Iákovos Kambanéllis

Funkcjonować

Członek Akademii Ateńskiej
od 1999

Biografia

Narodziny	2 grudnia 1922 Naxos
Śmierć	29 marca 2011 r(88) Ateny
Imię w języku ojczystym	Ιάκωβος Καμπανέλλης
Narodowość	grecki
Zajęcia	Dziennikarz , scenarzysta , poeta , reżyser , dramaturg , pisarz , autor tekstów , autor tekstów
Rodzeństwo	Yórgos Kambanéllis ( d )

Inne informacje

Miejsce zatrzymania	Mauthausen
Stronie internetowej	(en) www.kambanellis.gr
Różnica	Wielki Dowódca Zakonu Feniksa (2000)

Iákovos Kambanéllis ( współczesny grecki : Ιάκωβος Καμπανέλλης ) urodzony dnia2 grudnia 1922na Naxos i zmarł dalej29 marca 2011 rw Atenach jest greckim pisarzem , poetą , dramaturgiem i reżyserem .

Biografia

Iakovos Kambanellis urodził się na Naxos dnia 2 grudnia 1922. W 1935 roku jego rodzina opuściła wyspę i osiedliła się w Atenach. Musiał pracować od piętnastego roku życia. ZPaździernik 1943 aż do 5 maja 1945 r, był więźniem nazistowskiego obozu koncentracyjnego Mauthausen . W dniach następujących po wyzwoleniu obozu przez armię amerykańską został wybrany przez ocalałych Greków do reprezentowania Komitetu, który przyjmował zeznania i zapewniał fizyczne wyzdrowienie i repatriację więźniów. Powinien był dość szybko wrócić do Grecji, ale Kambanellis, choć nie był Żydem, zdecydował się pozostać z innymi Żydami, którym chęć wyjazdu do Palestyny została udaremniona przez politykę brytyjską, więc pozostał w wyzwolonym obozie jeszcze dwa miesiące. Przedłużenie tego pobytu zwiększa łożysko świadectwem jego historii Mauthausen opublikowanej w 1965 Ten wzruszający i oryginalny tekst inspirowany kompozytor Mikis Theodorakis , który w La Cantate de Mauthausen , zestaw do wierszy muzycznych że Iakovos Kambanellis napisał dla albumu. Najbardziej znaną piosenką jest Άσμα Ασμάτων ( Pieśń nad pieśniami ), której pierwszą wykonawczynią była Maria Farandouri .

Kilka miesięcy po powrocie do Grecji miał to, co uważał za rewelację dla teatru, biorąc udział w przedstawieniu wyreżyserowanym przez Karolosa Kouna , artystę i intelektualistę, który przekształcił grecką scenę teatralną dzięki swoim metodycznym podejściom dramaturgicznym Stanisławskiego . Ocalały z Mauthausen został dramaturgiem. Dopiero w 1957 roku jego sztuka Η Αυλή των θαυμάτων ( Dwór cudów ) naprawdę go rozsławiła. Uważany jest za twórczość założycielską współczesnego teatru greckiego. Kambanellis inauguruje neorealistyczny sposób przedstawiania „kawałków życia”, który pozostawia miejsce na elementy symboliczne, parodystyczne, satyryczne, burleskowe czy absurdalne. Ponadto jego teatr nadaje się również do gry w intertekstualność , ożywiając mityczne postacie z zachodniego dziedzictwa teatralnego. Napisał o czterdziestu przedstawieniach na różne tematy i gatunki, od monologów po sztuki wymagające kilkudziesięciu postaci. Spektakl Ο μεγάλος μας τσίρκο ( Nasz wielki cyrk ) stworzony w 1973 roku odniósł ogromny sukces i został uznany za akt oporu wobec dyktatury pułkowników. W 2002 roku (miał osiemdziesiąt lat dramaturg), Μια Κωμωδία ( Komedia ) z sześćdziesięcioma postaciami pokazuje z zjadliwym humorem Zaświaty, które przypominają niejasną współczesną Grecję, a ostatnią inscenizowaną sztukę za życia autora Οι δύσκολες νύχτες του κυρίου Θωμά ( trudne noce Thomas) (2005) jest ruchomy monolog wdowca.

