Hankyoreh

Hangyore Sinmun Biografia
Zrewidowana latynizacja Hankyoreh sinmun
McCune-Reischauer Hangyŏreh sinmoon
Inne informacje
Stronie internetowej www.hani.co.kr
Marka lub logo

Hankyoreh ( „jeden naród”, koreański  : 한겨레 ) to południowokoreański dziennik . Na jego stronie internetowej niektóre artykuły zostały przetłumaczone na język angielski.

Prezentacja ogólna

Centrolewicowa gazeta Hankyoreh została założona w 1988 roku przez dziennikarzy dysydentów, przeciwników reżimu wojskowego, w kontekście liberalizacji politycznej, która pozwoliła na publikację nowych tytułów. Jej celem było zapewnienie niezależnej, prokoreańskiej, lewicowej alternatywy dla gazet głównego nurtu ( Dong-a Ilbo , Chosun Ilbo ), postrzeganej jako ślepo przychylna biznesowi i Stanom Zjednoczonym oraz sprzeciwiająca się zjednoczeniu. Aby podkreślić swoją odmienność i patriotyzm, jako pierwszy dziennik całkowicie zrezygnował z używania chińskich znaków ( hanja ) i drukował teksty poziomo, a nie pionowo .

Nakład 500 000 egzemplarzy. Codzienny zespół publikuje również tygodnik Hankyoreh 21 .

Oryginalna struktura akcjonariatu

W 2007 r . Kapitał gazety był w posiadaniu dziennikarzy i ponad 61 600 drobnych akcjonariuszy, z których żaden nie posiadał więcej niż 1% kapitału, aby zagwarantować niezależność dziennika.

Przeciwwaga dla konserwatywnych dzienników

W południowokoreańskim krajobrazie medialnym, który pozostaje zdominowany przez konserwatywne tytuły, Hankyoreh wyróżnia się centrolewicową linią redakcyjną. W szczególności jako jedyny z głównych dzienników ogólnokrajowych wspiera politykę otwartości rządu Korei Południowej wobec Korei Północnej . Dziennik opublikował wspomnienia Ri In-mo , byłego komunistycznego więźnia politycznego, który przebywał w zamknięciu przez 34 lata.

Uwagi i odniesienia

  1. „  Hankyoreh - Seul  ” , kurier międzynarodowy ,Styczeń 2021(dostęp 3 stycznia 2021 ) .
  2. „The Hankyoreh Shinmun: oryginalna akcjonariatu” , wyciąg z raportu Senatu francuskiego , mediów i szkolnictwa wyższego w Japonii i Korei Południowej: między tradycją i nowoczesnością , Lipiec 2007, s.  11 .

Linki zewnętrzne