Hierapolis - Pamukkale * Światowe dziedzictwo UNESCO | |
Łuk triumfalny i agora w Hierapolis. | |
Informacje kontaktowe | 37 ° 55 ′ 26 ″ na północ, 29 ° 07 ′ 24 ″ na wschód |
---|---|
Kraj | indyk |
Rodzaj | Mieszany |
Kryteria | (iii) (iv) (vii) |
Numer identyfikacyjny |
485 |
Obszar geograficzny | Europa i Ameryka Północna ** |
Rok rejestracji | 1988 ( 12 p sesji ) |
Hierapolis (w starożytnym greckim Ἱεράπολις / Hierapolis „święte miasto”) lub Hierapolis Frygii jest spa stworzony pod koniec II th wieku przed naszą erą. AD przez dynastię Attalidów . Znajduje się na szczycie wzgórza Pamukkale , dobrze znanego z gorących źródeł i wapiennych konkrecji, 15 km od miasta Denizli w Turcji . Starożytnego miasta Hierapolis poświadczyć promieniowania z hellenistycznej i rzymskiej obecności (w II th wieku przed naszą erą do IV -go wieku naszej ery.) W Azji Mniejszej. Jest wpisany od 1988 roku , wspólnie z Pamukkale, na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Założony w II -go wieku pne. AD przez Eumenesa II , króla Pergamonu , starożytne miasto Hierapolis znajduje się na szczycie wzgórza Pamukkale , dominującego nad równiną o wysokości 70 metrów. Rozwijał się dzięki eksploatacji źródeł termalnych. Hiéra to imię żony Telefusa , legendarnego założyciela Pergamonu. Miasto było poświęcone Plutonowi i Apollonowi , którzy mieli wyrocznię w piwnicach świątyni Apolla.
W -133 miasto wraz z królestwem Pergamonu przeszło pod władzę rzymską. Dlatego właśnie Rzymianie zbudowali większość budynków po całkowitym zniszczeniu miasta przez gwałtowne trzęsienie ziemi w 1960 roku . Wiele budynków zostało zakończone lub przerobione w czasie II E i III th stulecia, zwłaszcza za panowania Septymiusza Sewera (193-211): teatru, łaźni, gimnazjum i wreszcie wałem z 28 wież kwadratowych i dwiema bramami. Inne drzwi, zbudowany pod koniec I st wieku i znaleźli się wewnątrz wałem. W tym czasie miasto szacuje się, że mieści się około 100 000 mieszkańców, duża społeczność żydowska, pochodził z Mezopotamii w I st wieku pne. AD, a później z Palestyny.
Konstantyn uczynił miasto stolicą regionu frygijskiego.
Miasto rozwijało się dalej w czasach chrześcijańskich. Pierwszym biskupem był Papias, autor pięciu ksiąg Egzegezy słów Pana . Martyrium został wzniesiony na przełomie V -tego wieku lub na początku szósty na cześć Filipa , który został ukrzyżowany w 80, aw 2011 roku, zespół włoskich archeologów kierowany przez Francesco d'Andria wierzy, że odkrył jego grób. W 531 r. Cesarz bizantyjski Justynian podniósł biskupa Hierapolis do rangi metropolity. Założono kilka kościołów, czasem w istniejących wcześniej budynkach. W szczególności łaźnie termalne zostały przekształcone w chrześcijańską bazylikę.
Wczesnym VII XX wieku miasto zostało zniszczone przez wojska perskie i trzęsienia ziemi.
Spadek Hierapolis jest produkowany głównie w XII -tego wieku, Seldżuków Sułtanatem Konya przejął kontrolę. Następnie, w 1190 roku, został zdobyty przez krzyżowców pod wodzą Frédérica Barberousse . Miasto zostało całkowicie opuszczony w końcu XIV -tego wieku, a nowe trzęsienie skończył niszcząc go w 1554 roku.
Hierapolis zostało po raz pierwszy odkryte przez niemieckiego archeologa Carla Humanna w czerwcu iLipiec 1887. Od 1957 roku włoscy naukowcy pod kierownictwem Paolo Verzone podjęli się nowych wykopalisk oraz długich i niezwykłych prac konserwatorskich. Jednak wiele rzeźb i fryzów przewieziono do Londynu, Rzymu i Berlina. Ale muzeum zostało utworzone w 1970 roku na miejscu, w starych łaźniach termalnych.
