W huaraches są buty zewnętrzne pochodzenia meksykańskiego. Ten rodzaj sandałów pochodzi z czasów przedkolumbijskich . Znane są dwa rodzaje huarache: tradycyjna wersja spacerowa i wersja biegowa. Ten ostatni różni się nieco pod względem konstrukcji i materiałów dostosowanych do wysiłku fizycznego.
W tradycyjnych sandałach do chodzenia paski są wplecione w skomplikowany kształt. Pierwotnie huarache były wykonane ze skóry, z czasem zaczęto używać nowych materiałów.
W wariantach używanych do wyścigów stringi są znacznie prostsze i mniej zdobione.
Pierwotnie wykonane ze skóry podeszwy zostały wykonane również przy użyciu zużytych opon. Od tego czasu guma zastąpiła podeszwę butów, podobnie jak w Vibram Cherry. Niedawno producenci stworzyli wstępnie przycięte gumki do produkcji huarache. Ponadto kilku producentów wykonało wkładki o kształcie dopasowanym do konturów stopy biegacza.
Do podeszwy odbywają się u stóp przez pasy przechodzące nad podbicia i wokół kostki . W koronki tych huaraches są również wykonane z syntetycznego, konopie lub skóry . Sznurowadła syntetyczne są często wykonane z poliestru lub nylonu . Zwykle sznurówki są cienkie, przypominają paracord .
Biegnący mężczyzna, ubrany w huarache
Para huarachów wyścigowych
Te sandały są lubiane przez minimalistycznych biegaczy z kilku powodów. Zmuszają stopę i biegacza do biegu w naturalnym tempie i kroku. Chronią również stopę przed odłamkami szkła, odłamkami i innymi zanieczyszczeniami.
W książce Christophera McDougalla Born to Run opisuje indiańskie plemię Tarahumara w Miedzianym Kanionie, ucząc biegacza amatora, jak robić huarache.