Huang Yanpei

Huang Yanpei Obraz w Infobox. Funkcje
Zastępca
Członek Komitetu Narodowego Chińskiej Ludowej Politycznej Konferencji Konsultacyjnej
Członek Narodowej Rady Politycznej ( d )
Biografia
Narodziny 1 st październik +1.878
Śmierć 21 grudnia 1965 (przy 87)
Narodowość chiński
Trening Szanghajski Uniwersytet Jiao-tong
Zajęcia Polityk , pisarz
Tata Huang Shucai ( d )
Dzieci Huang Wanli ( en )
Huang Daneng ( d )
Huang Jingwu ( d )
Huang Fangyi ( d )
Inne informacje
Partie polityczne Chińska Liga Demokratyczna
Zhongguo Tongmenghui
Stowarzyszenie Demokratycznej Konstrukcji Chin

Huang Yanpei (黄炎培,1 st październik 1878 - 21 grudnia 1965) jest pedagogiem, przemysłowcem, politykiem i założycielem Chińskiej Ligi Demokratycznej .

Biografia

Młodzież i szkolenie

Huang urodził się w prowincji Jiangsu (obecnie w dystrykcie Pudong w Szanghaju ) w czwartym roku panowania cesarza Guangxu u schyłku dynastii Qing . Jego matka zmarła, gdy miał 13 lat, a jego ojciec, gdy miał 17 lat, był następnie wychowywany przez dziadka ze strony matki, który dał mu tradycyjne chińskie wykształcenie. W młodości uczył się w szkole Dongye i czytał Cztery książki i Pięć klasyków . Przed osiągnięciem dorosłości pracował jako nauczyciel w swoim rodzinnym mieście, aby pomóc swojej rodzinie. W 1899 roku zdał cesarskie egzaminy w prefekturze Songjiang z oceną xiucai .

Wujek Huanga płaci mu naukę o westernach. W 1901 roku wstąpił do Nanyang Public School (obecnie Shanghai Jiao-tong University ), gdzie poznał Cai Yuanpei, który uczył chińskiego. Rok później Huang otrzymał jurenskie wyróżnienie na imperialnych egzaminach w Jiangnan . Później opuścił szkołę ze swoimi kolegami z klasy, aby zaprotestować przeciwko wydaleniu innych uczniów za brak szacunku dla nauczyciela, zostawiając pustą butelkę z atramentem na biurku, co zostało zinterpretowane jako kpina nawiązująca do domniemanego analfabetyzmu nauczyciela. Huang wraca do Chuansha, gdzie otwiera szkołę podstawową. W tym czasie czyta Tian Yan Lun z Yan Fu , tłumaczenie Ewolucji i Etyki w Thomas Henry Huxley i inne książki o ideach Zachodu.

Kariera

W 1903 roku, podczas przemówienia w dystrykcie Nanhui , Huang został oskarżony o bycie antyrządowym rewolucjonistą i został aresztowany i uwięziony. Zostaje zwolniony warunkowo z pomocą amerykańskiego misjonarza Williama Burke'a i opuszcza więzienie na godzinę przed nadejściem nakazu egzekucji. Huang uciekł do Japonii, a trzy miesiące później wrócił do Szanghaju, gdzie nadal pomagał zakładać i zarządzać szkołami. W 1905 roku, Huang został wprowadzony do Tongmenghui przez Cai Yuanpei . W tym samym czasie założył, zarządzał i nauczał w różnych szkołach, w tym w Liceum Pudong. Pomaga także założyć organizację ds. Edukacji w Jiangsu.

Po chińskiej rewolucji w 1911 r., Która obaliła dynastię Qing, Huang był szefem ds. Cywilnych i szefem edukacji w regionalnym rządzie Jiangsu. Później został ministrem edukacji i zreformował system edukacji w regionie, pomagając otworzyć kilka szkół. Jednocześnie jest wiceprezesem Towarzystwa Edukacyjnego i reporterem gazety Shen Bao .

W 1908 roku Huang, Tong Shiheng i inni założyli firmę Pudong Electric Company, która zaopatrywała całą dzielnicę w energię elektryczną. W 1913 roku Huang opublikował artykuł Dyskusja o szkołach zajmujących praktyczne stanowisko w sprawie edukacji , w którym wyraził swoje przemyślenia na temat tego, jak edukacja powinna być ukierunkowana na pragmatyzm. W latach 1914-1917 Huang, jako reporter Shen Bao , odwiedzał i kontrolował różne szkoły w Chinach. WKwiecień 1915, śledzi organizację przemysłową w Stanach Zjednoczonych, gdzie odwiedza 52 szkoły w 25 miastach i stwierdza, że ​​szkolenie zawodowe jest tam bardzo popularne. Odwiedza Japonię, Filipiny i Azję Południowo-Wschodnią, aby dowiedzieć się więcej o edukacji tych krajów. Zapisuje swoje obserwacje, zestawia je i publikuje.

