Henri ledroit
Henri ledroit
Henri Ledroit , urodzony dnia11 marca 1946 r.w Villacourt i zmarł dnia10 maja 1988 r.à Nancy jest francuskim kontratenorem .
Biografia
Henri Ledroit studiował ( fortepian , kameralistyka , harmonia , historia muzyki , śpiew ) w konserwatoriach w Nancy iw Paryżu .
W 1972 poznał Alfreda Dellera podczas stażu w Lacoste , gdzie Deller mieszkał przez część roku. Deller dostrzega jego wyjątkowe predyspozycje wokalne, zachęca go i zmusza do pracy nad swoim kontratenorem.
Henri Ledroit doskonalił się w śpiewie barokowym u Nikolausa Harnoncourta , Nigela Rogersa , a także René Jacobsa, z którym również wielokrotnie koncertował. Brał udział w licznych przedstawieniach w całej Europie, m.in. z Clemencic Consort (muzyka średniowiecza), Philippe Herreweghe ( Pasja według św. Mateusza w 1980), Jean-Claude Malgoire , Ton Koopman i Michel Corboz . Wymiana Paul Esswood w każdej chwili w Dawida i Jonathas przez Marc-Antoine Charpentier , gdzie był jedynie wynajętym odgrywać rolę pythoness przemian z René Jacobs), wzbudza entuzjazm.
Nadal będzie doskonalił swój śpiew z panią Nicole Fallien.
W 1976 roku Henri Ledroit rozpoczął karierę liryczną i nagrał w szczególności:
W 1983 roku śpiewał Orlando z Haendla w inscenizacji Christian Gangneron ( ARCAL ), która, niestety, nie ma ścieżki dźwiękowej, a następnie w 1985 roku Ormindo z Francesco Cavalli .
Jednocześnie koncertuje we Francji iw Europie. Uczestniczy również we współczesnych produkcjach, Georges Aperghis z en un Tour de Menem (na altówkę solo) w 1986 roku, Un déshainement si PROLONGE de la grace przez Jacques'a Lenot . Jego ostatnim nagraniem będzie w 1987 roku anonimowy Tristan i Iseult z Boston Camerata w reżyserii Joela Cohena .
On umarł na 10 maja 1988 r. białaczka w wieku 42 lat.
Dyskografia
Jeśli Solstice i Ricercar wydali większość jego nagrań, wiele innych wytwórni nagrało Henriego Ledroita, np. CBS , Still, RCA , Harmonia Mundi . Takie rozproszenie utrudnia zestawienie wyczerpującej dyskografii.
Belgijska wytwórnia Ricercar dokonała 7 nagrań z muzykologiem Jérôme Lejeune , w tym:
- Kantata Orfeusz malejąco do piekła (H.471), Postawy du Cid (H.457, 458, 459), Sad pustynie (H.469), Ah! jacy jesteśmy nieszczęśliwi (H.443), Kochaj możesz podwoić moje alarmy (H.445), Oddaj mi moje przyjemności (H.463), W pobliżu ognia (H.446), Le bavolet (H.499 a) , Epitaphium Carpentarii (H.474) autorstwa Marc-Antoine Charpentier , Ricercar Consort. (Ricercar 1987 reed. 1998);
- Deusche Barock Kantaten , tomy I i II;
- kantaty rodziny Bacha ;
-
Motetti Ed Arie (kompozytorzy związani z Wenecją);
-
Motety na głos solo (Gérard Lesne, echo) Henri Dumonta, Ricercar Consort (1984) Diapason d'or.
- Motety do La Chapelle du Roy Henry'ego Dumonta , La Chapelle Royale, reż. Filipa Herweghe. Harmonia Mundi
- nagrania niepublikowane (składające się po jego śmierci z ujęć i nagrań niewyselekcjonowanych do wyboru płyt. Okresy 1982, 1983, 1984, 1987).
Wśród innych jego nagrań możemy wymienić:
- Sześć świeckich kantat Haendla z Noëlle Spieth na klawesynie i Davidem Simpsonem na wiolonczeli. CD F: 1983
-
Guillaume-Gabriel Nivers , Utwory wokalne i instrumentalne , z Louis Thiry na organach wyprodukowanych przez faktora Louis-Alexandre Clicquot w 1739 w kościele Saint-Jacques Saint-Christophe w Houdan , Solstice, 1985.
- Miserere H.219, Po raz drugi Najświętszy Sakrament trafia do tego samego repozytorium H.372, For the Holy Sakrament at the repozytorium H.346, Motet do ofiarowania mszy czerwonej H.434, Marc-Antoine Charpentier . Chór i orkiestra Kaplicy Królewskiej, reż. Filipa Herweghe. Harmonia Mundi 1985
-
Messe de Minuit H.9 Marc-Antoine Charpentier, La Grande Écurie & la Chambre du Roy reż. Jean Claude Malgoire . CBS Sony 1982
-
Motety François Couperina, Iana Honeymana, Michèle Ledroit, René Schirrera, Jeana-Charlesa Ablitzera , continuo. CD nadal 1984.
- Pensieri Dolenti Luigi Rossi Przesilenie 1988
- Soliloquy of Grace (Henri Ledroit) - Grób Henri Ledroit (Isabelle Poulenard), kompozytor: Jacques Lenot, interpretacja: La Chapelle Royale, reż. Philippe Herreweghe, Przesilenie, 1992
Uwagi i referencje
-
„Co za wspaniały znaczek! Aby gwiazdy zbladły. On nas olśni. » ( Télérama );
„Henri Ledroit to francuski kontratenor, na który czekali fani muzyki dawnej. Bardzo wyraźny, czysty, elastyczny ton, doskonały styl i naturalna muzykalność” (Scherzo)
-
„ Śmierć Henri Ledroita Pure jak lustro ”, Le Monde.fr ,13 maja 1988( przeczytaj online , skonsultowano 2 lutego 2021 )
-
Od 1982 roku Henri Ledroit zarezerwował prawie wszystkie swoje nagrania dla wytwórni Solstice .
Linki zewnętrzne