Instytucja Massin jest szkoła wtórny prywatny Paryż XIX th wieku . Znajdowała się w pierwszym klasztoru Minimes na n ° 12 z rue des Minimes w Marais . Utworzony w 1810 roku , został zamknięty w 1884 roku .
Instytucja została nazwana imieniem Jeana Massina, urodzonego w Langres w 1765 r. W 1789 r. Massin wyemigrował za młodym polskim lordem, którego był wychowawcą. Następnie wstąpił do armii emigrantów , a po śmierci księcia d'Enghien wrócił do Francji . Pozbawiony środków, rozpoczął studia magisterskie w Collège Sainte-Barbe , gdzie został później mianowany prefektem studiów. Podczas reorganizacji uczelni w nagrodę za zasługi otrzymał stopień doktora literatury.
W 1810 roku Massin opuścił Sainte-Barbe, aby założyć własną instytucję. Jeden z jego uczniów, Paul Barbet, urodzony w Tours w 1800 roku, został jego zięciem i partnerem. Po przyjęciu dekretem w 1840 r. Nazwiska Paula Barbeta-Massina, odziedziczył on zakład po śmierci Massina w 1849 r. W 1858 r. Zastąpił go Jean-Jacques Louis Galliot Lesage, współpracownik gramatyki od 1840 r., Który nauczał w Liceum Charlemagne . Dyrektorem do śmierci w 1884 r. Dekretem z dn. Został mianowany kawalerem Orderu Legii Honorowej13 sierpnia 1866. Jego śmierć doprowadziła do zamknięcia placówki, a jego mieszkańcy zostali zaproszeni do szkoły z internatem w Sainte-Barbe College.
W muzeum Carnavalet znajduje się medal z podobizną Jeana Massina, wykonany w 1840 r. Przez grawera Alexisa-Josepha Depaulisa , który został przyznany uczniowi instytucji Massin, który zdobył nagrodę w konkursie ogólnym (ND0356).
Według Francisque Sarceya , który przez większość czasu tam uczył, instytucja Massin była „uznawana za jedną z najlepszych w Paryżu; miała bardzo bogatą klientelę, która dobrze płaciła ”. W 1815 roku, pięć lat po otwarciu, uczelnia liczyła około 200 uczniów. Tę dużą liczbę można częściowo wytłumaczyć faktem, że wielu uczniów z Lycée Charlemagne, które nie miało szkoły z internatem, zasiadało w pobliskiej placówce Massin. W 1868 r. Czesne za wyżywienie i szkołę w instytucji Massin wynosiło 1200 franków rocznie; uczniowie, którzy uczęszczali również na kursy Lycée Charlemagne, płacili roczny dodatek w wysokości 250 franków. Tylko najmniej utalentowani uczniowie odbyli całą naukę w instytucji Massin.
Według Matthew Arnolda , który badał edukację w kilku krajach europejskich, warunki w Massin's były prawie takie same jak w każdej paryskiej szkole z internatem: te same pokoje do nauki, te same akademiki, takie same przygotowanie do egzaminów, ta sama obecność kapelanów zapewniających naukę religii uczniów katolickich i pastorów, aby poprowadzić uczniów protestanckich do świątyni. Jednak instytucja Massina miała tę zaletę, że mniej przypominała koszary niż liceum z internatem, dzięki czemu uczeń z prowincji czuł się tam mniej zagubiony, a na zajęciach było mniej tłumów; i M mi Massin był tam, aby pilnować młodszego i uzdrawiali chorych.
Mimo to Sarcey ubolewał nad warunkami pracy dzieci w tej „niesławnej dziurze”, gdzie panowała ciemność, tak że częściowo stracił ją z oczu. Odnośnie swojej diety, Marcel Schwob dodaje: Sarcey „wstał o piątej rano; o wpół do ósmej przełknął talerz zupy; kwadrans po pierwszej jadł śniadanie; degustował o czwartej, a jadł o ósmej. „Piątek”, napisał do matki, „za drugie danie każdy z nas dał śledzie; Naprawdę mi się podobało. W niedzielę zawsze mamy małą kiełbaskę. »» Sarcey donosi również, że szef placówki słynął z czapki z zielonym daszkiem, która zainspirowała uczniów tym refrenem:
Czy widziałeś czapkę, czapkę, Widziałeś czapkę ojca Massina?Zakład przyjmował tylko chłopców. Niektórzy z jego pensjonariuszy zostali z kolei nauczycielami.
Profesorowie