| Honor policji | |
| Ideologia | Nacjonalista |
|---|---|
| Cele | Walcz z „lewicową dywersją” |
| Status | Nieaktywny |
| Fundacja | |
| Data szkolenia | ~ 1979 |
| Ojczyźnie | Francja |
| działania | |
| Tryb pracy | Groźby, zabójstwa, zamachy bombowe |
| Ofiary (martwe, ranne) | 1 |
| Obszar działania | Francja |
| Okres aktywności | 1979-1980 |
| Organizacja | |
| Grupa połączona | Grupy wyzwolenia antyterrorystycznego |
Policja Honor to nazwa rzekomej konspiracji z prawego skrajnego , pożyczone ujednoznacznienie grupa opór komendy policji, który został użyty do dochodzenia kilku ataków i zagrożeń z końca roku 1970. Jej członkowie nigdy nie zostały zidentyfikowane. Nigdy nie było możliwe ustalenie, czy określenie „Honor Policji” rzeczywiście oznaczało funkcjonariuszy policji czy zwykłych przestępców.
piątek 23 marca 1979. Podczas gdy przemysł stalowy przeżywa bezprecedensowy kryzys, CGT organizuje w Paryżu demonstrację, podczas której grupy „zbirów” dopuszczają się degradacji i starć z policją. Jeden z nich został aresztowany przez służby bezpieczeństwa CGT w akcie wandalizmu, który odkrywa ze zdziwieniem, że jest to około peacekeeper z komendy policji : Gerard Le Xuan . Zaprzeczając jakiejkolwiek wywłaszczenie, oficer przydzielony do 2 th dzielnicy stolicy powiedział, że pracuje na zlecenia kiedy usługa była molestowana przez członków CGT. Sprawa nieuchronnie wywołuje skandal.
wtorek 8 maja 1979. Około 3 nad ranem eksplozja pochodzenia przestępczego zniszczyła pojazd osobisty Maurice'a Lourdeza , odpowiedzialnego za koordynację służb bezpieczeństwa w CGT, podczas gdy był on zaparkowany w pobliżu jego domu, rue des Lilas w Mitry-Mory . Eksplozja, która nie pozostawiła obrażeń, spowodowała jednak rozległe zniszczenia. W anonimowym liście zaadresowanym do AFP w następnych godzinach tajemnicza siatka „Honor of the Police” twierdzi, że atak, zarzucając przemoc popełnioną wobec rozjemcy Le Xuan przez służby Cégétiste i zaatakowała rzekomą rozluźnienie ministerstwa Ministerstwo Spraw Wewnętrznych na ten temat: „Policjanci wszystkich szczebli, zjednoczeni, przygotowują się teraz do zapewnienia sobie własnej obrony. Mają środki… ”
czwartek 20 września 1979. Pierre Goldman , daleko po lewej bojownik, który włącza się do bandytyzmu, został zabity przez trzech osób w 13 th dzielnicy Paryża . O morderstwo natychmiast zgłasza się policja honorowa, która oświadcza: „Sprawiedliwość władzy, po raz kolejny pokazała swoje słabości i rozluźnienie, zrobiliśmy to, co nakazał nam nasz obowiązek. „ Goldman został skazany na dożywocie w 1974 roku za napad z bronią w ręku, w którym zginęły dwie ofiary i uniewinniony w 1976 roku za to samo przestępstwo.
wtorek 18 grudnia 1979. Fizyk Jean-Pierre Vigier , były bojownik ruchu oporu i działacz komunistyczny, jest ofiarą zamachu, gdy opuszcza swoim pojazdem rodzinny dom w Ville-d'Avray . Na poziomie około 7 P.M., kierowca minął go i wystrzelił pistolet dwa razy w jego kierunku, a następnie próbował ją zatrzymać pojazd naukowca, bezskutecznie. Na konferencji prasowej wskazał, że groziła mu sieć policji Honor. Śledztwo zostaje powierzone brygadzie kryminalnej i kończy się niepowodzeniem.
czwartek 30 października 1980. Aktor Michel Colucci (alias Coluche ) wygłasza konferencję prasową i zapowiada swój zamiar startu w kolejnych wyborach prezydenckich. Pod koniec tego samego miesiąca poinformował prasę, że otrzymał kilka gróźb uznanych przez policję za poważne ze strony Honor grupy policyjnej. Jest krytykowany za udział w filmie Claude'a Zidiego Inspector la Bavure, w którym gra nieudolnego i niekompetentnego inspektora policji.
W Maj 1979, grupa Trust wydała swój pierwszy bardzo zaangażowany album i wzbudziła gniew sieci policji Honneur de la, która groziła śmiercią liderowi grupy Bernie Bonvoisin . Główne skargi: piosenka Police-Milice i czasami gwałtowna publiczność, jak wtedy, gdy splądrował budynki miejskie, na przykład w Roanne wPaździernik 1979.
W 2006 roku emerytowany komisarz policji Lucien Aimé-Blanc ujawnił w książce, że jeden z jego informatorów, Jean-Pierre Maïone-Libaude , będzie bezpośrednio zaangażowany w zabójstwo Pierre'a Goldmana w imieniu wyzwolenia antyterrorystycznego Grupy . Honor policji został uznany za skrajnie prawicową siatkę terrorystyczną , jednak nie odkryto jeszcze żadnych namacalnych dowodów na istnienie tej grupy i powiązań z antyterrorystycznymi grupami wyzwolenia , a wszystko wskazuje na to, że wspomniana grupa nigdy tak naprawdę nie istniała. jako takie lub że było to tylko jednorazowe i oportunistyczne roszczenie, to znaczy nie będąc ani sponsorem, ani wykonawcą. Użycie nazwy Honor of the Police, wprowadzając zamieszanie poprzez opowieść o policyjnej zemście, pozwoliło przede wszystkim pozostawić w cieniu prawdziwych sponsorów zamachu, być może Grupy Wyzwolenia Antyterrorystów , i usprawiedliwić to morderstwo. uniewinnienie, uznane za niedopuszczalne, Pierre'a Goldmana w sprawie, w której został oskarżony o zabójstwo dwóch farmaceutów, a także o poważne obrażenia klienta i policjanta.
W 2010 roku niezależne śledztwo w sprawie dziennikarza Michela Despratxa dostarcza kolejnej wersji faktów i przypisuje zabójstwo grupie osób związanych ze służbą obywatelską . Według anonimowych zeznań jednego z członków, grupa działałaby z polecenia Pierre'a Debizeta , wczesnego gaullisty, a następnie prezesa SAC, i składała się z byłego spadochroniarza i dwóch policjantów, z których jeden pracował w Dyrekcja Wywiadu Ogólnego, a druga w Dyrekcji Nadzoru Terytorialnego .
Plastyfikacja pojazdu Maurice'a Lourdeza i zabójstwo Pierre'a Goldmana pozostają dwiema nierozwiązanymi sprawami i podlegają przepisom na działania publiczne .
Według Frédérica Charpiera , dziennikarza śledczego specjalizującego się w wywiadach , Honneur de la police „nie był organizacją jako taką”, ale „wygodną etykietą dla sponsorów tych broni, głównie służb specjalnych. Jej kompozycja była „prawdopodobnie indywidualnie bardzo prawicowa i wywodziła się ze środowiska pewnego najemnika, wysoko cenionego podczas zimnej wojny”. Było wszystkiego po trochu, łącznie z żołnierzami fortuny, byłymi OAS, kilkoma działaczami skrajnej prawicy i SAC. "