Zegar kwiatowy jest duży ozdobny zegar z kwiatów, zainstalowany w parku lub w innym miejscu publicznym.
Zegar kwiatowy to rodzaj dywanu kwiatowego posadzonego wokół działającej tarczy zegara. Został on podobno wynaleziony w 1903 roku przez Johna McHattie, ogrodnika Princes Street Gardens w Edynburgu , w Szkocji , a po raz pierwszy zaprezentowany publicznie na wiosnę 1904 roku . Wkrótce został naśladowany w całej Wielkiej Brytanii . Jednak fakt ten pozostaje względny, ponieważ wioska Avants sur Montreux w Szwajcarii miała już zegar kwiatowy w 1900 roku, który graniczył z wielkim hotelem du Châtelard. Ten zegar jest nadal używany.
W Edynburgu mechanizm zegarowy jest ukryty w cokole sąsiedniego posągu Allana Ramsaya i przetrwał do 1936 roku . Został zbudowany przez lokalnego zegarmistrza, Ritchie James and Sons Ltd, pierwotnie przy użyciu części uratowanych z kościoła parafialnego Eliasza w Fife .
Większość zegarów kwiatowych ma mechanizm zakopany w ziemi pod klombem, który następnie został zasadzony tak, że wizualnie wygląda jak tarcza zegara z ruchomymi ramionami (które również są domem dla roślin).
Największy zegar kwiatowy na świecie znajduje się w Japonii , Toi , prefekturze Shizuoka .
Audemars Piguet produkcja oferuje prezent dla wyspy-państwa Singapuru do uczczenia 50 lat. W rzeczywistości zegarmistrz z Le Brassus zbudował zegar o średnicy 7 metrów w ogrodzie Garden by the Bay Garden, nawiązując do wzoru dębu królewskiego w wersji kwiecistej.
Jedyny zegar kwiatowy z dwóch twarzach napędzanych przez ten sam układ znajduje się w Zacatlan , Meksyku . Ma dwa boki, każdy o średnicy pięciu metrów. Został zbudowany przez lokalnego rzemieślnika Relojes Centenario .
Michael Jackson posiadał zegar kwiatowy na swoim ranczo Neverland .
Kolejny zegar kwiatowy można zobaczyć w Międzynarodowym Ogrodzie Pokoju (w) na granicy między Dakotą Północną a Manitobą .
Linneusza " kwiatowy zegar wykorzystuje kwiat nyktynastia mieć kwiaty, które otwierają się i zamykają w ciągu dnia w ustalonym czasie.
Jean Françaix skomponował utwór na obój i orkiestrę zatytułowany L'horloge de Flore , w którym każdą część nazywa kwiatową nazwą, zgodnie z ich miejscem na zegarze.