Hyacinthe użytkownika Gailhard-Bancel

Hyacinthe użytkownika Gailhard-Bancel
Rysunek.
Funkcje
Członek Ardèche
17 marca 1912 - 31 maja 1924
Grupa polityczna Akcja liberalna (1912-1919)
prawicowych niezależnych (1919-1924)
Członek Ardèche
31 grudnia 1899 - 31 maja 1910
Grupa polityczna Liberalna akcja
Radny Generalny Ardèche
1901 - 1931
Biografia
Data urodzenia 1 st listopad 1849
Miejsce urodzenia Allex , Francja
Data śmierci 22 marca 1936
Miejsce śmierci Allex , Francja
Narodowość Francja
Partia polityczna Popularna akcja liberalna
Dziadek od strony ojca Charles-Antoine-André-Marie de Gailhard
Zawód Polityk , prawnik
Religia katolicyzm

Hyacinthe de Gailhard-Bancel był francuskim politykiem i prawnikiem, urodzonym dnia1 st listopad 1849w Allex ( Drôme ) i zmarł dalej22 marca 1936w Allex ( Drôme ). Członek Ardèche , zasiada z katolikami z Ludowej Akcji Liberalnej, a następnie z prawicowymi Niezależnymi od 1919 roku.

Biografia

Pierwsze lata

Jest wnukiem Charlesa de Gailharda-Bancela , członka Conseil des Cinq-Cents i Chambre Untraceable .

Po ukończeniu szkoły średniej w Villefranche-sur-Saône i studiach prawniczych na wydziale w Grenoble , został prawnikiem w adwokaturze w Paryżu , następnie w Grenoble, a na końcu w Valence .

Od 1884 r. Zajmował się głównie tworzeniem związków rolniczych w Drôme, zwłaszcza w Allex i Crest . Społeczny katolik i wielbiciel René de La Tour du Pina , wyznaje bardzo religijne uczucia i aktywnie współpracuje w ruchu chrześcijańskich kół robotniczych .

Zastępca katolicko-socjalny

Po raz pierwszy kandyduje na posła Ardeche w wyborach w 1898 roku . Prowadzi kampanię jako katolik, który przystąpił do Republiki i deklaruje na ten temat: „Jestem gotów poprzeć prawdziwie liberalną i narodową republikę” . Pokonany przez prawicowego radykała Marca Sauzeta , stanął w wyborach uzupełniających 1898 r., Które odbyły się po jego dymisji, i pokonał kandydata partii radykalnej .

Będąc w Izbie Deputowanych zasiada w grupie Akcja Liberalna , czyli w ławach po prawej stronie. Wyróżniał się tam obroną rodzin wielodzietnych, klasy chłopskiej i sprawy robotniczej.

Podczas wyborów parlamentarnych w 1902 r. Został ponownie wybrany w pierwszym głosowaniu przeciwko Albertowi Le Royowi w programie przeciwko Dreyfusardowi i sprzeciwił się rządowej polityce sekularyzmu. Podczas tej kadencji oczerniał Émile Combes i jego politykę i zaciekle sprzeciwiał się wypędzaniu kongregacji w 1903 r., Zakończeniu nauczania kongregacji w 1904 r. I wreszcie rozdzieleniu Kościoła i państwa w 1905 r. Nadal podąża za kwestiami społecznymi, interweniując w związku z tym. z kasami ubezpieczeniowymi, spółdzielniami rolniczymi, pomocą starszym, chorym i nieuleczalnym, a wreszcie werbunek do wojska.

Został ponownie wybrany we francuskich wyborach parlamentarnych w 1906 r. Przeciwko radykalnemu Georgesowi Muratowi . Podczas tej kadencji próbował złagodzić warunki separacji i nadal interesował się kwestiami rolnictwa i przepisami prawa pracy. W wyborach 1910 roku przegrał z powrotem na scenę polityczną profesora Marca Sauzeta . Ten ostatni jednak zmarł w 1912 r., Co pozwoliło Hyacinthe de Gailhard-Bancel na odzyskanie mandatu zastępcy w wyborach uzupełniających, które sprzeciwiły się mu wobec Isidore Cuminal .