Iakovos Kambanellis przywiązywał dużą wagę do muzyki: współpracował ze znanymi kompozytorami, takimi jak Mikis Théodorakis , Manos Hadjidakis czy Stavros Xarchakos .

Iakovos Kambanellis był również scenarzystą filmu Stella przez Cacoyannis (1955), adaptacji jego sztuki Stella z czerwonym rękawice pisanych dla Melina Mercouri . Napisał także scenariusz do Ogra z Aten ( Ο Δράκος ) Nikosa Koundourosa (1956). W 1968 roku był scenarzystą i reżyserem filmu Kanon i słowik ( Το κανόνι και τ αηδόνι ).

On umarł na 29 marca 2011 rw Atenach w wieku 88 lat , kilka dni po żonie.

Pracuje

Fabuła

Mauthausen [Μαουτχάουζεν] , Ateny, Themelio, 1965; trzcina. Kedros, 1995.Francuskie tłumaczenie Solange Festal-Livanis, opublikowane w 2020 przez Albin Michel editions , ( ISBN 978-2226441416 )

Teatr

Sąd cudów [Ἡ αὐλή τῶν θαυμάτων], tom I, Ateny, Kedros, 1978.
Wiek nocy [Ἡ ἠλικία τῆς νύχτας] , tom I, Ateny, Kedros, 1978.
Siódmy dzień stworzenia [Ἡ ἕβδομη μέρα τῆς δημιουργίας] , tom I, Ateny, Kedros, 1978.
Bezimienna opowieść [Τό παραμύθι χωρίς ὄνομα] , tom II, Ateny, Kedros, 1979.
Ulisses wraca do domu [Ὀδυσσέα γύρισε σπίτι], tom II, Ateny, Kedros, 1979.
Viva Aspasia [Βίβα Ασπασία] , tom II, Ateny, Kedros, 1979.
Cztery nogi stołu [Τά τέσσερα πόδια τοῦ τραπεζιοῦ], tom III, Ateny, Kedros, 1981.
Droga… [Ἡ Ὁδός…] , tom IV, Ateny, Kedros, 1989.
Niewidzialna procesja [Ὁ ἀόρaτος θίασος], tom IV, Ateny, Kedros, 1989.
Le Gorille et Hοrtensia [Ὁ Γορίλας καί ἡ Ὁρτανσία] , tom IV, Ateny, Kedros, 1989.
On i jego spodnie [Αὐτός καί τό παντελόνι του], tom IV, Ateny, Kedros, 1989.
Au pays Ibsen [Στή χώρα Ἰψεν], tom VI, Ateny, Kedros, 1994.
Ostatnia wieczerza [Ὁ Δεῖπνος], tom VI, Ateny, Kedros, 1994.
Dialog [Ὁ διάλογος] , tom VI, Ateny, Kedros, 1994.
Person and the Cyclops or Recognition [Ὁ Κανείς καί οἱ Κύκλωπες ἤ ἡ Ἀναγνώριση] , tom VI, Ateny, Kedros, 1994.
Droga równoległa do Teb [Πάροδος Θηβῶν], tom VI, Ateny, Kedros, 1994.
Ostatni akt [Ἡ τελευταία πράξη] , tom VII, Ateny, Kedros, 1998.
Komedia [Μιά κωμωδία] , tom VII, Ateny, Kedros, 1998.
Spotkanie gdzie indziej [Μιά συνάντηση κάπου ἀλλοῦ] , tom VII, Ateny, Kedros, 1998.
Wróg ludu [Ὁ ἐχθρός λαός] , tom VIII, Ateny, Kedros, 2010.
Nasz wielki cyrk [Tό μεγάλο μας τσίρκο], tom VIII, Ateny, Kedros, 2010.
Kolonia karna [Ἡ ἀποικία τῶν τιμωρημένων] , tom IX, Ateny, Kedros, 2014.

