Kurator Muzeum Muzyki | |
---|---|
od 1871 |
Narodziny |
16 kwietnia 1819 Le Havre |
---|---|
Śmierć |
30 stycznia 1886(w wieku 66 lat) Paryż |
Imię urodzenia | Bukiet Adolphe-Gustave |
Narodowość | Francuski |
Trening |
Paris National Conservatory of Music and Dance Institution Massin ( matura ) (1830-1836) |
Zajęcia | Muzykolog , librecista , krytyk muzyczny , kurator |
Pracował dla | Musical France , Le Ménestrel |
---|---|
Różnica | Kawaler Legii Honorowej (1870) |
Adolphe-Gustave Chouquet , urodzony dnia16 kwietnia 1819w Le Havre i zmarł dalej30 stycznia 1886 w Paryżu jest francuskim muzykologiem, librecistą, krytykiem muzycznym i kuratorem muzeów.
Syn bankiera z Le Havre, Chouquet od samego początku wykazywał wyraźne zamiłowanie do muzyki. W ciągu sześciu lat spędzonych w Paryżu w Instytucie Massina prawie cały swój wypoczynek poświęcił nauce śpiewu i gry na fortepianie, pilnie śledząc koncerty konserwatorium . Otrzymał licencjata listów w 1836 roku, wrócił do Le Havre, ale jego ojciec wkrótce znalazł się zrujnowany po stworzeniu Compagnie du chemin de fer de Paris à la mer . W 1840 roku zdecydował się wyemigrować z rodziną do Stanów Zjednoczonych i to właśnie w Nowym Jorku stworzył swoje pierwsze eseje z zakresu krytyki muzycznej. W ciągu szesnastu lat wysyłał liczne korespondencje z tego miasta do francuskich gazet, poświęcając się jednocześnie nauczaniu francuskiej literatury i historii. Opublikował również kilka podręczników do nauczania języka francuskiego jako języka obcego . Ale klimat był niekorzystny dla jego zdrowia, a poważna choroba układu oddechowego zmusiła go do porzucenia tej męczącej kariery i życia w klimacie umiarkowanym.
Dlatego wrócił do Francji, spędził kilka zim na południu, zanim ostatecznie osiedlił się w Paryżu w 1800 r. Stał się jednym z najbardziej aktywnych współpracowników muzycznej Francji, a następnie sztuki muzycznej , i dał się poznać słowami: dość dużo romansów, kantat, scen chóralnych i chórów orfonicznych. Wziąwszy udział w konkursie przez Académie des Beaux-Arts , był w 1864 roku przyznała nagrodę Bordin dla historii muzyki z XIV th wieku aż do końca XVIII -tego wieku , pozostały niepublikowane. Akademia poddając konkursowi w 1888 r. Temat Zdefiniowanie muzyki dramatycznej: poznanie jej genezy i jej różnych cech: określenie przyczyn, pod wpływem których dominuje lub osłabia w sztuce muzycznej element dramaturgiczny, a stąd Z tego punktu widzenia, aby podsumować historię muzyki dramatycznej we Francji, od Lully do dnia dzisiejszego włącznie , ponownie wziął udział w konkursie i został nagrodzony po raz drugi. Opublikował tę pracę pod tytułem Histoire de la musique dramatique en France, od jej początków do dnia dzisiejszego , po opracowaniu końca i dołączeniu kilku przydatnych dokumentów. Dzieło to, ważne ze względu na to, że obejmuje w całości iw swoim rozwoju różne fazy, przez które przeszła muzyka dramatyczna we Francji, jest pierwszym tego rodzaju we Francji. Badania historyczne są prawidłowe. Wniósł także wkład do Słownika Sztuk Pięknych opublikowanego przez Institut de France i dostarczył artykuły, w szczególności o Constantinie Huygensie i Octave Fouque , dla Ménestrel .
W 1871 r. Został kuratorem Musee instrumental du Conservatoire , muzeum, którego pierwsza kolekcja powstała z nabytej przez państwo kolekcji Clapissona . Na tym nowym stanowisku został wzbogacony przez muzeum dzięki inteligentnym nabytkom, pomimo niedostateczności udostępnionych mu zasobów. Miał również okazję otrzymać od Victora Schœlchera , posła do Zgromadzenia Narodowego, interesującą kolekcję afrykańskich i amerykańskich instrumentów muzycznych oraz móc nabyć kolekcję doktora Fau. Podejmując się również sporządzenia opisowego i uzasadnionego katalogu zawartych w nim bogactw, delikatnego i pracochłonnego przedsięwzięcia, wkrótce był w stanie opublikować katalog pod tytułem Muzeum Konserwatorium Muzycznego, katalog raisonné instrumentów tej kolekcji. , wymieniając 630 elementów składających się wówczas z Muzeum Konserwatorium. Drugie ilustrowane wydanie tej pracy ukazało się w 1884 roku.
Wśród kantat, do których napisał teksty, cytujemy Davida Rizzio do muzyki Laurenta de Rillé , wykonywanej w Opéra-Comique, która zdobyła Grand Prix de Rome na Massenet w1867. Jego Hymn do pokoju zdobył nagrodę poezji na konkursie Wystawy Światowej w 1867 roku .
Z kruchym i delikatnym temperamentem Chouquet dostał paraliżu, na który uległ w ciągu kilku dni w wieku sześćdziesięciu pięciu lat. Był rycerzem Legii Honorowej.