Jaan Tõnisson
| Jaan Tõnisson | |
 Jaan Tõnisson w 1928 roku. | |
| Funkcje | |
|---|---|
| Szef rządu Estonii | |
| 18 listopada 1919 - 28 lipca 1920 ( 8 miesięcy i 10 dni ) |
|
| Poprzednik | Otto Strandman |
| Następca | Teen Birk |
| 30 lipca - 26 października 1920 r ( 2 miesiące i 26 dni ) |
|
| Poprzednik | Teen Birk |
| Następca | Ants Piip |
| 9 grudnia 1927 - 4 grudnia 1928 ( 11 miesięcy i 25 dni ) |
|
| Poprzednik | Jaan Teemant |
| Następca | August rei |
| 18 maja - 21 października 1933 ( 5 miesięcy i 3 dni ) |
|
| Poprzednik | Konstantin Päts |
| Następca | Konstantin Päts |
| Biografia | |
| Imię urodzenia | Jaan Tõnisson |
| Data urodzenia | 22 grudnia 1868 |
| Miejsce urodzenia | Gmina Viiratsi ( Imperium Rosyjskie ) |
| Data śmierci | 1941 (przy 72 lub 73) |
| Narodowość | estoński |
| Partia polityczna | Partia Ludowa |
 |
|
| Szefowie rządów Estonii | |
Jaan Tõnisson , urodzony dnia22 grudnia 1868w Tänassilma i zmarł w 1941 r. w Tallinie (?), jest estońskim mężem stanu, który był premierem dwóch rządów w latach 1919-1920 i ministrem spraw zagranicznych w latach 1931-1932.
Biografia
Wczesna kariera polityczna
Tõnisson urodził się w rodzinie rolników niedaleko Tänassilma, obecnie w gminie Viiratsi (powiat Viljandi ). Po ukończeniu liceum w Tallinie , studiował prawo na Uniwersytecie w Tartu, gdzie wstąpił do estońskiego Students ' Association , które odgrywają ważną rolę w rozwoju estońskiego ruchu narodowego na koniec roku. XIX th wieku i na początku XX wieku został prezesem stowarzyszenia, które pozwala mu spotykać się z szefem okresu estońskiego ruchu narodowego Villemem Reimannem .
W 1893 roku Tõnisson został redaktorem naczelnym największego estońskiego dziennika Postimees . Na czele swojej gazety odegrał ważną rolę w ruchu estońskim (odrodzenie Tartu) przeciwko polityce rusyfikacyjnej prowadzonej wówczas przez władze rosyjskie. W 1896 roku kupił gazetę z przyjaciółmi. Podczas rewolucji rosyjskiej 1905 r. Car nadał swoim poddanym prawa, które pozwoliły mu założyć Partię Postępu Narodowego (Eesti Rahvameelne Eduerakond), pierwszą estońską partię polityczną. Był pierwszym Estończykiem wybranym do Dumy Rosyjskiej w latach 1905–1907. Wyróżniał się żarliwymi interwencjami na rzecz liberalizacji reżimu i przeciwko represjom rządu, za co w 1908 r. Został skazany na kilka miesięcy więzienia.
Autonomia
Kiedy wybuchła rewolucja rosyjska 1917 r. I upadło imperium rosyjskie , negocjował z Rządem Tymczasowym Rosji : uzyskał statut autonomii Estonii i zaczął tworzyć zalążek armii narodowej. Został zmuszony do wygnania przez bolszewików, którzy przejęli władzę, ale pozostali aktywni, organizując kontakty z wielkimi zagranicznymi mocarstwami. Podczas gdy Estonia walczyła przeciwko Armii Czerwonej o jej niepodległość, wiosną 1919 r. Wybrano zgromadzenie ustawodawcze. Jego partia zajęła dopiero trzecie miejsce, ale Tõnisson został mianowany premierem nowego państwa i pozostał nim do tej pory.Lipiec 1920.
Niezależność
Po podpisaniu traktatu z Tartu z2 lutego 1920 r, przez który Związek Radziecki uznaje niepodległość Estonii, partia T partinisson podupadła. Ale nadal jest członkiem parlamentu i ponownie zajmuje stanowisko premiera od lipca doPaździernik 1920. Następnie Tõnisson był jednym z najbardziej aktywnych polityków estońskich okresu międzywojennego. Pozostał właścicielem Postimees do 1930 r., A redaktorem naczelnym tej gazety do 1935 r. W tym czasie był właścicielem ważnej drukarni i księgarni w Tartu , pełniąc wówczas funkcję prawnika. W latach 1919-1932 był deputowanym Partii Ludowej Estonii. Pełnił kolejno funkcje przewodniczącego Zgromadzenia Ustawodawczego od 1923 do 1925, ministra spraw zagranicznych w 1931 i 1932.
W 1933 r., Po ustanowieniu autorytarnego reżimu przez Konstantina Pätsa, partie zostały rozwiązane, a prawa obywateli ograniczone. W Postimees jest zabronione od publikacji. Tõnisson stanął na czele opozycji wobec reżimu i został wybrany w pierwszych wyborach, kiedy ponownie uzyskał zezwolenie w 1938 r.
W 1940 roku Związek Radziecki zaatakował Estonię, która w ramach wynegocjowanego z hitlerowskimi Niemcami podziału znalazła się w jego strefie wpływów. Latem 1940 r. Tõnisson próbował uzyskać nominację kandydatów opozycji podczas sfałszowanych wyborów zorganizowanych przez partię komunistyczną, ale mu się to nie udało.
Zanik
Został aresztowany Grudzień 1940przez sowiecką policję polityczną, NKWD .
Podczas jego procesu? Tõnisson nie będzie żałował i nie poda żadnych informacji dotyczących przeciwników Sowietów.
Dokładne okoliczności zaginięcia Tõnissona pozostają nieznane, ale jest prawdopodobne, że został stracony przez NKWD na początku lipca 1941 r .
Lokalizacja jego grobu jest nieznana.
W 1999 roku na jego cześć wzniesiono pomnik w Tartu przed budynkiem zajmowanym przez gazetę Postimees .
Uwagi i odniesienia
- (de) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku niemieckim zatytułowanego „ Jaan Tõnisson ” ( zobacz listę autorów ) .
- (i) „ Kas temat na teie kuningas? » , Kultur ja Elu (dostęp 19 czerwca 2014 )
- (et) „ Poliitik ja aatemees Jaan Tõnisson ” ( ostatnia wizyta 19 czerwca 2014 )