Miasto hellenistyczne zbudowane jest na planie szachownicy, po obu stronach głównej alei. Jest zorientowany północ-południe i mierzy około 1500 m . Na każdym końcu stoi monumentalna brama flankowana wieżami. Inna brama, znana jako „Brama Domicjana”, znajduje się w pobliżu bramy północnej. Jest to raczej łuk triumfalny z trzema łukami otoczonymi dwiema dużymi okrągłymi wieżami, które zbudował prokonsul Frontinius.
Pierwszy teatr powstał po trzęsieniu ziemi w 17 roku, odbudowywany po trzęsieniu ziemi z lat 60-tych i wielokrotnie przebudowywany, w szczególności za czasów Hadriana i Septymiusza Sewera. Ozdobiony licznymi płaskorzeźbami i rzeźbami, niektóre widoczne w muzeum, mógł pomieścić 15 000 osób.
Ze świątyni Apolla pozostały tylko fundamenty, ale jej wygląd jest dobrze znany, ponieważ pojawił się na lokalnych monetach. Pierwotnie był to styl dorycki, następnie został przebudowany w stylu rzymskim. Podobnie jak w Delfach i Didymie, dostarczono tam wyrocznie.
Zbudowany na geologicznej winy, to przekazywane z plutonu , to znaczy sanktuarium Plutona, boga zaświatów. Sanktuarium to cieszyło się wielkim rozgłosem, gdyż opisuje je nam kilku autorów łacińskich, w tym Strabon. Jest to jednak mała jaskinia. Ale wydzielał duszące gazy, które wyparowały ze strumieni gorącej wody, które tam płynęły i które miały być wysłane przez Plutona. Duży obszar przed wejściem był niedostępny. W starożytności kastrowani kapłani przynosili tam zwierzęta, które tam ginęły. Według Pliniusza Starszego oni sami weszli do niej, a fakt, że wyszli z tego żywi, sprawił, że uchodzili za cuda, uprzywilejowane przez bogów, co przyniosło im wielki prestiż.
Nymphaeum jest w obszarze sacrum, naprzeciwko świątyni Apolla. Pochodzi z II -go wieku i została poświęcona nimfy, boginie wody. Monumentalna fontanna rozprowadzała wodę w mieście skomplikowaną siecią rur. Nymphaeum został naprawiony w V XX wieku z elementami świątyni Apolla, który odciął się widokiem. Znajdujące się tam posągi są eksponowane w muzeum.
Na całym terenie, zwłaszcza po stronie północnej, znajduje się rozległa nekropolia , w której znajduje się ponad 1200 grobowców z różnych epok. Wiele osób spoza miasta, które przyjechały na leczenie, zostało tam pochowanych, w grobowcach o różnym stylu, zgodnym z pochodzeniem zmarłego. Pomniki pogrzebowe dzielą się zasadniczo na cztery typy:
Na północnej stronie nekropolii, płaskorzeźba z III th wieku na sarkofagu Aureliusza Ammianos reprezentuje najstarszą znaną maszynę zawierającą system korbowodów i korby. Maszyna ta obsługiwała dwie piły do kamienia i czerpała energię z koła wodnego. Płaskorzeźba związana jest z napisem w języku greckim.
Martyrium od Filipa, gdy V th wieku. Według tradycji chrześcijańskiej to apostoł Filip został tu ukrzyżowany do góry nogami, ale ta interpretacja była przedmiotem dyskusji. Martyrium miało ośmiokątną konstrukcję o średnicy 20 metrów, zwieńczoną kopułą pokrytą ołowiem. Otoczono go ośmioma prostokątnymi pomieszczeniami, dostępnymi po trzech łukach. Przestrzeń między tymi pomieszczeniami zajmowały kaplice z trójkątnymi absydami. Całość otoczona była kolumnadą. Grobowiec świętego Filipa zostałby znaleziony na tym miejscu, w pobliżu końca martyriumlipiec 2011 .
Starożytny basen : w rzymskiej okresu cesarskiego, około piętnaście wanny i baseny były dostępne dla zwiedzających. Jeden, który istnieje do dziś i jest nadal eksploatowany, widział jego portyk przesunięte w czasie trzęsienia ziemi w VII th wieku.
W starożytnych łaźniach rzymskich znajduje się obecnie muzeum archeologiczne w Hierapolis . Oprócz znalezionych na miejscu eksponatów przedstawia przedmioty z innych stanowisk w regionie: Laodycei , Colossae, Tripolis, Attuda, a także fragmenty z epoki brązu z terenu Beycesultan Hüyük. Elementy architektoniczne są eksponowane na świeżym powietrzu; znajdujemy się wewnątrz budynku
Teatr.
Teatr.
Scena.
Łaźnie Północy.
Świątynia Apolla.
Nekropolia.