Jacques de Forbin-Janson | ||||||||
Biografia | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Narodziny | v. 1680 | |||||||
Święcenia kapłańskie | 02 sierpnia 1711 | |||||||
Śmierć |
13 stycznia 1741 w Arles |
|||||||
Biskup Kościoła katolickiego | ||||||||
Arcybiskup Arles | ||||||||
Wielkanoc 1711 -13 stycznia 1741 | ||||||||
| ||||||||
![]() | ||||||||
(en) Uwaga na www.catholic-hierarchy.org | ||||||||
Jacques de Forbin-Janson (urodzony w Paryżu około 1680 roku w Paryżu, zmarł w Arles dnia)13 stycznia 1741) Jest Francuzem duchownym . Był arcybiskupem Arles od 1711 r. Do śmierci w 1741 r . Przedstawiciel papieskiej ortodoksji ( ultramontan ), energicznie walczy z jansenizmem .
Jacques de Forbin-Janson należy do Maison de Forbin . Jest bratankiem Toussaint de Forbin-Janson , arcybiskupa Marsylii i kardynała. Kanonik i wielki wikariusz kościoła Beauvais , Jacques de Forbin-Janson, otrzymuje od króla order św.26 marca 1701.
Został mianowany arcybiskupem Arles przez Ludwika XIV w Wielkanoc 1711 roku ; był jego pastorem do 1741 roku, roku jego śmierci.
Arcybiskup ultramontańskiArcybiskup otrzymuje koronowane głowy przechodzące przez Arles w pałacu arcybiskupim, podobnie jak 2 listopada 1714, podczas wizyty nowej królowej Hiszpanii Elisabeth Farnese i jej świty.
Ale oprócz tej roli formalnej, M gr Forbin Janson De silnie zaangażowane w kryzys jansenizmem z zachowań, które nie budzi pełną akceptację jego współczesnych, którzy emitują niepochlebne wyroki: M gr Forbin Od Janson, cieszących się żywy, szorstki i zawężenia -minded, nie korzysta z rozsądnych osądów .
Przedstawiciel ortodoksji, był zdenerwowany, podobnie jak wielu jego kolegów we Francji i Prowansji, przeciwko temu potężnemu ruchowi akceptowanemu przez niektóre kongregacje religijne ( na przykład oratorianie ). Arcybiskup spotyka się w szczególności z kanonikiem i zakrystianem Saint-Trophime, którego śmierć podczas epidemii dżumy w latach 1720-1721 , na mocy dekretu parlamentu, przejmie księgi.
Kłóci się również wierszem z jansenistycznymi parlamentarzystami z Aix. Z publikacji bańki „ Unigenitus ” (opublikowane ubi et orbi le8 września 1713), Jacques II de Forbin-Janson prosi swoich duchownych o całkowite poddanie się tej bulli. Prosi także swoich świeckich poddanych o szacunek i bezwzględne posłuszeństwo religii apostolskiej i rzymskiej. Widzimy go między 1718 a 1720 rokiem na wzgórzach Mouleyres egzorcyzmujących wszy i koniki polne, w których, jak sądzi, widzi interwencję jansenizmu. Podczas epidemii dżumy w latach 1720 - 1721 wykorzystał tę katastrofę na początku, nazywając „ zemstę Wszechmocnego na wszystkich, którzy popełnili błąd, nie podporządkowując się wymaganiom bańki„ Unigenitus ”, czyli na wszystkich którzy z bliska lub z daleka przyjęli teorie jansenistyczne.
Jednak rząd, wtedy delikatnie z Papieżem, nie smakował tych ultramontańskich uczuć. Wypowiedzenie mandatu arcybiskupiego i datowanie decyzji Rady Stanu31 grudnia 1720, ogłasza jego usunięcie.
Jacques de Forbin-Janson zostanie jednak wygnany w 1732 r. W swoim opactwie Saint-Valéry za popieranie mandatu sprzecznego z wolnościami Kościoła Gallikańskiego.
PastorForbin-Janson też nie nalega i ma rozsądek, aby zrozumieć, że moment jest źle wybrany do rozpoczęcia kontrowersji. Dlatego woli ograniczyć się do obowiązków związanych z jego urzędem. Spełnia to z takim oddaniem, że zasługują na szacunek i powszechne uznanie za swoje wybitne zasługi. W szczególności interweniował w czerwcu 1721 r., Aby uspokoić ludowe zamieszki, które zagrażały konsulowi Arlatanowi .
W swojej diecezji wielokrotnie się objawia. W 1719 r. Wydał i skazał proboszczowi z Notre-Dame-de-la-Mer Garcin. Prowadzi także wizyty duszpasterskie: w tej ostatniej parafii między św24 maja i 8 czerwca 1719, w Fos w maju 1736 r. iw Martigues w październiku 1740 r . W październiku 1730 r. , Gdy miasto odczuwało dość gwałtowne trzęsienie ziemi, zarządził modlitwy.
Zmarł w mieście Arles w 1741 r13 styczniawedług list episkopatów, lub 14 według historyka Arles Émile Fassin .