Narodziny |
2 grudnia 1945 r Carpentras |
---|---|
Narodowość | Francuski |
Trening |
School of Advanced Studies in Information and Communication Sciences Université Paris-Sorbonne Université Bordeaux-Montaigne ( doktorat ) (do1985) |
Zajęcia | Badacz nauk społecznych , profesor uniwersytetu |
Pracował dla | Uniwersytet Sorbonne-Nouvelle |
---|---|
Kierownik | Anne-Marie Laulan |
Jacques Gonnet , urodzony dnia2 grudnia 1945 rw Carpentras jest francuskim naukowcem specjalizującym się w edukacji i mediach. Jest emerytowanym profesorem na Sorbonie - Nouvelle Paris 3 University .
Jacques Gonnet jest absolwentem trzeciego cyklu École des Hautes Etudes en Sciences de l'Information et de la Communication - CELSA (Paris-Sorbonne, 1970) i doktorem literatury (przedmiot: użytkowanie społeczne, zagadnienia podstawowe: czasopisma) wyprodukowany przez młodzież w wieku szkolnym ) z Uniwersytetu Bordeaux-Montaigne (1985).
Jacques Gonnet stworzył i kierował pracą badawczą CREDAM (Centrum Badań i Studiów nad Edukacją w Wiadomościach i Mediach) na Sorbonne Nouvelle University - Paryż 3. Jego praca wpisuje się w prostą linię alternatywnych pedagogiki Célestin Freinet , Marii Montessori oraz Janusz Korczak , dla których zainteresowania dzieci są centralnym elementem procesu uczenia się.
Jego tematy badawcze koncentrują się na edukacji i mediach, naukach informacyjnych, komunikacji, związku z obrazem, gazetach szkolnych i licealnych (i szerzej - produkcji medialnej przez uczniów), a także obywatelstwie w szkole. Jego prace zostały opublikowane w kilku czasopismach uznanych przez francuskojęzycznych badaczy zajmujących się komunikacją informacyjną.
Jacques Gonnet jest jednym z pierwszych badaczy, który połączył bieżące wydarzenia i edukację we Francji. Ale edukacja medialna musi również bezwzględnie integrować produkcje medialne młodych ludzi w swoim polu badań, począwszy od gazet szkolnych i licealnych. Od końca lat 70. był przekonany o potrzebie tej formy umiejętności czytania i pisania.
W 1997 roku Jacques Gonnet przedstawił definicję umiejętności korzystania z mediów . Według niego ta umiejętność czytania jest częścią krytycznej edukacji w czytaniu mediów, której celem jest budowanie dystansu poprzez świadomość działania mediów, ich treści, a także systemów, w których są zakotwiczone.
Jego definicja edukacji medialnej nabiera wymiaru edukacji politycznej i sugeruje, że może ona w ten sposób stać się głównym problemem demokracji. Poleganie na badaniu mediów i bieżących wydarzeń w celu odkrycia wielości rodzin duchowych byłoby zatem misją interesu publicznego. Sugeruje zorganizowanie „warsztatów demokracji” prowadzonych przez nauczycieli i angażujących rodziców i dziennikarzy.
Według Jacquesa Gonneta musimy zachęcać i promować środki wyrazu młodych ludzi, takie jak gazety szkolne i licealne, ponieważ w dłuższej perspektywie to oni utrzymają demokrację przy życiu.
Uważa, że istnienie jednej lub kilku gazet w placówce szkolnej, dalekie od bycia przedmiotem zamętu, okazuje się najlepszą gwarancją aktywnej edukacji przygotowującej młodych ludzi do życia w mieście. Traktuje gazety szkolne i licealne jako narzędzia edukacji medialnej poprzez praktykę, którą młodzi ludzie mogą wykorzystać do zbudowania „edukacji w konstruktywnych wątpliwościach” .
Pojęcie „rany informacyjnej” to oryginalne podejście do edukacji wizerunkowej, którego jednym z rozwiązań jest dialog. W swojej książce Media i obojętność. Rany informacyjne , wraca do przemocy obrazów, które przerywają nasze codzienne życie. Według niego wobec trwałości okrutnych i barbarzyńskich czynów rodzi się poczucie bezradności. Zastanawia się, jakie środki stosuje każdy z nich, aby z większą przemocą poprzeć spektakl cierpienia innych, prezentowany każdego dnia.
W 1970 roku Jacques Gonnet rozpoczął karierę jako profesor filozofii we francuskim liceum w Los Angeles . Trzy lata później związał się z Narodowym Centrum Dokumentacji Edukacyjnej (CNDP) i został szefem działu stosunków zewnętrznych.
Od 1976 do 1978 roku produkował program telewizyjny „Na żywo z prasą” w ramach szkolnego Radia i Telewizji. Co dwa tygodnie młodzi licealiści przeprowadzają wywiady z redaktorami naczelnymi gazet prasowych. Następnie został dyrektorem „Doświadczeń. Referencje. Education E3 ”wydanej przez Casterman .
Jego kariera z pewnością przybrała instytucjonalny zwrot w 1982 r., Kiedy stworzył i kierował Centrum Łączności dla Edukacji i Mediów Informacyjnych (Clemi) w Ministerstwie Edukacji Narodowej . Działalność tę będzie kontynuował do 2004 roku , jednocześnie obejmując stanowisko profesora nauk o informacji i komunikacji na Uniwersytecie Sorbonne Nouvelle - Paris 3 (od 1993 ). W tym samym czasie stworzył i kierował Centrum Badań nad Edukacją Medialną (Credam), które w szczególności wydaje czasopismo Les cahiers du Credam , naukowe źródło informacji w edukacji we Francji.
Jacques Gonnet jest obecnie na emeryturze, ale pozostaje blisko sieci, które zachęcają do edukacji medialnej w ramach edukacji narodowej. W szczególności przedstawił konferencję na temat 30 lat Clemi wPaździernik 2013.
Raport Wprowadzenie mediów informacyjnych w edukacji przekazany Ministrowi Edukacji Narodowej Alainowi Savary'emu w rMarzec 1982urodziła Clemi . Jacques Gonnet podsumowuje w wywiadzie ten decydujący krok w rozwoju edukacji medialnej we Francji.
Misją tego Centrum jest przedstawianie informacji i bieżących wydarzeń w szkole, na wszystkich poziomach edukacji i we wszystkich dyscyplinach, z myślą o krytycznej nauce. Ta edukacja medialna jest przede wszystkim niezbędną polityczną inicjacją w demokracji, w której studenci odkrywają wielość opinii.
Misja interesu ogólnego, która w związku z tym wchodzi w zakres usług publicznych, Clemi jest definiowana przez dwie osie: znajomość mediów i krytyczna analiza z jednej strony, produkcja mediów przez studentów z drugiej.
Co roku jego sztandarowa operacja, „Tydzień Prasy i Mediów”, umożliwia ponad czterem milionom uczniów, wraz z ich nauczycielami i zaangażowaniem dziennikarzy, zapoznanie się z analizami prasy, ale także tworzenie własnych gazet.
Jacques Gonnet jest kawalerem Orderu Zasługi . Jest także honorowym członkiem stowarzyszenia Inkjet.