Hotel de Pourtalès

Hotel Pourtalès to prywatna rezydencja położona w Paryżu .

Lokalizacja

Znajduje się na 7, rue Tronchet w 8 th  dzielnicy Paryża, kilkaset metrów od kościoła Madeleine .

Historia

To właśnie po śmierci jego żony, Anny Henriette de Palézieux-Falconnet, w 1836 roku hrabia James-Alexandre de Pourtalès ( 1776 - 1855 ) poprosił architekta Félixa Dubana o zbudowanie dla niego rezydencji w stylu inspirowanym włoskim renesansem. w nowej modnej dzielnicy Madeleine. Hotel został zbudowany w latach 1838 - 1839 . Jest to dwór „zaprojektowany jak duże mieszkanie” z „zaskakująco małymi pokojami”. Louis Hautecoeur fasada analiza z szefów, pilastry , okien belkowanie fryz ozdobiony miłości jako zbiór elementów zapożyczonych z XVII -tego  wieku. Félix Duban nie chciał stworzyć prywatnej rezydencji naśladującej sztukę toskańską i florencką, ale „przywołać idealny włoski pałac i zrealizować w kamieniu jedną ze swoich malarskich fantazji”. Hotel odsłania modę neorenesansową tamtych czasów. Łukowata fasada i wewnętrzny dziedziniec przypominają toskańskie pałace. Monumentalne schody prowadzą na pierwsze piętro, gdzie znajdowały się apartamenty i kolekcja dzieł sztuki hrabiego de Pourtalès. W tym przypomnieniu renesansu Félix Duban unika przeciążenia i afektacji, ale używa go jako dowodu rygoru i wyrafinowania, aby służyć jako wizytówka dla kolekcji dzieł sztuki hrabiego. Théophile Gautier opisuje hotel jako „obiekt sztuki”.

Na piętrze od strony ulicy znajdziemy bibliotekę i sypialnię od strony dziedzińca, przedpokój i jadalnię, a także galerię obrazów z górnym oświetleniem dzięki szklanemu dachowi, salę etruską przy ul. cul-de-four, gotycka kaplica dla obiektów ze średniowiecza i renesansu. Wystrój wnętrza, również firmy Duban. Inwentarz utworzony w 1850 r. Przedstawia wyposażenie hotelu w stylu Karola X.

Kolekcja obejmuje ponad trzysta obrazów gdzie tych XVI th i XVII th  stulecia są dobrze reprezentowane. Prezentuje obrazy Ingresa , Verneta , Delaroche , Turpin de Crissé , Léopolda Roberta , szwajcarskie pejzaże, obrazy w stylu trubadurów . Kulki są zgrupowane na parterze. Małe zabytkowe brązowe, terakotowe i antyczne wazony są eksponowane w dwóch pokojach obok galerii malarstwa. W sumie inwentarz po śmierci zawiera 3500 pozycji.

Po jego śmierci hotel przeszedł w ręce jego syna, hrabiego Edmonda de Pourtalès-Gorgier ( 1828 - 1895 ).

Galeria, w której zostały zaprezentowane słynne zbiory komisarza, zachowała się zgodnie z jego wolą dziesięć lat po śmierci hrabiego de Pourtalès w 1855 roku. Jej kolekcje zostały sprzedane do publicznej sprzedaży w lutym 1865 roku , zgodnie z życzeniem ich właściciela. Hrabia Edmond de Pourtalès powierzył Hippolyte Destailleur przebudowę hotelu w latach 1865 - 1866 , a następnie w latach 1869 - 1870 . Galeria obrazów zostaje zniszczona i zamieniona w jadalnię. Do hotelu dodano piętro.

Hrabina Pourtalès, z domu Bussière ( 1836 - wzniesiony w 1914 roku ), był uosobieniem elegancji i powietrze z wielkiego świata pod Drugiego Cesarstwa i początki III RP . Przyjaźniła się z cesarzową Eugenią i księżną Pauliną von Metternich . Zainspirował malarzy Schulera , Barona , Héberta , Carolusa-Durana . Malarze Jalabert , Spindler i Winterhalter namalowali jego portret. Jego salon był jednym z najbardziej znanych w Paryżu.