W 1917 roku Huang udał się do Wielkiej Brytanii, aby poznać brytyjski system edukacji. Plik6 majaw tym samym roku, przy wsparciu sektora edukacji i biznesu, Huang założył w Szanghaju National Vocational Training Association. Rok później stworzył Chińską Szkołę Zawodową. Przez następne dziesięć lat Huang pozostał aktywny w sektorze edukacji i wykorzystał szkołę zawodową do rozszerzenia swojej działalności. Podczas ruchu 4 maja 1919 r. Wykorzystał swoją funkcję sekretarza edukacji, aby zebrać poparcie dla szkół w Szanghaju i zakłócić zajęcia w celu wspierania ruchu.

W 1921 roku Huang został mianowany ministrem edukacji przez rząd Beiyang , ale odmówił przyjęcia tego stanowiska. W 1922 roku zaprojektował system edukacji i pomógł założyć inne szkoły. Pięć lat później prowadzi magazyn, w którym publikuje swoje przemyślenia i pomysły. W 1927 r., Kiedy rządząca Partia Nacjonalistyczna weszła w konflikt z Komunistyczną Partią Chin , Huang został oskarżony o bycie „uczonym-tyranem” i uciekł. Uciekł do Dalian w Liaoning, a następnie wrócił do Szanghaju po wycofaniu przez Czang Kaj-szeka nakazu aresztowania.

Wojna chińsko-japońska

Kiedy w 1931 r. Doszło do incydentu w Mukden , Huang zaniepokoił się japońską agresją na Chiny i brał udział w działaniach antyjapońskich. Założył biuletyn „Ochrona narodu”, aby wyrazić patriotyczne uczucia swoich chińskich kolegów. Rok później wysyła przesłanie w całych Chinach, wzywając wszystkich Chińczyków do odłożenia na bok różnic i zjednoczenia się, by stawić opór Japończykom. Podczas incydentu z 28 stycznia 1932 r. Huang i inni wpływowi ludzie tworzą obywatelską organizację ochrony przyrody w Szanghaju, aby zebrać fundusze dla 19. Armii Szlaku  (in) oraz zachować gospodarkę i bezpieczeństwo Szanghaju. Organizacja działała, aż Szanghaj wpadł w ręce Japończyków w 1937 roku.

Huang przeszedł na emeryturę do Chongqing po wybuchu drugiej wojny chińsko-japońskiej w 1937 roku, gdzie pełnił funkcję przedstawiciela Rady Obrony Narodowej. Rok później został członkiem Ludowej Rady Politycznej. W 1941 roku wraz z Zhang Lanem i innymi założył Chińską Ligę Demokratyczną i został jej pierwszym prezesem. W 1945 roku Huang wraz z Hu Juewenem i innymi założył Chińskie Demokratyczne Stowarzyszenie Budowlane , a także został jego pierwszym prezesem.

W Lipiec 1945Aby działać jako mediatorzy w konflikcie między nacjonalistami a komunistami, Huang, Zhang Bojun  (in) i inni udają się do Yan'an na spotkanie z Mao Zedongiem i komunistami. Po powrocie do Chongqing Huang pisze książkę Powrót z Yan'an , opisującą rozmowę, którą odbył z Mao - znaną dziś jako Zhou Qi Lü (周期 率; rozmowa „cykliczna”). Podczas chińskiej wojny domowej Huang opuścił stanowisko w Ludowej Radzie Politycznej w proteście przeciwko wojnie i wrócił do Szanghaju, gdzie nadal zakładał szkoły.

W Chińskiej Republice Ludowej

Po utworzeniu Chińskiej Republiki Ludowej w 1949 r. Huang został członkiem Centralnego Rządu Ludowego , wicepremierem Rady Państwa i ministrem przemysłu lekkiego. Pełni również kolejno funkcję wiceprzewodniczącego drugiej, trzeciej i czwartej Chińskiej Ludowej Politycznej Konferencji Konsultacyjnej . Huang ma różne poglądy na temat niektórych polityk rządu komunistycznego i jest szczególnie przeciwny państwowym monopolistom w zakresie zakupów i marketingu. Mao Zedong nazwał kiedyś Huanga „rzecznikiem kapitalistów”. Huang zdołał utrzymać swoje stanowiska w Narodowym Kongresie Ludowym nawet wtedy, gdy Partia Komunistyczna zaczęła usuwać niekomunistycznych członków ze swoich organów zarządzających.

On umarł na 21 grudnia 1965w Pekinie, a jego ciało zostaje poddane kremacji, a prochy pochowane na rewolucyjnym cmentarzu Babaoshan .

Rodzina

Rozmowa „Cykl”

W 1945 roku Huang udał się do Yan'an, aby spotkać się z Mao Zedongiem i odbyli rozmowę. Huang opisuje tę historię, aby wskazać, że żaden rząd - imperium, królestwo, republika i inne - nigdy nie był w stanie przerwać cyklu wzlotów i upadków.

