Hotel Cail
Hotel Cail
Fasada ratusza w 8 th dzielnicy Paryża .
| Początkowe miejsce docelowe | dwór |
|---|---|
| Bieżące miejsce docelowe | ratusz powiatowy |
| Architekt | Albert Labouret |
| Budowa | 1865 |
| Sponsor | Jean-Francois Cail |
| Właściciel | Miasto Paryż |
| Posługiwać się | Ratusz , ośrodek szczepień przeciwko Covid-19 we Francji ( d ) |
| Dziedzictwo |
 Zarejestrowany MH ( 1982 )
|
| Stronie internetowej | www.mairie08.paris.fr |
| Kraj | Francja |
|---|---|
| Region | Ile-de-France |
| Gmina | Paryż |
| Adres | 56 boulevard Malesherbes , 1-1bis-3 rue de Lisboa i 13 rue du Général-Foy |
| Informacje kontaktowe | 48 ° 52 ′ 40 ″ N, 2 ° 19 ′ 03 ″ E |
|---|
Hotelu Cail jest ratusz z 8 th dzielnicy z Paryża , hosting usługi komunalne o tej dzielnicy. Położona 56 boulevard Malesherbes , wzięła swoją nazwę od francuskiego przemysłowca Jean-François Cail (1804-1871), którego była dawną rezydencją. Znaczna część budynku została wpisana na listę zabytków od 1982 roku.
Lokalizacja i dojazd
Hotel znajduje się pod adresem rue de Lisboa 3 w Paryżu . Biegnie wzdłuż bulwaru Malesherbes, a jego ogrody rozciągają się aż do Rue de Lisboa.
Historyczny
Budynek został zaprojektowany przez architekta Alberta Laboureta jako prywatna rezydencja na zlecenie przemysłowca Jean-François Caila i ukończony w 1865 roku. Rzeźbiarska dekoracja wnętrz jest dziełem Pierre-Édouard Charrier , który również pracował dla Luwru . Tematy, które się rozwinęły, przypominają przemysł, rolnictwo i handel, skąd się wzięła fortuna Cail. Tak więc na pierwszym piętrze, od strony początku wielkich schodów, ścianę zdobią dwa medaliony przedstawiające Merkurego i Ceres . Malowidła na sufitach są głównie autorstwa Pierre-Victora Gallanda .
W 1922 roku córka Jean-François Caila sprzedała hotel miastu Paryż za kwotę 6 781 050 franków. W 1926 roku ratusz z 8 th dzielnicy , która była Rue d'Anjou jest przenoszony. Następuje inauguracja2 czerwca.
Skrzydło zostało zbudowane w latach 1926-1928 rue de Lisboa przez architekta Jacquesa Hermanta , pastisz istniejącego hotelu. Na pierwszym piętrze znajduje się sąd rejonowy , wyposażony przede wszystkim w salę sądową i salę zagubionych schodów.
Ochrona dziedzictwa
Elewacje i dachy na ulicy i na dziedzińcu głównego budynku, zadaszony pasaż na parterze, dziedziniec z fontanną i dekoracją architektoniczną, klatka schodowa z przedsionkiem, klatka i balustrada z kutego żelaza, następujące pokoje z dekoracją: na parterze dwie dawne sypialnie, na piętrze, korytarz, dawny duży salon, dawny mały salon, dawna palarnia, dawna jadalnia, dawna sypialnia oraz na piętrze dawny mały salon zarejestrowany jako zabytki historyczne od16 grudnia 1982.
Bibliografia
- Marc Gaillard, Hôtel Cail - Mairie du VIIIe arrondissement , Paryż: Komitet Festiwalowy w ratuszu 8. dzielnicy, sd, 20 str.
Uwagi i odniesienia
Uwagi
- Obecnie biuro zastępcy sekretarza generalnego i sekretariat.
- Obecnie sala weselna.
- Obecnie biuro burmistrza.
- Obecnie zastępca burmistrza.
- Obecnie poczekalnia na wesela.
- Obecnie biuro Sekretariatu Generalnego.
- Obecnie wybrany urząd.
Bibliografia
- „ Hôtel Cail (stary) ” , zawiadomienie n o PA00088820, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury
- Jean-Louis Thomas, Jean-François Cail, główny autor pierwszej rewolucji przemysłowej , Stowarzyszenie CAIL, 2004 ( ISBN 2-952-2070-0-3 ) .