Ochrona - Renowacja

Elewację ulicy włączono do uzupełniającej inwentaryzacji zabytków dnia4 listopada 1927 .

Następnie środek rejestracyjny został rozszerzony na cały budynek przy ul 17 września 2002.

Hotel był przedmiotem kampanii remontowych w roku 2006 - 2008 pod kierunkiem architekta Antoniego BÉCHU .

Gwiazdkowy hotel

Budynek ten, zwany także „Brak adresu”, jest regularnie wynajmowany przez znane osobistości, w tym używaną w tym miejscu rodzinę Kardashian . Pourtalès oferuje apartamenty z usługami hotelowymi. Dyskretny hotel w stylu florenckim jest znany z tego, że gościł takie gwiazdy jak Leonardo DiCaprio , Madonna i Prince . Zlatan Ibrahimovic mieszkał tam przez rok podczas swojego pobytu w Paris Saint-Germain . Składa się z dziewięciu luksusowych apartamentów o powierzchni od 95 do 350  m 2 . Do dyspozycji klientów jest zespół dwudziestu pracowników, w tym szef kuchni.

Zarządza nim firma No Address France, której większościowym udziałowcem jest pan Shezi Nackvi, również obecny w grupie hotelowej The Peninsula Hotels .

W nocy od 2 do 3 października 2016 r, Kim Kardashian został zaatakowany podczas ukradli biżuterię wartą kilka milionów euro.

Uwagi i odniesienia

1. Louis Hautecœur, Historia architektury klasycznej we Francji , tom VI, Restauracja i rząd lipca. 1815-1848 , s.  259 , A. Picard, Paryż, 1955
2. Robin Middleton, The Pourtalès-Gorgier Hotel , str.  141 , w Félix Duban 1798-1870 Kolory architekta . Gallimard, Paryż, 1996
3. Théophile Gautier, Galerie Pourtalès. Malarstwo , s.  84 , Moniteur Universel, sobota 28 stycznia 1865
4. "  dawnego hotelu z Pourtalès  " , zawiadomienie n o  PA00088832, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
5. Źródło: Alexandre Gady, Prywatne rezydencje Paryża , Paryż, Éditions Parigramme, 2008, s.  220 .
6. "  NO ADDRESS FRANCE (PARIS 8) Obrót, wyniki, bilanse na SOCIETE.COM - 522204635  " , na www.societe.com (dostęp: 3 października 2016 )
7. Guillaume Descours , „  Agresja Kim Kardashian: hotel Pourtalès, sekretna rezydencja gwiazd  ”, Le Figaro ,3 października 2016 r( ISSN  0182-5852 , czyt. Online , dostęp 4 października 2016 r. )
8. „  Wideo: Odkryj rekonstrukcję napaści Kim Kardashian  ” (dostęp 4 października 2016 r. )

Zobacz też

Bibliografia

• Pod kierunkiem Jean-Marie Pérouse de Montclos , Le guide du patrimoine: Paris , s.  539 , Hachette, Paryż, 1994 ( ISBN  978-2-01-0168123 )
• Alexandre Gady, Prywatne rezydencje Paryża. Od średniowiecza do Belle Epoque , s.  220-221 , Parigramme, Paryż, 2008 ( ISBN  978-2-84096-213-7 )
• Bruno Centorame, Hôtel de Pourtalès , s.  85-86 w Autour de la Madeleine. Sztuka, literatura i społeczeństwo , akcja artystyczna miasta Paryża, Paryż, 2005 ( ISBN  2-913246-53-2 )
• Victoire de Pourtalès, Olivier Boisset, Kolekcja Pourtalès , s.  172-173 w Autour de la Madeleine. Sztuka, literatura i społeczeństwo , akcja artystyczna miasta Paryża, Paryż, 2005 ( ISBN  2-913246-53-2 )
• Praca zbiorowa pod redakcją Sylvain Bellanger, Françoise Hamon, Félix Duban (1798-1870). Kolory architekta , Gallimard-Electa, Paryż, 1996 ( ISBN  978-2-07-0150281 )

Powiązane artykuły

• Lista zabytków w 8. dzielnicy Paryża
• Lista paryskich rezydencji
• Rodzina Pourtalès