Günther Angern

Günther Angern
Günther Angern w tle po prawej stronie.
Narodziny	5 marca 1893 Kolberg woj. Pomorskie
Śmierć	2 lutego 1943 (49 lat) Stalingrad , Związek Radziecki
Pochodzenie	Niemiecki
Wierność	Cesarstwo Niemieckie Republika Weimarska III Rzesza
Uzbrojony	Deutsches Reichsheer Reichswehr Wehrmacht , Heer
Stopień	Generalleutnant
Lata służby	1914 - 1943
Przykazanie	11 Dywizja Pancerna
Konflikty	I wojna światowa , druga wojna światowa
Wyczyny broni	Operacja Barbarossa
Nagrody	Krzyż Kawalerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu

Günther Angern (5 marca 1893Kolberg -2 lutego 1943, Stalingrad ) był niemieckim generałem II wojny światowej .

Biografia

Do szkoły podchorążych wstąpił w 1914 r. W czasie I wojny światowej był żołnierzem piechoty.

W 1938 r. Wstąpił do Wehrmachtu . Na początku II wojny światowej dowodził 11. Panzerdivision z następujących1 st sierpień 1940 w 15 sierpnia 1941jak Oberst . Plik15 sierpnia 1941, brał udział w operacji Barbarossa i został awansowany do stopnia Generalmajor . Plik15 września 1942dowodzi 16. dywizją pancerną i bierze udział w bitwie o Stalingrad . WListopad 1942jego dywizja została zredukowana do 4000 żołnierzy i otrzymał rozkaz wycofania się za Doniec .

Kiedy Armia Czerwona rozpoczyna kontrofensywę, aby otoczyć Stalingrad , więzi kilka elementów swojej dywizji w mieście z 6 Armią (Niemcy) . Angern pozostał ze swymi ludźmi w Stalingradzie i awansował do rangi Generalleutnant na21 stycznia 1943.

Armia Czerwona wypycha Niemców na wschodnią część obwodu Stalingradu i do Styczeń 1943wraz z innymi oficerami sztabu dywizji planują próbę ucieczki z okrążenia, przekraczając linię frontu w mundurach Armii Czerwonej w towarzystwie Hiwi , ale potem się to nie uda. Angern popełnił samobójstwo w dniu2 lutego 1943pod koniec bitwy pod Stalingradem .

Uwagi i odniesienia

1. Beevor, Antony (1999). Stalingrad. Londyn, Wielka Brytania: Penguin Books. ( ISBN  978-0-14-024985-9 ) .
2. Mitcham, Jr, Samuel W. (2007). Panzer Legions: przewodnik po dywizjach czołgów armii niemieckiej podczas II wojny światowej i ich dowódcach. Mechanicsburg, PA, Stany Zjednoczone: Stackpole Books. ( ISBN  978-0-8117-3353-3 ) .
3. Patzwall, Klaus D.; Scherzer, Veit (2001). Das Deutsche Kreuz 1941 - 1945 Geschichte und Inhaber Band II [Krzyż niemiecki 1941 - 1945 Historia i odbiorcy tom 2] (w języku niemieckim). Norderstedt, Niemcy: Verlag Klaus D. Patzwall. ( ISBN  978-3-931533-45-8 ) .
4. Scherzer, Veit (2007). Die Ritterkreuzträger 1939–1945 Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündeter Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundes Crossarchives 1939 Krzyż Knight Holders of Knight's Cross 1939 Knight Crossarchives 1939 Żelazny Krzyż 1939 przez armię, siły powietrzne, marynarkę wojenną, Waffen-SS, Volkssturm i siły alianckie z Niemcami zgodnie z dokumentami archiwów federalnych] (w języku niemieckim). Jena, Niemcy: Scherzers Militaer-Verlag. ( ISBN  978-3-938845-17-2 ) .