Hugues de Brienne
Hugues de Brienne
| Hrabia Brienne | |
|---|---|
| Hrabia Lecce |
| Liczba Conversano ( d ) | |
|---|---|
| Hrabia Brienne | |
| 1261-1296 | |
| Poprzednik | Jean de Brienne |
| Następca | Gautier V z Brienne |
| Hrabia Lecce | |
| 1269-1296 | |
| Następca | Gautier V z Brienne |
| Narodziny | W kierunku 1240 |
|---|---|
| Śmierć |
8 sierpnia 1296 lub 9 sierpnia 1296 Gagliano del Capo lub Gagliano Castelferrato lub Lecce |
| Czynność | Feudacyjny |
| Rodzina | Brienne House |
| Tata | Gautier IV z Brienne |
| Matka | Marie z Lusignan |
| Rodzeństwo |
Jean de Brienne Jean II de Brienne |
| Małżonkowie |
Isabelle de la Roche (za1275) Hélène Comnène-Doukas ( w ) (od1291) Hélène Comnène-Doukas ( w ) (od1291) |
| Dzieci |
Gautier V od Brienne Jeannette de Brienne ( d ) Agnès-Isabelle de Brienne ( d ) |
Hugues , hrabia Brienne i Lecce (ok. 1240 -9 sierpnia 1296), jest drugim żyjącym synem hrabiego Gautiera IV de Brienne i Marie de Lusignan .
Biografia
Po jego zamachu w 1246 roku w Kairze , jego ojca, hrabiego Jaffy i Askalonu w Palestynie, zastąpił jego najstarszy syn Jean . Po śmierci Jeana (ok. 1260), Hugues odziedziczył hrabstwo Brienne we Francji. Twierdzi księstwo Tarentu i hrabstwo Lecce w południowych Włoszech, które skonfiskowano jego rodzinie w 1205 roku.
Rości sobie również prawo do regencji Królestwa Jerozolimy w 1264 r. Jako głównego spadkobiercy Alice of Champagne i Hugues I st z Cypru , będąc synem ich najstarszej córki, ale Sąd Najwyższy woli jego kuzyna Hugona III z Lusignan . Odtąd brał niewielki udział w sprawach Ziemi Świętej. Na śmierć Hugues II Cypru w 1267 roku , a mimo praw Hugues' jako główny spadkobierca, to Hugues III Lusignan , który uzyskał koronę Cyprze . Po egzekucji Conradina , króla Jerozolimy w 1268 r., Sukcesja nadal przechodzi na Hugues III.
Hughes postanowił spróbować szczęścia w Europie, a nie za granicą, i wykonuje usługi z Karola I st Neapolu . Karol mianuje go kapitanem generalnym Brindisi , Otranto i Apulii oraz lordem Conversano . Stał się zagorzałym zwolennikiem sprawy Angevin we Włoszech. Za te usługi uzyskał restytucję powiatu Lecce. Został wzięty do niewoli w Zatoce Neapolitańskiej w 1284 roku wraz z Karolem II z Neapolu i ponownie podczas bitwy hrabiów w 1287 roku, dwóch bitew morskich przeciwko Rogerowi de Lauria . Przy jednej z tych okazji uzyskał zwolnienie warunkowe, pozostawiając swojego jedynego syna Gauthiera jako zakładnika.
W 1291 ożenił się po raz drugi z Hélène Ange Comnène, regentką księstwa ateńskiego i siostrą księcia Tesalii .
Zginął na Sycylii, podczas bitwy pod Gagliano, podczas walki z katalońskimi Almogavres . Następuje po nim jego syn.
Od swojego pierwszego małżeństwa z Isabelle de La Roche , córką Guy I, księcia Aten w latach 1225-1263, miał dwoje dzieci, Gautiera i Agnès, żonę hrabiego Jana II Blondel de Joigny . Od drugiego z Hélène Comnène ma córkę Jeanne, która poślubia księcia Naxos Niccolò Sanudo .
Uwagi i odniesienia
- Longnon, str. 275
- Schlumberger, str. 334
Źródła
- (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu w angielskiej Wikipedii zatytułowanego „ Hugh, Count of Brienne ” ( zobacz listę autorów ) .
Bibliografia
- Jean Longnon , Imperium Łacińskie Konstantynopola i Księstwo Morea , Paryż: Payot, 1949 ( OCLC 248641073 )
- Fernand de Sassenay, Les Brienne de Lecce et d'Athènes: historia jednej z wielkich rodzin francuskiego feudalizmu ( 1200-1356 ) , Paryż: Hachette, 1869 ( OCLC 257500936 )
- Gustave Léon Schlumberger, East Latin Numismatics , Graz, Austria: Akademische Druck- u. Verlagsanstalt, 1954 ( OCLC 8477243 )