Himawari 8 i 9
| Organizacja | Japońska Agencja Meteorologiczna |
|---|---|
| Budowniczy | Mitsubishi |
| Pole | Satelita meteorologiczny |
| Status | Misja w toku |
| Uruchomić |
7 października 2014 (Himawari 8) 2 listopada 2016 (Himawari 9) |
| Wyrzutnia | H-IIA |
| Dożywotni | 8 lat (misja główna) |
| Identyfikator COSPAR |
2016-064A 2014-060A 2016-064A |
| Msza przy starcie | 3500 kg |
|---|---|
| Masa miotająca | 2200 kg |
| Kontrola postawy | Stabilizowany na 3 osiach |
| Energia elektryczna | 2600 watów |
| Orbita | Geostacjonarny |
|---|
| AHI | 16-kanałowa kamera |
|---|---|
| SEDA | Zmierz otrzymane promieniowanie |
Himawari 8 i Himawari 9 to satelity meteorologiczne opracowane na potrzeby Japońskiej Agencji Meteorologicznej (JMA). Uruchomiono Himawari 87 października 2014 rprzez wyrzutnię H-IIA # 25 i Himawari 9 zostaje uruchomiony2 listopada 2016 rprzez wyrzutnię H-IIA # 31 i wchodzą na orbitę geostacjonarną zajmującą 140 ° długości geograficznej E. Najnowsze osiągnięcia w japońskiej serii satelitów geostacjonarnych Himawari , przejmują one satelity MTSat ze znacznie poprawioną wydajnością. Satelita Himawari 9 pozostaje w trybie gotowości do 2022 roku, kiedy to przejmuje Himawari 8.
Japonia Meteorological Agency (WIZ) stosowany od 1977 roku na potrzeby satelitów pogodowych w orbicie geostacjonarnej w temperaturze 140 ° E szerokość którzy dostarczają obrazy wschodnich regionów Azji i na zachodnim Pacyfiku . Seria Himawari-1 do 5 wdrożona przez organizację w latach 1977-2003 została zastąpiona przez dwa satelity MTSat wystrzelone w 2005 i 2006 roku.lipiec 2009dwa nowe satelity o nazwach Himawari 8 i Himawari 9 od producenta satelitów Mitsubishi . Pierwszy jest uruchamiany w dniu7 października 2014 r a druga jest uruchamiana 2 listopada 2016 r.
Oba satelity Himawari używać 3-osiowy stabilizowanego MELCO DS-2000 platformy . Każdy satelita waży 3500 kg, w tym 2,2 tony paliwa , a jego gabaryty po rozłożeniu wypustek wynoszą 5,2 m (oś X) x 8,0 m (oś Y) x 5,3 m (oś Z). Te panele słoneczne wytworzenia 2,6 kW . Każdy satelita jest przeznaczony do aktywnego życia 8 lat dla ładunku i 15 lat dla platformy. Telekomunikacja prowadzona jest w paśmie Ku , UHF i Ka (przepustowość 66 megabitów / s.
Główny ładunek jest zaawansowane Himawari Imager (AHI) aparatu za pomocą 16 kanałów w zakresie od światła widzialnego (≥435 nm), w podczerwieni (≤13.3 mikronów). Satelity Himawari są bardziej wydajne niż poprzednia generacja MTSat w kilku obszarach:
Każdy satelita posiada również instrument przeznaczony do pomiaru odbieranego promieniowania. SEDA ( Space Environment Data Acquisition Monitor ) mierzy ilościowo protony o energii od 15 do 100 M eV i elektronach od 0,2 MeV do 5 MeV . W przeciwieństwie do poprzedniej generacji satelity te nie posiadają żadnego wyposażenia przeznaczonego do sterowania nawigacją powietrzną .