Hyacinthe Jadin

Hyacinthe Jadin

Kluczowe dane
Narodziny 27 kwietnia 1776
Królestwo Francji w Wersalu
Śmierć 27 września 1800(w wieku 24 lat) Republika Francuska w
Paryżu
 
Podstawowa działalność Kompozytor
Dodatkowe zajęcia Pianista

Hyacinthe Jadin jest francuskim kompozytorem i pianistą , urodzonym w sobotę w Wersalu27 kwietnia 1776i zmarł w Paryżu w sobotę27 września 1800. Jest jednym z najbardziej oryginalnych przedstawicieli francuskiego preromantycyzmu.

Biografia

Hyacinthe Jadin urodził się w rodzinie muzyków z Belgii: jego ojciec, François, był fagocistą. Nie należy go mylić z Jeanem Jadinem, niewątpliwie bratem Françoisa, który przez kilka lat pracował w królewskiej kaplicy Habsburgów w Brukseli i sam był kompozytorem.

W 1760 r. Rodzina opuściła Brukselę i osiedliła się w Wersalu, gdzie François został zatrudniony w Kaplicy Królewskiej do gry na pierwszym fagocie, aż do jego śmierci w 1789 r. Wujek Hyacinthe'a, Georges Jadin, również był fagocistą , również związanym z kaplicą wersalską. Wreszcie jego brat Louis Emmanuel (1768-1853) był płodnym kompozytorem, pianistą i pedagogiem.

Trening

Naturalnie od ojca otrzymał pierwsze podstawy nauk muzycznych. Następnie do 1790 r. Uczył się u klawesynisty i pianisty ze Strasburga Nicolasa-Josepha Hüllmandela (1756–1823), ucznia CPE Bacha  ; Hüllmandel miał w szczególności uczniów Onslowa i Aubera . Pierwszą kompozycją Hyacinthego jest Rondo na klawesyn, opublikowane w Journal de Clavecin w 1785 roku, ma dziewięć lat.

Kompozytor w okresie rewolucji

Jadin występował głównie w Paryżu , zwłaszcza na Concert Spirituel, gdzie grał w wieku trzynastu lat, jednym z jego koncertów na fortepian w kwietniu 1789 r. , Którego echem odbija się od Mercure de France ( „M. Jadin sur le piano forte a fait grand pleasure . ” ); dołączył do swojego brata w 1792 roku jako asystent podczas próby w Théâtre de Monsieur , bracie króla, który stał się Théâtre Feydeau . Obaj bracia zostali zapisani do muzyków Gwardii Narodowej i wzięli udział w uroczystościach, a następnie w 1794 r. W koncertach organizowanych przez Narodowy Instytut Muzyczny , prekursora Konserwatorium Paryskiego .

W 1794 roku Hyacinthe Jadin opublikował swój pierwszy cykl Sonat na klawisze z towarzyszeniem skrzypiec, które zadedykował swojej matce. Kiedy Konserwatorium powstało w 1795 r. W drodze konkursu, Jadin został zwerbowany wraz z trzema innymi nauczycielami fortepianu z klasy damskiej. Jego brat Louis dołącza do niego, zastępując zmarłego profesora. Według Davida Charltona, to w latach 1796-1797 w Théâtre Feydeau Jadin zyskał uznanie opinii publicznej.

Chory na gruźlicę uniknął poboru w marcu 1800 r. Do armii napoleońskiej, dekretem konsulów, na wniosek ówczesnego ministra spraw wewnętrznych Luciena Bonaparte. W kwietniu uzyskał urlop w Konserwatorium. Po krótkim wystąpieniu publicznym22 września 1800, gdzie gra ze skrzypkiem Pierrem Rode , umiera z konsumpcji 27 dnia miesiąca w wieku 24 lat.

Bilans

Jadin jest najbardziej oryginalnym z francuskich preromantów, bardzo naznaczonych przez Sturm und Drang spoza Renu. Jego wczesna śmierć, a także cień jego brata Louisa-Emmanuela mogą tłumaczyć jego względne zapomnienie, pomimo wartości i jakości jego muzyki, którą Guy Sacre określa jako „  muzykę niezwykle wrażliwą i głęboką  ” .

Znany przede wszystkim z bycia genialnym pianistą, niemniej jednak zasługuje na uwagę swoją aktywnością kameralisty, nawet jeśli możemy odgadnąć piętno Josepha Haydna (op. 1) czy Mozarta (op. 2). A czy to nie Schubert przychodzi na myśl, słuchając takiego a takiego utworu na fortepian? Wystarczy usłyszeć sonatę fis-moll, drugą z opusu 4 z 1795 r., Najpiękniejszą według Guy Sacre, czy Andante z opusu 5 nr 3. Dzieła Hyacinthe Jadin można było „narzucić, gdyby muzycy wykorzystać więcej tego repertuaru, zwłaszcza na koncercie.

Pracuje

Jadin komponował głównie muzykę instrumentalną: oprócz zaginionego utworu lirycznego, Hymnu do rolnictwa (na głosy solowe, chór i instrumenty dęte) oraz niektórych utworów wokalnych ( co najmniej 25 motetów ), jego katalog oferuje 3 koncerty na fortepian, uwerturę na dęty orkiestrę, 12 kwartetów smyczkowych, 7 triów i 4 zeszyty sonat, z których dwie zaginęły, a także 9 sonat i różne utwory na fortepian . Wciąż na fortepian, aranżował także różne utwory, między innymi Bertona , Dalayrac , Méhula i Mozarta .

Katalog dzieł opracował muzykolog Hervé Audéon: Catalog of the work of Hyacinthe Jadin Éd. Centrum Muzyki Barokowej Wersalu (Wersal), Cahiers Philidor 02, 2003, 23 s.  ( ISBN  2-911239-14-8 ) .

Pojedyncze wydanie sonat na fortepian ukazało się pod koniec życia Hyacinthe Jadin, około XIX wieku, z okazji świąt państwowych. Obecnie tylko sklep Arioso oferuje nową publikację 3 sonat Jadina w zbiorze wydawniczym Eroïca. Wszystkie sonaty zostały nagrane przez Richarda Fullera („Complete Sonatas for Fortepiano”, Palatine Recordings PL 9-0505, 2005).

Fortepian

Muzyka kameralna

Koncerty na fortepian i orkiestrę

Orkiestra dęta

Melodie

Teatr

Bibliografia

Dyskografia selektywna

Uwagi i odniesienia

  1. Korespondencja z Napoleona 1 st , dokument 4666, 14 marca 1800
  2. Guy Sacre, Muzyka na fortepian , Laffont, s. 1506.
  3. pobrania ze strony internetowej Centre de musique baroque de Versailles
  4. Książeczka naukowa podpisana przez Nathalie Castinel.

Linki zewnętrzne