Pożar domu towarowego Taiyo
Pożar domu towarowego Taiyo
Pożar domu towarowego Taiyo. Zdjęcie z National Land Image Information (kolorowa fotografia lotnicza) , Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, Infrastruktury, Transportu i Turystyki
| Rodzaj | Ogień |
|---|
| Szczegóły kontaktu | 32 ° 48 ′ 08 ″ N, 130 ° 42 ′ 32 ″ E |
|---|
|
|
Taiyo sklep straży pożarnej w 1973 roku odbyła się w centrum miasta Kumamoto w Japonii. Pożar wybuchł o 13:15 dnia29 listopada 1973a 103 osoby giną w ogniu. Po pożarze zaostrzają się krajowe przepisy dotyczące budowy budynków, z których jedno wymaga budowy niezależnej klatki schodowej poza wieżowcami .
Opis
Dom towarowy Taiyo składa się z piwnicy i ośmiu pięter. Niektóre obszary są w trakcie budowy. W tym czasie był to najpopularniejszy dom towarowy w mieście Kumamoto.
Pożar wybuchł na podeście schodów między drugim a trzecim piętrem, na którym składowano towary. Przyczyna pożaru nigdy nie została dokładnie ustalona. Instalacja tryskaczowa nie działa z powodu trwających prac budowlanych. Pożar jest transmitowany na żywo w telewizji, a dym, który pojawia się w różnych kolorach i zapachach, jest toksyczny. Wiele osób zostaje uratowanych z dachu sklepu. Niektóre osoby, które wskakują na sufit budowanego pobliskiego pasażu, zostają ranne.
Całkowita liczba ofiar śmiertelnych wynosi 100 ofiar. Wśród pracowników domu towarowego zginęło 10 mężczyzn i 36 kobiet, a także 3 kobiety pracujące w niepełnym wymiarze godzin i 3 robotnice budowlane. Wśród klientów zmarło 16 mężczyzn i 32 kobiety. Przyczyny zgonów dzielą się na 70 zgonów z powodu zatrucia dwutlenkiem węgla i 30 zgonów z powodu uduszenia . Czterdziestu trzech mężczyzn i 77 kobiet zostało rannych. Znaleziono 71 ciał: dwa na drugim piętrze, 11 na trzecim, jedno na czwartym, 26 na piątym, 30 na szóstym i jedno na siódmym. Pożar jest jednym z najbardziej śmiertelnych pożarów sklepów w Japonii.
Ćwiczenie
„Stowarzyszenie Lekarzy Miejskich Kumamoto” stwierdza później, że wszyscy lekarze zrzeszeni w stowarzyszeniu powinni przygotować się na takie katastrofy i zorganizować zespoły ratownicze z odpowiednimi instrumentami medycznymi. Poszkodowanego należy jak najszybciej uratować i przenieść. Musi istnieć jednolity system, który nadaje kierunek podczas katastrof o tak dużej skali. Praktycy powinni pracować na zasadzie wolontariatu.
Tuż po incydencie akademik obserwował spalony dom towarowy i wygłosił następujące uwagi.
- Dym wydobywa się z kartonu, pracownik na pół etatu informuje pracowników A i B, którzy z kolei informują kierownika sekcji D, a na miejsce zdarzenia spieszą 4 lub 5 osób. Wąż strażacki nie działa z powodu niskiego ciśnienia. Gaśnica ABC jest obecna, chociaż mogli nie wiedzieć, jak jej używać; 20 wiader wody okazuje się nieskuteczne. Zapora ogniowa spadła po dwukrotnym naciśnięciu przycisku, ale niektóre japońskie poduszki są tam i zapalają się.
- Odpowiedź z domu towarowego jest niewłaściwa. Operator telefoniczny E odbiera wezwanie straży pożarnej od A i B i przekazuje je do Szefa F, który mówi wybierz numer 119, ale to wezwanie nie dociera do straży pożarnej. Wewnętrzny system nadawania wymaga zgody przełożonego, do którego nie można się dostać. Operator E widzi, co się dzieje, ale ucieka windą z innymi pracownikami.
- Inne czynniki to brak oświetlenia otoczenia, wiele osób twierdzi, że elektryczność nie działa, a dym zasłania wnętrze. Bez wskazówek od personelu klientom trudno jest znaleźć windy pracownicze w celu ucieczki. Z pomocą pracowników 70 osób w jadalni i 60 pracowników schroni się na dachu.
Konsekwencje
Pożar domu towarowego Sennichi w 1972 roku, a od sklepu Taiyo towarowego w następnym roku, spowodowały wiele ofiar, co ostatecznie doprowadziło do zmian w ustawie o norm budowlanych, a także sprzętu przeciwpożarowego. Zmiany te narzucają środki zapobiegające utrudnianiu ewakuacji przez dym.
Bibliografia
- Shinbun-ni-miru sesou Kumamoto Shouwahen (1993), Kumamoto-Nichi-Nichi Shinbun. Kumamoto.
- Zapiski pożaru w domu towarowym Taiyo i nasze żądania (1973) prefektury Kumamoto, w New Kumamoto City History (1995), s. 713 , Kumamoto.
- Suefuji, S. (1985) Realia pożarów domów towarowych i środków zaradczych. Ooitaken Igakukai Zasshi (Dziennik Stowarzyszenia Medycznego Prefektury Oita) 3.1.
Uwagi i referencje
- Artykuły Kumamoto Nichinichi Shimbun (w gazecie) (1973) dotyczące różnych twierdzeń.
- Suefuji, S. (1985). Realia pożarów domów towarowych i środków zaradczych. Ooitaken Igakukai Zasshi (Dziennik Stowarzyszenia Medycznego Prefektury Oita) 3.1. (po japońsku)
- Pożar departamentu Taiyo (1974) Tsukamoto K. (Uniwersytet Nihon) Yobo Jiho Cz. 97 Japońskie Towarzystwo Ubezpieczeń Majątkowych, Tokio
Linki zewnętrzne
Powiązane artykuły
Źródło tłumaczenia
- (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu w angielskiej Wikipedii zatytułowanego " Pożar w domu towarowym Taiyo z 1973 roku " ( patrz lista autorów ) .