Whisky Islay

Islay whisky to whisky produkowana na wyspie Islay lub Ile w Gaelic . Ta wyspa jest najbardziej wysuniętą na południe z Hebrydów Wewnętrznych na zachód od Szkocji . Na wyspie działa dziewięć aktywnych gorzelni.

Style whisky

Gorzelnie położone wzdłuż południowo-wschodniego wybrzeża wyspy, Laphroaig , Lagavulin i Ardbeg, mają silny torfowy smak . Ten smak zawdzięcza wodzie użytej do produkcji whisky oraz jęczmieniu wędzonemu na torfie. Ukrywa również nuty jodu , wodorostów i soli . Caol Ila , na północnym wybrzeżu wyspy, naprzeciwko Jury, ma również mocno torfową whisky.

Bowmore produkuje średnio torfową whisky (25 ppm ), ale wykorzystuje również dojrzewanie w beczkach wcześniej używanych do produkcji sherry . Nowa gorzelnia Kilchoman rozpoczęła produkcję w 2006 roku. Znajduje się w odróżnieniu od pozostałych na wybrzeżu Atlantyku.

Inne destylarnie na wyspie produkują whisky w różnych stylach. Bunnahabhain i Bruichladdich produkują lżejsze whisky, które tradycyjnie w ogóle nie są torfowe. Jednak te dwie destylarnie produkują również whisky o silnym smaku torfowym.

Gorzelnie

Aktywne gorzelnie

Destylarnia	Rok działalności	Lokalizacja	Uwagi
Ardbeg	1815–1981, 1990–1996, 1997–	5 km na wschód od Port Ellen	Należy do Glenmorangie
Bowmore	1779–	W Bowmore , najważniejszym mieście na wyspie.	Należy do Suntory
Bruichladdich	1881–1995, ‡ 2001–	Na zachód od Loch Indaal , naprzeciwko Bowmore	Należy do Remy Cointreau
Bunnahabhain	1880 / 1883–	4 km na północ od Port Askaig	Należy do Burn Stewarta
Caol Ila	1846–1972, ‡ 1974–	1 km na północ od Port Askaig	Należy do Diageo
Kilchoman	2005–	Na wybrzeżu Atlantyku	Pierwsza zupełnie nowa gorzelnia od 1881 roku
Lagavulin	1742/1816–	4 km na wschód od Port Ellen	Należy do Diageo
Laphroaig	1815–	2 km na wschód od Port Ellen	Należy do Beam Suntory
Ardnahoe	2018-	niedaleko Port Askaig	Ardnahoe to nowa destylarnia, która swoją pierwszą beczkę napełniła w listopadzie 2019 roku
‡ Z wyjątkiem okresu Wielkiego Kryzysu (~ 1930–1937) i II wojny światowej (~ 1940–1945)

Zamknięte gorzelnie

• Achenvoir (przed 1816-1818 +), w Argyll;
• Ardenistle (1837–1849) / Kildalton (1849–1852) / Islay (1852–1852), wchłonięty przez Laphroaiga w 1853 r .;
• Ardmore (1817–1835), kupiony przez Lagavulina w 1837 r .;
• Daill (1814–1830), ruiny pozostają na drodze między Port Askaig i Bridgend;
• Freeport (1847–1847), lokalizacja nieznana;
• Hazelburn (1825–?), Niepewny związek z destylarnią Hazelburn w Campbeltown  ;
• Kildalton (1817–1837), połączony z Lagavulinem;
• Killarow (ok. 1760–1818) / Bridgend (1818–1822), ruiny pozostają we wsi Bridgend  ;
• Lochindaal / Port Charlotte / Rhinns (1829–1929), niedaleko BruichLaddich;
• Lossit (1821) / Ballygrant (1826/60), ruiny pozostają na południe od wsi Ballygrant przy drodze A846;
• Malt Mill (1908–1960), jest częścią Lagavulin;
• Mulendry (1826–1831), miejsce nieznane;
• Newton (1818–1825), ruiny pozostają na południe od drogi A846 między Port Askaig i Bridgend;
• Octomore (1816–1852), ruiny pozostają w pobliżu Port Charlotte;
• Port Ellen (1825–1929, 1967–1983), przebudowana na słodownię  ;
• Scarabus (1817–1818), brak dowodu produkcji;
• Tallant (1821–1852), na farmie Tallant na południe od Bowmore;
• Torrylin (? -?), Mogło być na wyspie Arran .

Bibliografia

1. http://www.whisky-news.com/En/reports/Peat_phenol_ppm.pdf .
2. (en-US) „  About Us  ” , z Ardnahoe Distillery (dostęp 23 listopada 2020 ) .