisy poezji gaelickiej, prawdopodobnie pochodzącej z wyżyn i wysp, i za namową Home i innych przetłumaczył kilka utworów, które zostały zredagowane w Edynburgu w 1760 r. W zbiorze Fragments of Ancient Poetry Collected in the wyżyny Szkocji . Dr Hugh Blair , który głęboko wierzy w autentyczność tych wierszy, otwiera subskrypcję, aby umożliwić Macphersonowi kontynuowanie badań.

Jesienią udaje się do zachodniego hrabstwa Inverness , wysp Skye , North Uist , South Uist i Benbecula . Zdobył rękopisy, które przetłumaczył z pomocą kapitana Morrisona i wielebnego A. Galliego. Później w tym samym roku udał się na wyprawę na wyspę Mull , Argyll , gdzie uzyskał dalsze rękopisy.

Osjan

W 1761 roku ogłoszono odkrycie Fingal- tematyce eposu (połączonego w irlandzkiej mitologii do charakteru Finn Mac Cumaill ), napisany przez Osjana (oparte na syna Finna, Oisin), a w grudniu wydał Fingal, starożytnego Epic Wiersz w sześciu książkach, a także kilka innych wierszy skomponowanych przez Osjana, syna Fingala, przetłumaczonych z języka gaelickiego , napisanych prozą o kadencjach muzycznych, których używał już w swoim poprzednim tomie. Temora nastąpiła w 1763 roku , a pełne wydanie Dzieł Osjana ukazało się w 1765 roku . Imię Fingala lub Fionnghall oznacza „biały nieznajomy”; zasugerowano, że imię Fingal jest pochodną imienia, które w języku starogaelickim odnosi się do Finna.

Autentyczność rzekomych przekładów dzieł o barda z III th  century natychmiast zakwestionowana w Anglii , który chce umieścić źródła swego narodu w świecie grecko-rzymskiego, a nie do celtyckiej i dr Samuel Johnson , po kilku lokalnych dochodzeń, twierdzi (w A Journey to the Western Isles of Scotland ( 1775 )), że Macpherson znalazł fragmenty starożytnych wierszy i opowiadań, które ułożył w swój własny romans. Macpherson nigdy nie wydał swoich oryginałów, których odmówił publikacji z powodu Współcześni uczeni zwykle potwierdzają twierdzenia Johnsona.

Najnowsze prace

W 1764 roku Macpherson został sekretarzem gen Johnstone w Pensacola , Floryda . Gdy dwa lata później wrócił do Wielkiej Brytanii , po kłótni z Johnstone, uzyskał utrzymanie pensji w formie emerytury. On nadal pisać różne prace historyczne, z których najważniejszym jest oryginalne prace, zawierające Secret History of Wielkiej Brytanii od Restauracji do wstąpienia na tron w Domu Hanower , z nagłówkiem Fragmenty Life. Od Jakuba II przez ręku ( 1775 ). On otrzymuje wynagrodzenie w obronie polityki rządu Pana północy i trzyma lukratywne stanowisko agenta Muhammada Ali, potentat z Arkât . Wstąpił do Izby Gmin w 1780 roku jako poseł Camelford , gdzie siedział do śmierci. W ostatnich latach kupił posiadłość, której nadał nazwę Belville, w swoim rodzinnym hrabstwie Inverness , gdzie zmarł.

Dziedzictwo

Po śmierci Macphersona, Malcolm Laing , w załączniku do swojej Historii Szkocji ( 1800 ), wysunął skrajny pogląd, że rzekome wiersze Osjana mają czysto współczesne pochodzenie, a twierdzenia Macphersona nie są oparte na żadnym autorytecie. Macpherson z pewnością stworzył kilka elementów i myli historie z różnych cykli. Pomimo wątpliwego charakteru operacji, należy go uznać za jednego z największych szkockich pisarzy. Pomimo różnorodności źródeł i faktu, że w żadnym wypadku nie jest to tłumaczenie prawdziwych gaelickich wierszy, jest źródłem przedromantycznego ruchu poetyckiego, ossianizmu, który, dzięki głębokiemu podziwowi dla naturalnego piękna i melancholijnej wrażliwości potraktowanie starożytnej legendy, bardziej niż jakiekolwiek inne dzieło, wpłynęło na ruch romantyczny w Europie, zwłaszcza na literaturę niemiecką . Praca została szybko przetłumaczona na wiele języków europejskich; Herder i Goethe (w jego pierwszym okresie) wyrażali dla niego głęboki podziw. Goethe włącza tłumaczenie części utworu, Pieśni Selmy , do swojej powieści Cierpienia młodego Wertera . Tłumaczenie na język włoski Melchiore Cesarotti było jedną z ulubionych książek Napoleona Bonaparte .

„Jaskinia Fingala” na wyspie Staffa wzięła swoją nazwę od dzieła Macphersona. Oryginalna nazwa gaelicka to An Uamh Bhin - „melodyjna jaskinia”, ale została przemianowana przez Sir Josepha Banksa w 1772 roku , u szczytu popularności Macphersona.

Uwagi i odniesienia

  1. (w) Za nazwą: nazwa widoczna: Fingal
  2. (in) Uwagi do pierwszego wydania
  3. Elizabeth Bray, The Discovery of the Hebrides: Voyages to the Western Isles 1745-1883 , Edynburg, Birlinn, 1996.
  4. Hamish Haswell-Smith, Wyspy Szkockie , Edynburg, Canongate, 2004.

Źródło


Zobacz też

Połączenia wewnętrzne

Linki zewnętrzne

Bibliografia

Osjanowskie teksty apokryficzne

Studia