Ian Gillan

Ten artykuł nie cytuje żadnego źródła i może zawierać niedokładne informacje (zgłoszono w marcu 2021 r.).

Jeśli posiadasz podręczniki lub artykuły lub znasz wysokiej jakości witryny internetowe zajmujące się omawianym tutaj tematem, prosimy o uzupełnienie artykułu, podając odniesienia przydatne do weryfikacji i łącząc je z sekcją „ Uwagi ”  i odniesienia  ”( edytuj artykuł ).

Znajdź źródła w „  Ian Gillan  ”  : Ian Gillan Obraz w Infobox. Ian Gillan grający z Deep Purple na koncercie w Hoyos del Espino w 2013 roku Biografia
Narodziny 19 sierpnia 1945
Chiswick
Narodowość brytyjski
Trening Ark Acton Academy ( we )
Zajęcia Piosenkarka , autorka tekstów , muzyk
Okres aktywności Od 1962
Inne informacje
Członkiem Deep Purple
Black Sabbath (1983)
Zasięg Tenor
Instrumenty Harmonijka ustna , fortepian , wokal , gitara , instrument perkusyjny , perkusja
Etykiety EarMUSIC ( d ) , Island Records , muzyka niezależna
Gatunki artystyczne Rock , blues rock , hard rock , progresywny rock , tradycyjny heavy metal
Stronie internetowej (en)  www.gillan.com
Różnica Order of the Badge of Honor ( d )
Dyskografia Dyskografia Ian Gillan ( w )

Ian Gillan to urodzony piosenkarz rockowy19 sierpnia 1945 w Hounslow , Londyn . Najbardziej charakterystyczny piosenkarz hardrockowej grupy Deep Purple, a zwłaszcza w ramach słynnego Mark II, jest również znany z bardzo bogatej kariery solowej i krótkiego pobytu przy mikrofonie Black Sabbath .

Kariera

Grał w kilku grupach, w tym w Wainwright's Gentlemen (w 1965 r.) Z przyszłym perkusistą Sweet , Mickiem Tuckerem . DołączaSierpień 1969Deep Purple , wraz ze swoim przyjacielem basistą Rogerem Gloverem , z którym otarł ramiona w odcinku szóstym . Ta formacja Deep Purple, potocznie nazywana „Mark II”, wyprodukowała najsłynniejsze albumy grupy: In Rock (1970), Fireball (1971), Machine Head (1972) oraz koncert Made in Japan (1972). W tym samym okresie, Gillan udział w nagraniu rock opery Jesus Christ Superstar przez Tim Rice i Andrew Lloyd Webbera z m.in. Murray Head , a także Karl Jenkins i John Marshall przyszłość Soft Machine , w którym grał rolę Jezusa . Jednak zmęczony jego sprzecznymi relacjami z gitarzystą Ritchiem Blackmorem , opuścił Deep Purple w 1973 roku , odnosząc pełny międzynarodowy sukces, kiedy ukazał się album Who Do We Think We Are . Na chwilę wycofuje się ze sceny rockowej.

W 1975 roku założył własną grupę Ian Gillan Band i wydał album Child in Time (wyprodukowany przez Rogera Glovera), który zawierał cover ulubionej piosenki Iana Child in Time . Następnie jego grupa interpretuje energiczny, ale wyrafinowany jazz-rock, który nieco zraża fanów czystego i hard rocka. Brak sukcesu grupy skłonił Gillana do powrotu do mocniejszego rocka. Formacja została zmodyfikowana, podobnie jak nazwa grupy, która staje się po prostu Gillan i odnosi sukcesy od 1979 do 1982 roku.

