HMS Onslaught | |
HMS Onslaught podczas II wojny światowej . | |
Inne nazwy | Tughril |
---|---|
Rodzaj | Niszczyciel |
Klasa | O |
Historia | |
Służył |
Pakistańska Royal Navy Navy |
Stocznia | Fairfield Shipbuilding and Engineering Company |
Leżał kil | Styczeń 1941 |
Uruchomić | 9 października 1941 |
Komisja | Czerwiec 1942 |
Status |
Marzec 1951 : przeniesiony do Pakistanu 1977: zburzony |
Załoga | |
Załoga | 170 do 180 mężczyzn |
Charakterystyka techniczna | |
Długość | 109,2 m |
Mistrz | 10,9 m |
Wersja robocza | 4,90 m |
Przesunięcie | 1793 długie tony (1822 t ) |
Przy pełnym obciążeniu | 2593 długie tony (2634 t) |
Napęd | 2 śmigła turbiny przekładniowe Parsons 2 kotły Admiralicji |
Moc | 40000 KM |
Prędkość | 36,75 węzłów (68 km / h ) |
Funkcje wojskowe | |
Uzbrojenie | 4 x 1 4,7 cala pistolety 1 4 cali pistolet 1 x 4 beczki 2 funty 4 x 1 pistolety 20mm 1 x 4 TLT od 21 cali (533 mm) 30 granatów ASM 000 |
Elektroniczny | Typ sonaru radarowego 127 |
Zakres działania | 1700 mil morskich (3100 km) przy 20 węzłach (37 km / h) |
Kariera | |
Orientacyjny | G04 |
HMS Onslaught (G04) jest niszczycielem z klasy O zbudowany dla Royal Navy . Uruchomiono9 października 1941 i uzbrojony Czerwiec 1942, dołączył do Floty Macierzystej i eskortował liczne konwoje na Arktyce i Atlantyku . Podczas lądowania w Normandii patrolował kanał La Manche , a następnie brał udział w operacji Deadlight po zakończeniu II wojny światowej . W 1951 roku został przeniesiony do pakistańskiej marynarki wojennej i przemianowany na Tughril . Ostatecznie został zburzony w 1977 roku.