Hārītī
Kishi-Mojin (हारीती w sanskrycie ) lub Kishimojin (鬼子母神w japońskim ) jest boginią z buddyzmu na rzecz ochrony dzieci , nieskomplikowanych dostaw i ogólną harmonię rodziny .
Legenda
Według legendy, na podstawie VII th wieku przez chińskiego podróżnika I-Tsing , Kishi-Mojin był zaangażowany w ogrzycę kanibalizmu karmić jej wiele dzieci. Dopiero po spotkaniu z Buddą pokutowała i chroniła dzieci. Hārītī, biorąca dzieci, jest boginią ospy prawdziwej, choroby, która szczególnie dotknęła małe dzieci, a po interwencji Buddy przemienia się, poprzez odwrócenie wartości, w opiekuńczego ducha dzieciństwa. W sztuce Gandhary był tematem wielu przedstawień z silnymi „klasycznymi” reminiscencjami: wywodzącymi się z tradycji basenu Morza Śródziemnego w starożytnym zhellenizowanym świecie .
Jest związana z boginią Kâlî z hinduizmu . W kulturze Gandhary Hārītī ma atrybuty greckiej bogini Tyche , w tym ubrania i róg obfitości .
Inne nazwy
W języku japońskim bogini ma kilka imion:
-
Kangimo (japoński: 歓 喜 母, „co przynosi szczęście”)
-
Karitei (japoński: 訶 利 帝, imię Shingon )
-
Kariteimo (japoński: 訶 梨 帝 母, inna nazwa Shingon )
-
Kishibojin (japoński: 鬼子母 神)
-
Koyasu Kishibojin (japoński: 子 安 鬼子母 神, „który zapewnia dzieciom i łatwe dostawy”)
Uwagi i odniesienia
-
https://www.nichirenlibrary.org/fr/wnd-1/Glossary/M#Mère-des-Enfants-Démons
-
ADH Bivar, „Hārītī and the Chronology of the Kusanas”, Bulletin of the School of Oriental and African Studies, University of London, 33, 1, (1970), str. 10-21.
-
Bussagli 1996 str. 172 i 219
-
(en) ikonografia i historiografia Kishimojin
Zobacz też
Bibliografia
- ADH Bivar, „Hārītī and the Chronology of the Kusanas”, Bulletin of the School of Oriental and African Studies , University of London, 33, 1, (1970), str. 10-21 .
- N. Peri, „Hârîtî, la Mère-de-demons” , Biuletyn Francuskiej Szkoły Dalekiego Wschodu , 1917, 17, s. 1-102 .
-
Mario Bussagli ( przekład z włoskiego), L'Art du Gandhara , Paryż, LGF - Livre de Poche, pot. "The Pochothèque",1996, 543 str. ( ISBN 2-253-13055-9 )Wydanie pierwsze 1984.
- Sylvie Servan-Schreiber i Marc Albert, Le Sûtra du Lotus 妙法 蓮華 経, Paryż, Les Indes savantes,2007323 s. ( ISBN 978-2-84654-180-0 ) , str. 291.
Link zewnętrzny