Tytuł
Żona orleanisty pretendenta
do tronu Francji
25 sierpnia 1940 - 19 czerwca 1999
( 58 lat, 9 miesięcy i 25 dni )
Poprzednik | Izabela Orleańska |
---|---|
Następca | Micaela kuzynka |
Tytuł |
Księżniczka Orleanu-Braganza Dauphine Francji Hrabina Paryża |
---|---|
Dynastia | Dom Orleans-Bragance |
Imię i nazwisko | Isabel Maria Amélia Luísa Vitória Teresa Joana Miguela Gabriela Rafaela Gonzaga z Orleanu e Bragança e Dobrzensky z Dobrzenicza |
Narodziny |
13 sierpnia 1911 ue ( Francja ) |
Śmierć |
5 lipca 2003 r. Paryż ( Francja ) |
Pogrzeb | Kaplica Królewska Dreux |
Tata | Pierre d'Orléans-Braganza |
Matka | Elisabeth Dobrzensky z Dobrzenicza |
Małżonka | Henri d'Orléans , hrabia Paryża |
Dzieci |
Isabelle d'Orléans Henri d'Orléans Hélène d'Orléans François d'Orléans Anne d'Orléans Diane d'Orléans Michel d'Orléans Jacques d'Orléans Claude d'Orléans Chantal d'Orléans Thibaut d'Orléans |
Isabelle d'Orléans-Bragance , urodzona w Eu ( Seine-Maritime ) dnia13 sierpnia 1911i zmarł w Paryżu ( 16 th arrondissement)5 lipca 2003 r., jest żoną Henri d'Orléans . Jako żona orleanisty pretendenta do tronu Francji , od 1940 do 1999 roku nosi kurtuazyjny tytuł hrabiny Paryża.
Jej pełny stan cywilny to Isabelle Marie Amélie Louise Victoire Thérèse Jeanne d'Orléans i Braganza . Została ochrzczona w Eu15 sierpnia 1911. Jego ojcem chrzestnym i matką chrzestną są jego dziadkowie ze strony ojca, Gaston d'Orléans , hrabia Eu i Isabelle Brazylii , cesarska księżniczka Brazylii (1846-1921).
Isabelle d'Orléans-Bragance jest najstarszą córką księcia Pierre-d'Alcántara d'Orléans-Bragance (1875-1940) i jego żony z hrabiny Elisabeth Dobrzensky de Dobrzenicz (1875-1951). Spędziła dużą część swojego dzieciństwa w Normandii , w Château d'Eu , w towarzystwie rodziców i dziadków, podlegając prawu wygnania, które dotyczyło dawnej brazylijskiej rodziny cesarskiej.
8 kwietnia 1931poślubiła swojego kuzyna Henri d'Orléans (kiedy doszedł do pełnoletności, nadany jej przez ojca Jeana d'Orléans, książę Guise, tytułem hrabiego Paryża). Świadkami ślubu, zawartego przez kardynała Luigiego Lavitrano - ówczesnego arcybiskupa Palermo - byli: Charles de Bourbon (it) (pierwszy kuzyn hrabiego Paryża i syn Louise d'Orléans ), książę Apulii , Pierre -Gaston d'Orléans-Bragance (brat hrabiny Paryża) i książę Adam Ludwik Czartoryski (wnuk Ludwika Orléans , księcia Nemours). Hrabia Paryża i hrabina Paryża mieli jedenaścioro dzieci:
Bardzo aktywnie uczestniczyła w wyjazdach na prowincje po prawie zakończenia zesłania z 1950 r. .
Jako żona ówczesna wdowa po Henryku Orleańskim (głowa rodu orleańskiego i pretendentka do tronu orleanistów ), Izabela Orleańska-Braganza używała pełnego herbu Francji dołączonego do brazylijskiego herbu cesarskiego (Orleans e Bragança).
Od 1970 roku , hrabina Paryża przeniósł się do dużego mieszkania w Paryżu, znajduje się w budynku z 8 th dzielnicy należącej do rodziny Orleans , legalnie przebywający Montpensier pawilon znajduje się w prywatnej części parku zamku „UE .
Dzieli swój czas między swoją rodzinę, liczne działania społeczne i nagabywanie, pisanie i wiele stowarzyszeń, za które jest odpowiedzialna, a przede wszystkim Stowarzyszenie Przyjaciół Muzeum Ludwika Filipa w Château d'Eu , którego była prezes założyciel od 1985 r. oraz nagrodę literacką Hugues-Capet.
Isabelle d'Orléans-Bragance opublikowała swoje wspomnienia w 1978 i 1981 roku oraz biografie historyczne, takie jak Blanche de Castille czy Marie-Amélie, królowa Francuzów , a także prace autobiograficzne, takie jak Moje szczęście być babcią ( 1995 ) i L'Album mojego życia ( 2002 ).
Martwy na 5 lipca 2003 r., Isabelle d'Orléans-Braganza jest pochowana w królewskiej kaplicy Saint-Louis de Dreux , nekropolii Orleanu . Obszar ten jest otwarty dla zwiedzających.
Tytuły noszone obecnie przez członków rodu Orleans-Braganza nie istnieją w Brazylii i są uważane za tytuły grzecznościowe . Przypisuje je „głowa domu”.
Dla niektórych autorów, takich jak Guy Coutant de Saisseval , jest to:
Nie wszyscy historycy uznają ten tytuł. Philippe de Montjouvent uważa zatem, że „z powodu wyrzeczenia się w 1908 r. potomkowie księcia Pierre d'Alcantara (1875-1940) nie są już dynastami w Brazylii i nie noszą brazylijskich tytułów ani predykatów” .
Tytuły noszone obecnie przez członków Domu Orleańskiego nie istnieją we Francji i są uważane za tytuły grzecznościowe . Przypisuje je „głowa domu”.
Dama z order krzyża gwiaździstego |
Prace sygnowane "Isabelle, hrabina Paryża"