Scenariusze

Stélla
Ogr z Aten
Dolary i marzenia
Asy z pola
Porwanie Persefony
Mały Fiacre
Rzeka
Niedzielne spotkanie
Królewna Śnieżka i siedmiu starych chłopców
Siódmy dzień stworzenia
Kanon i słowik
Dziewczyny w słońcu
Niemiec w Kalavryta
Cienie na piasku

Kino

1960 Królewna Śnieżka i siedmiu starych chłopców
1968 Armata i słowik

Próba

Ze sceny iz parteru [Ἀπκ σκηνκ καἀ ἀπό πλατεία,] , Ateny, Kastaniotis, 1990.

Dyskografia (autor wierszy)

Mános Hadjidákis , Tale without a name [παραμύθι χωρίς όνομα], EMI COLUMBIA, 1965.
Míkis Theodorákis , Le quartier des anges [Η γειτονιά των αγγέλων] JEGO GŁOS MISTRZA, 1963.
Míkis Theodorákis, Mauthausen [Μαουτχάουζεν], EMI COLUMBIA, 1966.
Stávros Xarchákos , Monde Mon Amour [Κόσμε Αγάπη Μου], EMI COLUMBIA, 1969.
Stávros Xarchákos, Our great circus [Ο μεγάλος μας τσίρκος] , EMI COLUMBIA, 1974.
Míkis Theodorákis, Wrogi lud [Ο Εχθρός Λαός ], MINOS, 1975.
Stávros Xarchákos, Bizancjum 976, święto kalendarza [Βυζάντιο 976 η γιορτή των καλέντων] , UNIVOX, 1977.
Spiros Exaras (en) , On the beach of the moon [Στις παραλίες του φεγγαριού] , MLK, 2016.

Bibliografia

DIAMANTAKOU-AGATHOU Kaiti [ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΟΥ-ΑΓΑΘΟΥ Καίτη] "drgania i zmiany Komiczna: Arystofanesa do Kambanellis" [ "Εναλλαγές και παραλλαγές του κωμικού: Από τον Αριστοφάνη στον Καμπανέλλη"], Uniwersytet Patras [στο Σχολή Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών: Πρακτικά Πανελλήνιου Συνεδρίου προς τιμήν του Ιάκωβου Καμπανέληλ. Πανεπιστήμιο Πατρών, Εκδόσεις περί Τεχνών, σσ. 410-434], Patras, 2006.
FESTAL-LIVANIS Solange, Od narracji obozowej po scenę w Iakovos Kambanellis - Telling and Representative Mauthausen, Lille, University of Lille, praca doktorska z języka i literatury neo-helleńskiej, 2018, 490 s.
FESTAL-LIVANIS Solange, „Τρώμε υποτίθεται- Wygląda na to, że jemy: Ghostly Supper in the theatre of Iakovos Kambanellis”, https://journals.openedition.org/ceb/6283, Cahiers balkaniques, wydanie specjalne 2016.
(en) Gonda Aline Hector Van Steen , „ Joining Our Grand Circus ” , Journal of Modern Greek Studies , vol. 25 N O 2październik 2007.
PEFANIS Georges P. [ΠΕΦΑΝΗΣ Γεώργος], Iakovos Kambanellis. Śladami i zbliżaniem się do swojego teatru [ Iάκωβος Καμπανέλλης. Ανιχνεύσεις και προσεγγίσεις στο θεατρικό του έργο], Ateny, Kedros, 2000.
PUCHNER Walter, Krajobrazy dusz i mitów miasta. Teatralny wszechświat Iakovosa Kambanellisa [Τοπία ψυχής και μύθοι πολιτείας. Το θεατρικό συμπάν του Ιάκωβου Καμπανέλλη] , Ateny, Papazisis, 2010.

Uwagi i odniesienia

news.in.gr

Linki zewnętrzne

Dokumentacja urzędowa :