Mięśnie ścięgna podkolanowego

Mięśni ścięgna podkolanowego należy do mięśni grupy w udzie, które pozwala na rozszerzenie zgięcia stawu biodrowego i kolanowego. Ta grupa skupia mięśnie wielostawowe, które biegną od biodra do tylnej części kości piszczelowej i strzałkowej (strzałkowej). Te mięśnie odpowiadają mięśniom tylnej części uda.

Ta grupa składa się z trzech mięśni:

• mięsień biceps femoris (część długa);
• mięsień półcięgnisty  ;
• mięśnie półbłoniaste .

Przywodziciela magnus jest czasami uważane za niedokończone ścięgno ze względu na jego intymny ciągłości więzadła pobocznego piszczelowego, co przyniesie go do nogi.

Wstawki ścięgna podkolanowego

• Mięsień bicepsa udowego (lub biceps crural lub long biceps) ( biceps femoris captus longum ): składa się z dwóch głów. Długa głowa wyrasta ze ścięgna znajdującego się na tylnej powierzchni guzowatości kulszowej. Z drugiej strony krótka głowa pochodzi z włókien mięśniowych w dalszej połowie bocznej wargi ostrej linii. Dwie głowy łączą się ze sobą, aby przyczepić się do głowy kości strzałkowej (dawniej strzałkowej) i poprzez ekspansje na bocznym kłykciu kości piszczelowej. Ma wspólne ścięgno z krótkim bicepsem .
• Mięsień Semi-ścięgnisty (dawniej zwany mięsień semi-ścięgnisty) ( semi-tendinosus ): jest to najbardziej wewnętrzny na poziomie dole podkolanowym. Rozpoczyna się na guzowatości kulszowej, a kończy na górnej i przyśrodkowej stronie kości piszczelowej. Należy do grupy kurze łapki (smukłe, pół-ścięgniste i sartorius ).
• Mięsień półbłoniaste (dawniej nazywany półbłoniastym) ( półmendinosus ): wystaje znacznie mniej niż ścięgno półbłoniaste i znajduje się poza nim, za i na zewnątrz kłykcia przyśrodkowego. Rozpoczyna się na guzowatości kulszowej i kończy się w 3 punktach:
  • tylna powierzchnia kłykcia przyśrodkowego piszczeli (wiązka bezpośrednia),
  • na przyśrodkowej twarzy piszczelowej (wiązka odbita),
  • na kłykciu bocznym kości udowej (skośne więzadło podkolanowe).

Półbłoniaste nie jest częścią mięśnia kurze łapki, ponieważ kończy się oddzielnym ścięgnem.

Unerwienie silnika

Wszystkie te mięśnie są unerwione przez nerw kulszowy (lub większy rwa kulszowa). Jego korzenie metameryczne to L4-L5 (pień lędźwiowo-krzyżowy) i S1-S2-S3.

Funkcje tych mięśni

W ścięgno mięśni składa się z kilku części, z których głównym działaniem jest trenować kolano w zgięciu i kość udową w rozszerzeniu czy kości biodrowej jest stałym punktem.

• Mięsień udowy bicepsa: umożliwia zgięcie nogi i boczny obrót zgiętej nogi. Długa głowa uczestniczy w wyprostowaniu biodra.
• Mięsień półcięgnisty: umożliwia zgięcie nogi. Ponadto, gdy noga jest zgięta, jest to przyśrodkowy rotator nogi i prostownik biodra.
• Mięsień półbłoniaste: jego funkcje są identyczne jak mięśnia półścięgnistego. Dodatkowo napina torebkę stawową (poprzez ukośne więzadło podkolanowe).

Ma również działanie wprowadzające kolano w rotację zewnętrzną. Wprowadza miednicę do retrowersji, jeśli kończyna dolna jest unieruchomiona.

Patologie

Ta grupa mięśni jest jedną z najbardziej dotkniętych wypadkami mięśni u sportowców, z których najpoważniejszym jest naderwanie mięśni . Na przykład badanie skandynawskie wykazało, że ścięgna podkolanowe są zaangażowane w tym regionie w 11% urazów podczas biegania , a odsetek ten wzrasta do 16 do 27% w przypadku treningu futbolu australijskiego . To jest więcej niż jedna czwarta (26%) wypadków zgłoszonych przez profesjonalnych piłkarzy i jest to nawrót w 1 / 4 przypadków, to często pojawiające się ( 1 / 3 przypadków) w ciągu 15 dni od wznowienia działalności sportowej.

Kultura fizyczna

Mięśnie ścięgna podkolanowego działają jak silniki lub synergistyczne w ćwiczeniu martwego ciągu . Są również motorami ruchu zginania nóg (przysiad).

Bibliografia

• Frank H. Netter . Atlas anatomii człowieka . Ed. Elsevier-Masson, 2015 r. ( ISBN  978-2294741241 )

Uwagi i odniesienia

1. (w) Mjølsnes, R. Arnason, A., Østhagen, T., Raastad, T. i Bahr, R. „10-tygodniowe badanie z randomizacją Porównanie ekscentrycznych vs. koncentryczny trening siły ścięgna podkolanowego u dobrze wyszkolonych piłkarzy » Scandinavian Journal of Medicine & Science in Sports 2004; 14 (5): 311-7. PMID 15387805
2. (w) Bizzini M, Junge A, Dvorak Bahr R. & J. „Urazy i dolegliwości mięśniowo-szkieletowe u sędziów: pełna ankieta w najwyższych oddziałach Swiss Football League” Clinical Journal of Sports Medicine 2009; 19: 98-100 . PMID 19451762
3. (en) Heiderscheit BC, Sherry AD, Silder A, Chumanov ES. i Thelen DG. (2010) „Urazy ścięgna udowego : zalecenia dotyczące diagnozy, rehabilitacji i zapobiegania urazom” J Orthop Sports Phys Ther. 2010; 40 (2): 67-81. PMID 20118524 DOI : 10.2519 / jospt.2010.3047
4. Marc Vouillot . Siła atletyczna . Ed. Chiron, 2008, strona 193. ( ISBN  978-2702709825 )
5. Marc Vouillot . Siła atletyczna . Ed. Chiron, 2008, strona 121. ( ISBN  978-2702709825 )

Zobacz też

Powiązane artykuły

• Udo
• Noga