| Ilija Pantelić | ||
| Biografia | ||
|---|---|---|
| Narodowość | serbski | |
| Narodziny | 2 sierpnia 1942 | |
| Lokalizacja | Novi Sad | |
| Śmierć | 17 listopada 2014 | |
| Lokalizacja | Novi Sad | |
| Skaleczenie | 1,85 m (6 ′ 1 ″ ) | |
| Poczta | Bramkarz | |
| Kurs Junior | ||
| Lata | Klub | |
| 1958 - 1960 | BAK Bela Crkva | |
| Ścieżka zawodowa 1 | ||
| Lata | Klub | 0M.0 ( B. ) |
| 1960 - 1961 | Radnički Sombor | 15 (0) |
| 1961 - 1969 | Vojvodina Novi Sad | 176 (0) |
| 1969 - 1970 | Paryż-Neuilly | 37 (0) |
| 1970 - 1971 | Racing Paris-Joinville | 15 (0) |
| 1971 | Olympic Marsylia | 2 (0) |
| 1971 - 1974 | Klub Sportowy Bastii | 129 (0) |
| 1974 - 1977 | Paris Saint Germain | 114 (0) |
| Reprezentacje narodowe 2 | ||
| Lata | Zespół | 0M.0 ( B. ) |
| 1964 - 1968 | Jugosławia | 18 (0) |
| Wyszkolone zespoły | ||
| Lata | Zespół | Statystyki |
| 1977 | Paris Saint Germain | |
| 1981 - 1987 | Vojvodina Novi Sad | |
| 1 Oficjalne zawody krajowe i międzynarodowe. 2 oficjalne mecze (w tym mecze towarzyskie zatwierdzone przez FIFA). Ostatnia aktualizacja: 7 grudnia 2012 r |
||
Ilija Pantelić (ur2 sierpnia 1942w Nowym Sadzie w Serbii i zmarł dnia17 listopada 2014) to serbski piłkarz grający jako bramkarz przed przejściem na trenera z 1977 roku.
Ten bramkarz o długości 1,85 m , ważący 85 - 86 kg , znany ze swojego silnego temperamentu, spektakularnych rzutów obronnych i lotów, nie powinien być mylony z Draganem Panteliciem , również międzynarodowym bramkarzem Jugosławii.
Ilja Pantelić w drużynie młodzieżowej sprawdza się w barwach BAK Bela Crkva. Jeśli stawia pierwsze kroki na boisku na pozycji prawego obrońcy, jego temperament szybko zachęca trenerów do zmiany pozycji w bramce, aby go ukierunkować. Następnie rozpoczął karierę zawodową w Radnički Sombor, po czym rozegrał osiem sezonów w Wojwodinie Nowy Sad . Bramkarz Pantelić wciąż zdołał strzelić sześć goli w 176 meczach, w tym hat-tricka przeciwko Trešnjevce. Po zdobyciu mistrzostwa Jugosławii w sezonie 1965-1966 , Wojwodina w następnym sezonie wystartowała w Pucharze Europy Mistrzów Krajowych . W drugiej rundzie Pantelić strzelił gola przeciwko Atlético de Madrid , stając się pierwszym bramkarzem, który spudłował w rozgrywkach.
Pierwsza liga francuskaW 1969 roku Pantelić dołączył do Olympique de Marseille, ale został wypożyczony do Paris-Neuilly, aby sprostać obowiązującej liczbie zagranicznych piłkarzy. Bramkarz w końcu wróci na południe Francji na dwa małe mecze pierwszej ligi, które wygrał klub z Marsylii. W wieku 29 lat Jules Filippi zwerbował reprezentanta Jugosławii, który nie tracił czasu na pokazanie swoich umiejętności w klubie sportowym Bastia . W pierwszym sezonie jego zespół zakwalifikował się do finału Coupe de France, ale przegrał z Olympique Marsylia przez Josipa Skoblara . Po trzech sezonach na Isle of Beauty , Pantelić dołączył do stolicy Francji i Paris Saint-Germain z Daniel Hechter . Pod rozkazami Justa Fontaine'a Panto, jak go nazywano, wyróżniał się autorytarnymi wycieczkami i spektakularnymi przystankami w paryskich klatkach. Nagrał pierwszą z jego wielu czystych arkuszy przeciwko Sochaux na2 sierpnia 1974. W sezonie 1976-1977 ostatni z paryskich bramkarzy Dragan Džajić surowo wystawiał na emeryturę swojego rodaka, który kilka miesięcy później przeszedł na emeryturę.
Dzięki dobrym występom z Wojwodiną Novi Sad , Pantelić uhonorował swoją pierwszą selekcję w Jugosławii w 1964 roku. W cieniu Ivana Ćurkovicia podczas kilku spotkań bramkarz Wojwodiny wyróżnił się jako posiadacz w 1968 roku podczas mistrzostw Europy . Jego drużyna dotarła do finału rozgrywek, ale nie mogła podnieść trofeum Europy po powtórzonym finale przegranym dwoma bramkami do zera przeciwko włoskiej selekcji .
Bramkarz Paris Saint-Germain Pantelić zakończył sezon 1976-1977 na uboczu Paryża z Pierre Alonzo po odejściu Velibora Vasovicia . Nie ciesząc się z Paryża Pantelić szybko wrócił do Jugosławii. W ten sposób został trenerem Wojwodiny Nowego Sadu w 1981 roku. Po siedmiu sezonach spędzonych na boisku były bramkarz był odpowiedzialny za szkolenie młodzieży klubu, zanim został jego dyrektorem sportowym.