Huang mówi:

„Przeżyłem to ponad 60 lat. Nie rozmawiajmy o tym, co usłyszałem. Wszystko, co widziałem na własne oczy, przypominało mi powiedzenie: „Powstanie czegoś może być gwałtowne, ale jego upadek jest równie szybki”. Czy każdej osobie, rodzinie, społeczności, miejscu, a nawet narodowi udało się kiedykolwiek wyrwać z tego cyklu? Zwykle na początku wszyscy są zaniepokojeni i dokładają wszelkich starań. Może wtedy warunki życia były złe i wszyscy musieli walczyć o przetrwanie. Gdy czasy się poprawiają, wszyscy tracą motywację i stają się leniwi. W niektórych przypadkach, jak już dawno minęło, samozadowolenie i odchylenia stały się normą społeczną. W związku z tym, mimo że ludzie są bardzo zdolni, nie mogą zmienić sytuacji ani jej uratować. Istnieją również przypadki, w których naród rozwija się i rozwija się - jego powstanie może być naturalne lub spowodowane szybką industrializacją, pobudzoną chęcią rozwoju. Kiedy wyczerpują się wszystkie zasoby ludzkie lub pojawiają się problemy w zarządzaniu, kontekst komplikuje się i traci się kontrolę nad sytuacją. W całej historii jest kilka przykładów: władca, który lekceważy sprawy państwowe i eunuchowie korzystający z okazji do przejęcia władzy; dobry system zarządzania przestaje funkcjonować po śmierci osoby, która go zapoczątkowała; ludzie, którzy pożądają chwały, ale kończą w poniżeniu. Nikomu nie udało się wyjść z tego cyklu. "

Mao odpowiada:

„To ludzie tworzą rząd; rząd jest organem narodu. Czeka nas nowe przeznaczenie, które należy do ludzi. Ludzie budują swój własny naród; każdy ma swoją rolę do odegrania. Rząd powinien zwracać uwagę na obywateli, a partia polityczna powinna wypełniać swoje obowiązki i rządzić cnotliwie. Nie będziemy podążać śladami tych, którzy zawiedli. Można uniknąć problemu dobrego systemu rządzenia, który przestaje funkcjonować po śmierci jego inicjatora. Odkryliśmy już nową ścieżkę. Możemy wyjść z tego cyklu. Ta nowa ścieżka należy do ludzi. Rząd popadnie w samozadowolenie tylko wtedy, gdy znajdzie się pod kontrolą ludu. Jeśli wszyscy biorą na siebie odpowiedzialność, zwycięża dobry system zarządzania. "

Wygląd medialny

W 2010 roku chiński kanał CCTV-8 wyemitował serię 25 odcinków o jego życiu, Huang Yanpei  (w) , z aktorem Zhangiem Tielinem  (w) w roli głównej.

Bibliografia

  1. 生 六十 多年 ， 耳聞 姑且 不論 ， 凡 親眼 所見 ， 真 所謂 『其 興 也 浡 焉 ， 其 亡 也 忽 焉』 ， 一 人 ， 一家 ， 一 團體 ， 一 地方 ， 乃至 一 國 ， 不少 單位 都 沒有 能跳出 這 周期 率 的 支配力。 大凡 初 時 聚精會神 ， 無 一事 不用 心 ， 無 一 人 不 儘力 ， 也許 那時 艱難 困苦 ， 只有 從 萬 死 中 覓 取 生。 既而 環境 漸漸 好轉 了 ， 放下 也就 也就好轉 了 ， 精神 也就 也就 生 ， 精神 也就 也就 精神 也就 也就 有的 因為 歷時 長久 ， 自然 地 惰性 發作 ， 由 少數 演 為 多數 ， 到 風氣 養成 ， 雖有 大力 ， 無法 扭轉 ， 並且 無法補救。 也 有 為了 區域 一 步步 擴大 了 ， 它 的 擴大 ， 有 ， 有的 為 功業 欲 所 驅使 ， 強求 發展 ， 到 幹部 人才 漸 見 竭蹶 、 艱 於 應付 的 時候 ， 環境 倒 越加 複雜 起來 了， 控制力 不免 趨於 薄弱 了。 一部 歷史 ， 『政 怠 宦 成』 的 也 有 ， 『人亡政息』 的 也 有 ， 『求榮 取 辱』 的 也 有。 總之 沒有 能 跳出 這 周期 率。 ”

  2. 為 政 本 ， 國 為 政體 ， 新 路 在 幄 ， 是 為 民主。 民主 立國 ， 人 人 ， 唯 政 當 察 於 百姓 ， 為 黨 方 得 盡心 敬事 ， 秉政 施 德 ， 固 不會 蹈 前 車 之覆 ， 亦可 免 人亡政息 之 禍 焉。） 我們 已經 找到 了 新 路 ， 我們 能 跳出 這 周期 率。 這 條 新 路 ， 就是 民主。 只有 讓 民 人民 起來 監督 政府 ， 政府 才 不敢 鬆懈。 只有 不敢鬆懈。 只有 人 起來 負責 ， 才 不會 人亡政息。 »

Linki zewnętrzne