Jacques Ancel
Jacques Ancel
Jacques Simon Ancel , ur.22 lipca 1882 rw Parmain w Seine-et-Oise i zmarł w Paryżu wgrudzień 1943, jest francuskim geografem i geopolitologiem .
Biografia
Jacques Ancel urodził się w Parmain w Seine-et-Oise . On jest absolwentem historii i geografii w 1908. Brał udział w kilku szafach ministerialnych w 1900.
Powołany w 1914 roku jako żołnierz w 167 -go pułku piechoty, był dwukrotnie ranny na czasie bitwy Lotaryngii . Wstąpił do 21 th Pułku Piechoty w 1915 roku, z którym brał udział w bitwie pod Verdun . W 1916 został wysłany na front wschodni i zakończył wojnę jako kapitan, szef służby politycznej w Sztabie Generalnym Armii Francuskiej na Wschodzie . Jego kariera wojskowa przyniosła mu Croix de Guerre i tytuł kawalera Legii Honorowej w charakterze wojskowym (został awansowany na oficera w 1933 r.).
Był kolejno profesorem w kolegiach Vannes i Péronne , następnie w Lycée Chaptal , w Institut des Hautes Etudes Internationales Uniwersytetu Paryskiego oraz na Sorbonie, gdzie został wybrany wykładowcą w 1938 roku.
W latach 30. został specjalistą od zagadnień wschodnich. Poświęcił jej pracę doktorską zatytułowaną La Macédoine, son développement contemporaine , obronioną w 1930 r. i opublikowaną.
Jest dyrektorem ds. kolekcji w Editions Delagrave, gdzie w szczególności dąży do tego, aby kwestie geografii politycznej były znane szerokiej publiczności.
Jacques Ancel jest najbardziej znany z tego, że w 1936 roku opublikował we Francji pierwszą pracę poświęconą geopolityce , w której krytykuje niemieckich twórców tej dyscypliny za poglądy, które nazywa pangermanistami . Wielbiciel Aristide Briand , później popierał zdecydowaną politykę przeciwko Hitlerowi.
Jest członkiem-korespondentem Akademii Rumuńskiej i kilku towarzystw naukowych.
Zwolniony ze stanowiska uniwersyteckiego w związku z ustawą o statusie Żydów z 1940 r. został aresztowany wgrudzień 1941podczas „ Obławy na notabli ” i internowany w latach 1941-1942 w obozie Royallieu w Compiègne . Wyczerpany tym epizodem i niedostatkami zmarł Przedwcześnie wgrudzień 1943.
Publikacje
- 1901, Niepublikowana strona z Saint-Simon
- 1902, Powstanie kolonii Konga Francuskiego (1843-1882) , Paryż, Biuletyn Komitetu Afryki Francuskiej
- 1919, Jedność polityki bułgarskiej, 1870-1919 , edycje Bossard
- 1921, Dzieła i dni Armii Wschodu. 1915-1918
- 1923, Podręcznik historyczny kwestii wschodniej (1792-1923) , Delagrave
- 1926, Ludy i narody Bałkanów (wznowienie przez CTHS w 1992)
- 1929 Historia Współczesna od połowy XIX th wieku (we współpracy z Henri Calvet).
- 1929 Podręcznik polityki europejskiej, dyplomatyczna historia Europy (1871-1914) , PUF
- 1930, Macedonia, studium współczesnej kolonizacji
- 1936, Geopolityka , Paryż, Delagrave
- 1938, Geografia granic , przedmowa André Siegfried , Paryż, Gallimard
- 1940, Podręcznik geograficzny polityki europejskiej. 2. Niemcy , Paryż, Delagrave
- 1945, Slaves et Germains , Paryż, Librairie Armand Colin.
Bibliografia
: dokument używany jako źródło tego artykułu.
- Pierre-Yves Péchoux, Michel Sivignon, „Jacques Ancel (1882-1943), geograf między dwiema wojnami (1919-1945)”, w: Paul Claval, André-Louis Sanguin (red.), La géographie française à epoque classique (1918- 1968) , Paryż, L'Harmattan, 1996, s. 215-228.
- Michel Sivignon, „Geografia i polityka: dwa momenty w myśli Jacquesa Ancela”, w Jean-Robert Pitte, André-Louis Sanguin (red.), Geografia i wolność. Mieszaniny w hołdzie Paulowi Clavalowi , Paryż, L'Harmattan, 1999, s. 109-116.
- Gérard Joly "Ancel (Jacques)," w francuski geografów Słownik biograficzny w XX th century, obecnie wymarły , PRODIG, Paryż, nietypowa Grafigéo, 2013, s. 31 ( ISBN 9782901560838 )
- Florian Louis „Jacques Ancel, trasa idealisty w geopolityki”, w Hervé Coutau-Bégarie i Martina Motte (eds.), Approches de la géopolitique , Paryżu, Economica, 2015 ( 2 nd ed.), P. 493-519 .
- Nicolas Ginsburger, „Świadek przeciwko Barbary”: bitwy Jacquesa Ancela (1938-1946) w: Nicolas Ginsburger, Marie-Claire Robic i Jean-Louis Tissier (red.), Francuscy Geografowie w czasie II wojny światowej , Paryż, Wydania de la Sorbonne, 2021, s. 315-330.
Uwagi i referencje
-
André Chervel, „ Skupienia szkolnictwa średniego. Directory 1809-1960 ” , na stronie rhe.ish-lyon.cnrs.fr (dostęp 28 grudnia 2020 r . ) .
-
"W początkach francuskich geopolityki Jacques ANCEL" Florian Louis, Conflits , n ö 10, lipiec-wrzesień 2016, s. 33-34 .
-
[raport] Jérôme Carcopino , „ Dzieła i dni armii na Wschodzie (1915-1918) autorstwa Jacquesa Ancela ”, Revue historique , t. 137 n O 21921, s. 254-259 ( czytany online , konsultowany 29 grudnia 2020 r. ).
-
Numa Broc i Bernadette Joseph, „ Notice Jacques Ancel ” , na CTHS (dostęp 28 grudnia 2020 r . ) .
-
Françoise Huguet, „ Notice de thèse de Jacques Ancel ” , na rhe.ish-lyon.cnrs.fr ,listopad 2009(dostęp 29 grudnia 2020 r . ) .
-
[recenzja] Jules Sion, „ Macedonia z książki pana Jacquesa Ancela ”, Annales de Géographie , t. 41, n o 2311932, s. 305-309 ( czytaj online , konsultacja 29 grudnia 2020 r. ).
-
[recenzja] Georges Weill, „ Macedonia, jej współczesna ewolucja autorstwa Jacquesa Ancela ”, Revue d'histoire moderne , tom. 8, N O 6,1933, s. 81 ( przeczytaj online , skonsultowano 29 grudnia 2020 r. ).
Linki zewnętrzne