Dyrektor Generalny Narodowe Centrum Badań Naukowych | |
---|---|
1979-Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden | |
Robert Chabbal Jean-Jacques Payan ( d ) |
Narodziny |
5 maja 1932 Tarbes |
---|---|
Narodowość | Francuski |
Trening | Politechnika |
Zajęcia | Okulary-optyk , inżynier |
Członkiem | Akademia technologiczna |
---|---|
Nagrody |
Kawaler Legii Honorowej CNRS Srebrny Medal |
Jacques Dominique Ducuing , urodzony w 1932 r. W Tarbes , inżynier politechniki, został profesorem na Uniwersytecie Paris XI, a następnie w École polytechnique . Badacz w dziedzinie optyki, założył i kierował Laboratorium Optyki Kwantowej CNRS . Mianowany na dyrektora generalnego CNRS, złożył rezygnację w proteście dwa lata później. Był wówczas liderem biznesowym i zastępcą sekretarza generalnego NATO .
Urodzony w Tarbes dalej5 maja 1932, Jacques Ducuing jest synem głównego poborcy podatkowego.
Jest inżynierem, który ukończył École Polytechnique w 1953 roku, doktorat Harvard, AMP Harvard.
Karierę rozpoczął jako inżynier naukowy w Compagnie générale de la télégraphie Sans Fil (CSF) od 1957 do 1960. Obronił uniwersytecką pracę doktorską przed Uniwersytetem Paryskim ( Badanie promieniowania akustycznego wibrujących ostrzy ) i lewo aby Stany Zjednoczone na Uniwersytecie Harvarda pracowały w zespole Nicolaasa Bloembergena jako stypendysta OECE-NATO , a następnie jako pracownik naukowy . Obronił pracę doktorską ( Wkład w badanie nieliniowości optycznych ) przed Uniwersytetem Harvarda, a następnie na Uniwersytecie Paryskim w 1964 r. Następnie został adiunktem w Massachusetts Institute of Technology . Po powrocie do Francji w 1966 roku został mianowany wykładowcą, a następnie profesorem zwyczajnym (październik 1968-1973) na Wydziale Nauk w Orsay (Uniwersytet Paris XI) i rozpoczął pracę w laboratoriach Instytutu Optyki Teoretycznej i Stosowanej. W 1970 roku założył Laboratorium Optyki Kwantowej CNRS, którym kierował do 1979 roku, był wykładowcą (1971), a następnie profesorem fizyki w École Polytechnique od 1973 do 1980 roku.
Po był doradcą naukowym od 1977 do 1979 roku do Ministra Obrony Narodowej, a następnie za misję do Generalnego Delegata zbrojeń, był dyrektorem generalnym w CNRS od 1979 do 1981 roku, rezygnując na29 października 1981w następstwie decyzji Jean-Pierre'a Chevènementa o samodzielnym mianowaniu dyrektorów naukowych na miejsce dyrektora generalnego, zgodnie z tradycją. W 1983 roku dołączył do zarządu francuskiej firmy Philips i został mianowany prezesem Laboratoriów Elektroniki i Fizyki Stosowanej w 1985 roku.
W latach 1988–1992 był zastępcą sekretarza generalnego NATO ds. Naukowych. Jest także dwukrotnie członkiem Naukowej Rady Obrony oraz przewodniczącym Komitetu Naukowego NATO.
W 1993 roku dołączył do gabinetu François Fillon , odpowiedzialnego za monitorowanie organizacji badawczych do 1994 roku.