Isabelle de Villena

Isabelle de Villena Obraz w Infobox. Biografia
Narodziny W kierunku 1430
Wartościowość
Śmierć 2 lipca 1490
Wartościowość
Imię w języku ojczystym Isabel de Villena
Imię urodzenia Elionor Manuel de Villena
Pseudonim Isabel de Villena
Zajęcia Pisarka , katolicka zakonnica
Tata Henri de Villena
Inne informacje
Zakon religijny Zakon biednych pań

Isabelle de Villena (Isabel de Villena) urodziła się prawdopodobnie w Walencji (Hiszpania) w 1430 roku . Była naturalną córką Henri de Villena , markiza de Villena , księcia domu Barcelony . Isabelle została ochrzczona pod imieniem Elionor Manuel i wychowywała się na dworze Marii Kastylijskiej , żony Alfonsa V z Aragonii , znanej jako Wielkoduszna. W 1445 roku złożyła śluby zakonne w klasztorze Najświętszej Trójcy Klarysek w Valence, gdzie została opatą w 1463 roku .

Siostrze Isabelle udało się zdobyć reputację świętości i zgromadziła wokół siebie ważny krąg pisarzy, którzy podziwiali jej intelektualny wzrost. Jest pierwszą kobietą z literatury walenckiej, której nazwisko jest znane. Należała do walenckiego złotego wieku , którego była wybitnym przedstawicielem. Zmarła w tym samym klasztorze, w którym spędziła czterdzieści pięć lat swojego życia, ofiara epidemii, która spustoszyła Walencję w 1490 r., W tym samym roku, w którym Tirant lo Blanc opuścił drukarnię Nicolasa Spindelera.

Jedynym zachowanym jej dziełem jest Vita Christi , opublikowana w Walencji w 1497 roku przez następczynię jej przełożonej.

Vita Christi

Jak wskazuje łaciński tytuł, opowiada o życiu Jezusa Chrystusa , napisanym w celu pouczenia sióstr zakonnych z jego klasztoru. Jej oryginalność polega na sposobie, w jaki autor potrafi włożyć w nią swoją niezwykłą wyobraźnię i wyrazić swój punkt widzenia. Co miało być życie Chrystusa jest przekształcany w dłoniach w życiu Maryi Panny  : książka zaczyna się od narodzin Matki i kończy jej założeniu w Niebie.

Prostota stylu

Najbardziej niezwykłe w stylu Isabelle de Villena jest użycie bardzo prostego języka. Celowo unika naukowych słów i literackich sztuczek, poszukując naturalności i zrozumiałości dla publiczności, dla której zamierzała swoją pracę.

Krajowe sceny przepojone prostotą zestawia z przepychem i powagą niebiańskiego obrzędu, który z przyjemnością opisuje, delektując się bogactwem tkanin, klejnotów, naczyń i wystroju.

Należy również zwrócić uwagę na jej mistrzostwo w amplifikacji: rzeczywiście wykazuje rzadką umiejętność pisania całych rozdziałów swojej książki z jednego wersetu Ewangelii , a następnie haftowania osiągnięć dzięki swojej niezwykłej wyobraźni.

Nowoczesne francuskie tłumaczenie

Uwagi i odniesienia

  1. Książka SOLC9, 2010 , s.  87
  2. Vita Christi. Czapka. II historia narodzin Dziewicy  (1497) Youtube. Skonsultowałem się z15 marca 2018 r.

Zobacz też

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne