Narodziny |
27 lipca 1881 Frankfurt-Höchst |
---|---|
Śmierć |
31 marca 1945 r(w wieku 63 lat) Monachium |
Narodowość | Niemiecki |
Trening |
University of Lausanne Louis-et-Maximilien University of Munich University of Marburg Technical University of Munich |
Zajęcia | Chemik , biochemik , internista , profesor , profesor uniwersytetu |
Pracował dla | Uniwersytet Wiedeński , Uniwersytet Techniczny w Monachium , Uniwersytet w Innsbrucku |
---|---|
Obszary | Chemia organiczna , biochemia |
Członkiem |
Leopoldine Academy Królewska Pruska Akademia Nauk Bawarska Akademia Nauk |
Mistrz | Emil Fischer |
Kierownik | Emil Fischer |
Nagrody |
Nagroda Nobla w dziedzinie chemii (1930) Medal Liebiga (1929) Medal Davy'ego (1937) |
Hans Fischer (27 lipca 1881w Frankfurt-Höchst , Prowincja Hesja-Nassau -31 marca 1945 rw Monachium ) to niemiecki chemik specjalizujący się w chemii organicznej , laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii w 1930 roku.
Jego ojcem był Eugen Fischer, dyrektor Kalle & Co w Wiesbaden i privatdozent w technikum w Stuttgarcie . Studiował w Stuttgarcie i Wiesbaden, następnie studiował chemię i medycynę na Uniwersytecie w Lozannie i Marburgu .
Karierę zawodową rozpoczął w Monachijskiej Klinice Medycznej , a następnie w berlińskim Instytucie Chemii pod kierunkiem Emila Fischera , Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii w 1902 r. W 1911 r. W Monachium, na rok później objął stanowisko lekarza. W 1913 r. Został wykładowcą fizjologii w Instytucie Fizjologii w Monachium. W 1916 r. Został profesorem chemii medycznej na Uniwersytecie w Innsbrucku , następcą Windausa , a następnie w 1918 r. Na Uniwersytecie Wiedeńskim . Od 1921 r. Do śmierci był profesorem chemii organicznej na Uniwersytecie Technika w Monachium .
Badania naukowe Fischera koncentrowały się przede wszystkim na badaniu pigmentów we krwi i żółci oraz chlorofilu w liściach. Interesował się również chemią pirolu , z którego pochodzą te pigmenty. Niósł w szczególności syntezę z bilirubiny i heminy . Otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii w 1930 r. „Za badania nad konstytucją heminy i chlorofilu , a zwłaszcza ich syntezą heminy. „ Był także zdobywcą Medalu Liebiga w 1929 roku i Medalu Davy'ego w 1937 roku.