W 1983 roku, po pijackim wieczorze z Tonym Iommi i Geezerem Butlerem , przyjął stanowisko wokalisty zespołu Black Sabbath w miejsce Ronniego Jamesa Dio . Nagrał z grupą album Born Again , komercyjny sukces grupy. Ale ta nieoczekiwana mieszanka szybko stała się przedmiotem kontrowersji, a niektórzy (w tym sam Gillan) argumentowali, że styl dźwięku jest niezgodny ze stylem Black Sabbath. Gillan miał raczej złe doświadczenia z Black Sabbath: był sfrustrowany artystycznym kierunkiem Born Again , dezaprobatą dla okładki albumu, a zwłaszcza jej miksowania. Jego wpływ na grupę był mile widziany przez niektórych fanów, a Sabbath posunął się nawet do wykonania Smoke on the Water na bis podczas trasy promującej nowy album. Jak przyznaje Gillan, ta trasa będzie inspiracją do parodii filmu Spinal Tap . Nie znajdując definitywnie swojego konta, Gillan opuszcza Black Sabbath zaraz po zakończeniu trasy: na wokalu zastąpi go Glenn Hughes , również były członek Deep Purple (Mark III i IV). Chociaż powiedział, że uważa się za „najgorszego piosenkarza Black Sabbath, jakiego kiedykolwiek miał”, nigdy nie kwestionował swojej przyjaźni z Iommi i Butlerem. Piosenka Trashed z Born Again będzie często powtarzana przez Gillana podczas kontynuacji jego solowej kariery.

W następnym roku, 1984, Deep Purple zreformował się z Gillanem, Ritchiem Blackmore'em , Ianem Paice'em , Jonem Lordem i Rogerem Gloverem . Wspierana intensywną kampanią reklamową, zjednoczona grupa klasyczna od razu nagrała album Perfect Strangers , który odniósł wielki sukces. Dwa lata później napięcia z Blackmore szybko powróciły, a po wydaniu albumu The House of Blue Light (1987) brytyjski piosenkarz został wyrzucony z grupy za problemy z alkoholem i słabe występy na scenie. On krótko opuścił swoje miejsce ex- Rainbow Joe Lynn Turner , przed powrotem do Deep Purple na dobre w roku 1992. Jego związek z Blackmore następnie zwrócił się do zwykłej nienawiści i, ostatecznie, po zakończeniu nagrywania i koncertowania. Promocji dobrze nazwie walka trwa nadal On , gitarzysta jest zdecydowanie pozostawiając Deep Purple tworząc Blackmore nocnym. To odejście zostanie opisane przez Gillana jako „promień słońca rozpraszający ciemność. On i Blackmore nigdy się nie pogodzili, a ponad piętnaście lat po ich rozstaniu Gillan nadal żywi zaciekłą nienawiść do swojego byłego partnera, przysięgając, że nigdy więcej z nim nie porozmawia.

W międzyczasie dołączył do trasy koncertowej grupy Garth Rockett & the Moonshiners, której oficjalny koncert zostanie wydany, i poświęca się całkowicie solowej karierze.

W 2006 roku Ian Gillan wykonał piosenkę Eternity z gry wideo Blue Dragon , napisanej przez Hironobu Sakaguchi i skomponowanej przez Nobuo Uematsu .

W 2007 roku śpiewał z grupą Sed Nove i Ann Wilson na Fête de la musique w Paryżu. Do dziś jest wokalistą Deep Purple, co nie przeszkadza mu w pracy nad różnymi solowymi projektami, takimi jak jego Gillan's Inn .

Był zaangażowany w pomoc humanitarną, zwłaszcza dla Armenii , od czasu trzęsienia ziemi w 1991 roku, w którym zginęło ponad 20 000 domów i zostało zniszczonych. Wraz z kilkoma przyjaciółmi muzykami finansują szkołę muzyczną, która zostanie otwarta w 2013 roku w stolicy kraju, Erewaniu .

8 kwietnia 2016 roku Deep Purple został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame  : Ian Gillan został uhonorowany pośmiertnie wraz z Ritchie'm Blackmore , Davidem Coverdale'em, Rogerem Gloverem , Ianem Paice'em , Rodem Evansem , Glennem Hughesem i Jonem Lordem

Dyskografia

Głęboki fiolet

Albumy studyjne Mark II Mark VII Mark VIII Albumy na żywo Mark II Mark VII Mark VIII

Odcinek szósty

Syngiel Składanki albumów

Tim Rice - Andrew Lloyd Webber

Ian Gillan Band (1975-1978)

Gillan (1978-1982)

Czarny Sabat

Gillan & Glover

Rock Aid Armenia

Pojedynczy Album

Garth Rockett & the Moonshiners

Sam

Mihalis Rakintzis

Mężczyźni Hoochie Coochie

Tony iommi

Linki zewnętrzne