Pierwsza wojna światowa

W wyborach 1914 roku ponownie pokonał Isidore Cuminal . Nadal służy w Komisji Rolnictwa Izby Reprezentantów oraz między komisją księgową a komisją marynarki wojennej i armii po wybuchu pierwszej wojny światowej .

W 1916 r. Bronił rolniczego świata osłabionego przez zniszczenia i czas trwania wojny, przedstawiając pierwszą rezolucję dotyczącą wypłaty rekwizycji rolnikom, a drugą dotyczącą zaopatrzenia rolników w węgiel drzewny niezbędny do młócenia.

W 1917 r. Brał udział w dyskusjach w Izbie na temat konieczności powołania komisji zaopatrzenia i rekwizycji, do której przystąpił, gdy powstawała w 1918 r.

W 1918 r. Poparł ustawę o nabywaniu niewielkich majątków wiejskich przez emerytów wojskowych i ofiary wojny.

Jego rodzina jest poważnie dotknięta Wielką Wojną: traci trzech synów na polu honoru, a czwarty zostaje ciężko ranny.

Przewodnictwo w grupie Independents

Uninominal większość dwóch turach głosowania została zastąpiona przez system listy przez dział dla francuskich wyborów parlamentarnych z 1919 roku . Dlatego Hyacinthe de Gailhard-Bancel zdecydował się stanąć na liście krajowych związków republikańskich , w przeciwieństwie do związku republikańskiego i listy koncentracji . Zwycięstwo listy Bloku Narodowego pozwala na jego wybór.

Dzień po wyborach utworzył prawicową grupę Niezależnych i przewodniczył jej . Grupa ta, składająca się z deputowanych społeczno-katolickich i członków Action Française , stawia sobie za cel wpływanie na politykę społeczną poprzez obronę korporacjonizmu i popieranie „chrześcijańskiego porządku społecznego” . Grupa otrzymuje również wsparcie od Action Française i jej prawnika, markiza Marie de Roux .

Podczas kadencji dyskutuje nad ustawą mającą na celu ratyfikację traktatu pokojowego z Niemcami i głosuje za. W tym samym roku przyznaje, że żałuje swojej decyzji, ponieważ traktat wersalski pozwolił Niemcom zachować jedność narodową.

W imieniu prawicowych Niezależnych przygotował kilka ustaw, w szczególności:

W wyborach w 1924 r. Został pokonany, gdy ponownie znalazł się na liście narodowych republikanów i związku społecznego. Jej lista zbiera 35 975 głosów, wobec 36 235 głosów na liście konkurencyjnej. Ze względu na narodowe zwycięstwo lewicowego kartelu nie odnowiono parlamentarnej grupy Niezależnych. Jego dzieło w obronie korporacjonizmu było jednak kontynuowane podczas kolejnych kadencji przez młodszych deputowanych katolickich, takich jak Xavier Vallat , były członek prawicowych niezależnych .

Po porażce przeszedł na emeryturę do Allex w Château des Ramières i zmarł w 1936 roku w wieku 85 lat.

Główne mandaty

Pracuje

Ważniejsze przemówienia

Linki zewnętrzne

Uwagi i odniesienia

  1. "Hyacinthe de Gailhard-Bancel", w słowniku francuskich parlamentarzystów (1889–1940) , pod redakcją Jean Jolly, PUF , 1960
  2. Możemy pomyśleć, że termin liberalny nie jest tutaj rozumiany jako liberalizm ekonomiczny (Hyacinthe de Gailhard-Bancel jest społecznym katolikiem), ale z punktu widzenia prześladowania katolików przez Radykalną Republikę.
  3. Komisja ds. Zaopatrzenia i zapotrzebowań , siedziba Zgromadzenia Narodowego.
  4. Stéphane Boiron , „  Francuska akcja i katoliccy prawnicy  ”, Revue Française d'Histoire des Idées Politiques , vol.  28 N O  22008, s.  337 ( ISSN  1266-7862 i 2119-3851 , DOI  10.3917 / rfhip.028.0337 , czytaj online , dostęp 18 marca 2020 )
  5. Hyacinthe de Gailhard-Bancel, Przeciw niemieckiej jedności wzmocnionej Traktatem Wersalskim , Paryż, Action française,1919