Godziny Dunois
Godziny Dunois
Sąd Ostateczny, folio 32 verso
| Artysta | Mistrz Dunois |
|---|---|
| Przestarzały | około 1436-1450 |
| Techniczny | Oświetlenie na pergaminie |
| Wymiary (wys. × szer.) | 13,5 × 9,5 cm |
| Format | 291 powiązanych folio |
| Kolekcja | British Library |
| Numer inwentarzowy | Yates Thompson 3 |
| Lokalizacja | British Library , Londyn ( Wielka Brytania ) |
W Godzin Dunois jest książka godzin do wykorzystania Paryżu, oświetlonej we Francji około 1436-1450 dla Jean de Dunois . Został udekorowany przez anonimowego mistrza, który wziął swoje konwencjonalne imię z tego rękopisu, mistrza Dunois . Obecnie jest przechowywany w British Library jako Yates Thompson 3.
Historyczny
Rękopis ten został niewątpliwie zamówiony przez Jeana de Dunois , znanego jako „bękart z Orleanu”, nieślubnego syna Ludwika I z Orleanu , po tym, jak ten ostatni uwolnił Paryż od wojsk angielskich w 1436 roku . W tym celu zwrócił się do mistrza Dunois , asystenta mistrza z Bedford, który wykonał kilka iluminowanych rękopisów dla swojego wroga, Jeana de Lancastre , kapitana Paryża do 1436 r. Sponsor jest reprezentowany trzy razy (f. 32v) i jego broń przy wielu okazjach w całej książce.
Następnie rękopis dziedziczy król Ludwik XII , syn jego przyrodniego brata Karola z Orleanu . Napis sięga XVI -tego wieku wskazuje „Godziny Ludwika XII. Kiedy był Duc D'Orleans ” . W następnym stuleciu należał do niejakiego Abbé Fauvel. Został sprzedany na aukcji w 1769 r., Kiedy biblioteka Louisa-Jean Gaignata została rozproszona w Paryżu. Henry Yates Thompson nabył rękopis w 1894 roku do pana Musgrave mówi, że posiadają rękopis w jego rodzinie od pokoleń, że książka została przeniesiona z Paryża do Londynu w końcu XVIII -go wieku . Podarował go swojej żonie w 1917 r. W 1941 r. Pani Yates Thompson przekazała całą kolekcję męża British Museum , którego biblioteka została wydzielona w 1973 r., Tworząc Bibliotekę Brytyjską .
Opis
Ta księga godzin zawiera kalendarz ozdobiony 12 małymi miniaturami prac codziennych na dole strony, którym towarzyszy 12 znaków zodiaku na marginesach. Jest wtedy 60 całostronicowych miniatur, którym towarzyszy duży inicjał i ozdoby na brzegach, czasem ozdobione sceną. Wszystkie strony ozdobione są roślinami na marginesach i wieloma ozdobnymi inicjałami.
Na miniaturach widać wiele śladów wpływu Très Riches Heures du Duc de Berry , wówczas niedokończonego, z którym mistrz Dunois musiał się zapoznać w czasie tworzenia tego rękopisu. Scena bankietowa (f. 1) jest zatem bezpośrednio inspirowana styczniową miniaturą Très Riches Heures . Tak jest również w przypadku Koronacji Dziewicy (f. 114) z tą samą sceną z Très Riches Heures (f. 60v), Aresztowanie Chrystusa (f. 120) zaczerpnięto z Ego Sum innego rękopisu. (f142v), Ofiarowanie w świątyni (f.99 i f.34v), a na koniec pokłon Krzyża (f.184 i f.193).
Zobacz też
Bibliografia
- „The Hours of Dunois”, Art of Illumination , nr 25, czerwiec-lipiec-Sierpień 2008, ( ISSN 0758-413X )
- François Avril i Nicole Reynaud, Rękopisy malarskie we Francji 1440-1520 , Paryż: Flammarion, 1993, s. 23, 36, 37.
- (en) Millard Meiss , French Painting in the Time of Jean de Berry: The Limbourgs and their Contemporaries , 2 tomy (London: Thames and Hudson, 1974), I, s. 222, 472 n. 692, II, pl. 725.
- (en) Peter Rolfe Monks, „Dwaj paryscy artyści godzin Dunois i motyw flamandzki”, Gazette des Beaux-Arts , 112 (1988), 61-68.
- (en) Janet Backhouse , The Illuminated Page: Ten Centuries of Manuscript Painting in the British Library (Londyn: British Library, 1997), no. 153 pkt. 174.
- (en) Catherine Reynolds, „Warsztat mistrza księcia Bedford: definicje i tożsamości”, wyd. G. Croenen i P. Ainsworth, Patroni, autorzy i warsztaty: Książki i produkcja książek w Paryżu około 1400 (Leuven: Peeters, 2006), s. 437-72 (s. 451 nr 30).
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne
Uwagi i odniesienia
- Uwaga British Library
- (w) Catherine Reynolds , „ The 'Tres Riches Heures', The Bedford Workshop and Barthélemy d'Eyck ” , Burlington Magazine , vol. 147 n O 1229Sierpień 2005, s. 526-533 ( czytaj online )