Wydłużona ośmiokątna gyrobicupola

Wydłużona ośmiokątna gyrobicupola
Obraz poglądowy sekcji Wydłużona ośmiokątna żyrobicupola
Rodzaj Rozszerzona żyrobicupola
J 36 - J 37 - J 38
Wierzchołki 24
Krawędzie 48
Twarze (liczba: 26) 8 t 18 c
Konfiguracja twarzy 24 z 3.4 3
Grupa symetryczna D 4d
Podwójny -
Nieruchomości wypukły

W geometrii The wydłużone ośmiokątne gyrobicupole jest jednym z 92 Johnson stałych nazywane i opisanych Norman Johnson w 1966 (Ten stały zauważyć, J 37 w jego klasyfikacji). Jak sama nazwa wskazuje, można go zbudować poprzez wydłużenie ośmiokątnego żyrobikupola ( J 29 ) i włożenie ośmiokątnego graniastosłupa między jego dwie połowy. Powstała bryła ma lokalnie regularny wierzchołek - rozmieszczenie czterech padających ścian na dowolnym wierzchołku jest takie samo dla wszystkich wierzchołków; jest to unikalne wśród ciał stałych firmy Johnson. Jednak nie jest ona półregularna , a zatem nie jest bryłą Archimedesa , ponieważ istnieją pary wierzchołków takie, że nie ma izometrii bryły, która odnosi się do siebie nawzajem. Zasadniczo można rozróżnić dwa typy wierzchołków na podstawie ich „sąsiadów od sąsiadów”. Innym sposobem, aby zobaczyć, że wielościan nie ma regularnego wierzchołka, jest zauważenie, że wokół jego równika znajduje się dokładnie pas ośmiu kwadratów, który odróżnia wierzchołki pasa od wierzchołków po obu stronach.

Bryłę można również postrzegać jako wynik skręcenia jednej z ośmiokątnych kopuł ( J 4 ) na rombikuboktaedrze ( bryle Archimedesa ) o 45 stopni. Jego podobieństwo do rombicuboctahedron nadaje mu alternatywną nazwę pseudorhombicuboctahedron .

Mały rhombicuboctahedron.png
Rhombicuboctahedron
Exploded rhombicuboctahedron.png
Wybuch przed obróceniem
Pseudorhombicuboctahedron.png
Pseudorhombicuboctahedron

Zobacz też

Powiązany artykuł

Link zewnętrzny