Hertogenwald , dosłownie Książęcy Las , las jest we wschodniej Belgii , położony na północ od Hautes Fagnes masywu w prowincji Liège . Reprezentuje największy las narodowy w Belgii.
Dzięki 12.300 ha obszaru, Hertogenwald jest jednym z największych lasów w Ardenach. Od 1830 r. Wyróżniliśmy należącą wówczas do Belgii część zachodnią oraz część wschodnią, która na stulecie stała się pruską, z naturalną wówczas granicą utworzoną przez rzekę Helle . Do dziś te dwie części są zarządzane przez dwie różne administracje leśne. Zachodnia część jest zarezerwowana na polowanie na koronę , której sercem jest leśny dom Hestreux .
Prawie całkowicie odsarborowany i zredukowany do stanu fagne ze względu na cięcie drewna do produkcji węgla drzewnego dla przemysłu paznokciowego, a także hodowlę owiec na surowiec dla przemysłu tekstylnego w dolinie Vesdre , austriacki Rząd w Brukseli zdecydował w 1775 roku o pierwszych próbach sadzenia świerków w tym regionie. Działki te nazywane są do dziś „z tysiącem jodeł” i „dziesięcioma tysiącami jodeł”. Znajdują się one pomiędzy drogą do Malmedy i do Goé-Bethane . W XIX -tego wieku, rząd pruski nałożone świerkowe plantacje we wschodniej części. Obecnie las składa się z dwóch trzecich drzew iglastych i jednej trzeciej drzew liściastych. Program leśny „ Natura 2000 ” i europejskie plany „LIFE” przewidują wyraźny wzrost powierzchni porośniętej drzewami liściastymi.
Główne rzeki, które przecinają Hertogenwald, to ze wschodu na zachód Vesdre , Helle , Soor , Getzbach , Gileppe i Hoëgne .
Wschodnia część masywu, dawne terytorium Prus, znajduje się na niemieckojęzycznym terytorium belgijskim , zachodnia część na terytorium francuskojęzycznym . Te dwa terytoria są w szczególności ograniczone dolnym biegiem rzeki Helle.
Las obejmuje terytorium gmin Eupen i Raeren (wspólnota niemieckojęzyczna), Baelen , Limbourg i Jalhay (wspólnota francuska).
Podczas pierwszej wojny światowej, w latach 1916-1918, wojska niemieckie wycięły po stronie belgijskiej jeńców rosyjskich, a później Włochów, duże ilości drzew liściastych ( dębów i buków ), które miały zaopatrzyć front rzeki Yser w o łącznej długości 700 km . Te wytrzymałe lasy miały umożliwić umocnienie rowów wzdłuż frontu. W tym celu, wąskotorowa (60 km), zwany „Trans-Hertogenwald”, został zainstalowany w zachodniej części Hertogenwald, transport ściętych drzew (około 300.000 m 3 ) do dużego tartaku zbudowany. Zwłaszcza w pobliżu Membach ( Perkiets ) w dolinie Vesdre . Drewno zostało następnie wysłane przez stację Dolhain na front. Oszczędzono tylko wzgórza wokół Barrage de la Gileppe .