Hyacinthe Gaëtan de Lannion hrabia Lannion | |
Narodziny | 26 października 1719 |
---|---|
Śmierć | 21 października 1762 (w wieku 41) |
Pochodzenie | Francuski |
Wierność | Królestwo Francji |
Stopień | Generał porucznik wojsk królewskich |
Lata służby | 1739-1762 |
Konflikty | Wojna siedmioletnia |
Nagrody |
Rycerz Saint-Louis Rycerz Ducha Świętego |
Inne funkcje |
Governor Valves Gubernator Minorki (en) |
Rodzina | Rodzina Lannion |
Hyacinthe Gaëtan de Lannion , markiz ówczesny hrabia Lannion, baron Malestroit , pan Cruguil i Quinipily, urodzony26 października 1719 i martwe 21 października 1762do Mahon ( Minorka ), to żołnierz , polityk i administrator terytorialny w królestwie Francji XVIII th wieku.
Hyacinthe Gaëtan de Lannion wywodzi się z rodziny szlacheckiej Lannion , pochodzenia bretońskiego i starożytnego rycerskiego pochodzenia . Jest jedynym synem Anne-Bretagne de Lannion (1682-1734) i Gaëtane de Mornay de Montchevreuil (ur. Ok. 1690).
Od 1735 do 1762 był namiestnikiem Vannes w Bretanii , dziedzicznym urzędzie, który odziedziczył po śmierci ojca, z tytułem hrabiego Lannion . Miał wtedy zaledwie piętnaście lat.
W 1739 r. Wstąpił do wojska i został mianowany pułkownikiem pułku Médoc , w następnym roku został rycerzem Saint-Louis (Listopad 1740). W 1745 r. Został awansowany do stopnia brygady, a trzy lata później do stopnia feldmarszałka . W 1756 roku, po oblężeniu Fortu Saint-Philippe i zdobyciu Minorki przez wojska francuskie marszałka Richelieu z rąk Brytyjczyków, został mianowany gubernatorem Minorki . Pełnił tę funkcję do 1758 r., A następnie ponownie między 1760 a 1762 r. W międzyczasie został rycerzem Ducha Świętego (2 lutego 1759) i awansowany na generała porucznika armii Jego Królewskiej Mości (17 grudnia 1759).
Pod swoim rządem na Minorce zachęcał do intelektualnego rozwoju wyspy i propagował używanie języka francuskiego. W 1761 roku założył na wyspie wioskę Sant Lluís na cześć króla Ludwika XV . Zmarł w 1762 roku na Minorce i został zastąpiony przez Emmanuela Marie Louis de Noailles . Został pochowany w kościele Santa María in Mahón , pod nagrobkiem z herbem hrabiów Lannion.
Ostatnim męskim przedstawicielem rodu ożenił się z 4 czerwca 1738Marie Charlotte de Clermont-Tonnerre (1721-1774). Z tego związku rodzą się dwie córki: