Hyacinthe Gaëtan de Lannion

Hyacinthe Gaëtan de Lannion
hrabia Lannion
Narodziny 26 października 1719
Śmierć 21 października 1762 (w wieku 41)
Pochodzenie Francuski
Wierność Królestwo Francji
Stopień Generał porucznik wojsk królewskich
Lata służby 1739-1762
Konflikty Wojna siedmioletnia
Nagrody Rycerz Saint-Louis
Rycerz Ducha Świętego
Inne funkcje Governor Valves
Gubernator Minorki  (en)
Rodzina Rodzina Lannion
Godło

Hyacinthe Gaëtan de Lannion , markiz ówczesny hrabia Lannion, baron Malestroit , pan Cruguil i Quinipily, urodzony26 października 1719 i martwe 21 października 1762do Mahon ( Minorka ), to żołnierz , polityk i administrator terytorialny w królestwie Francji XVIII th  wieku.

Biografia

Hyacinthe Gaëtan de Lannion wywodzi się z rodziny szlacheckiej Lannion , pochodzenia bretońskiego i starożytnego rycerskiego pochodzenia . Jest jedynym synem Anne-Bretagne de Lannion (1682-1734) i Gaëtane de Mornay de Montchevreuil (ur. Ok. 1690).

Od 1735 do 1762 był namiestnikiem Vannes w Bretanii , dziedzicznym urzędzie, który odziedziczył po śmierci ojca, z tytułem hrabiego Lannion . Miał wtedy zaledwie piętnaście lat.

W 1739 r. Wstąpił do wojska i został mianowany pułkownikiem pułku Médoc , w następnym roku został rycerzem Saint-Louis (Listopad 1740). W 1745 r. Został awansowany do stopnia brygady, a trzy lata później do stopnia feldmarszałka . W 1756 roku, po oblężeniu Fortu Saint-Philippe i zdobyciu Minorki przez wojska francuskie marszałka Richelieu z rąk Brytyjczyków, został mianowany gubernatorem Minorki . Pełnił tę funkcję do 1758 r., A następnie ponownie między 1760 a 1762 r. W międzyczasie został rycerzem Ducha Świętego (2 lutego 1759) i awansowany na generała porucznika armii Jego Królewskiej Mości (17 grudnia 1759).

Pod swoim rządem na Minorce zachęcał do intelektualnego rozwoju wyspy i propagował używanie języka francuskiego. W 1761 roku założył na wyspie wioskę Sant Lluís na cześć króla Ludwika XV . Zmarł w 1762 roku na Minorce i został zastąpiony przez Emmanuela Marie Louis de Noailles . Został pochowany w kościele Santa María in Mahón , pod nagrobkiem z herbem hrabiów Lannion.

Potomków

Ostatnim męskim przedstawicielem rodu ożenił się z 4 czerwca 1738Marie Charlotte de Clermont-Tonnerre (1721-1774). Z tego związku rodzą się dwie córki:

Zobacz też

Źródła i bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne