Prezes National Association for Research and Technology | |
---|---|
1980-1985 | |
Prezydent Compiègne University of Technology | |
1974-1987 |
Narodziny |
14 czerwca 1923 Tulon |
---|---|
Śmierć |
12 grudnia 2008(w wieku 85 lat) Chabeuil |
Narodowość | Francuski |
Trening |
Szkoła marynarki wojennej Lycée du Parc Institute of Political Studies w Paryżu |
Zajęcia | Inżynier , wojsko, okręt podwodny |
Członkiem |
Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny Francuskie Towarzystwo Energii Jądrowej Amerykańskie Towarzystwo Jądrowe |
---|---|
Uzbrojony | Marynarka wojenna |
Konflikty |
II wojna światowa Wojna indochińska |
Nagrody |
Oficer Legii Honorowej Krzyża Wojennego 1939-1945 Oficer Krajowego Orderu Zasługi |
Guy Deniélou , urodzony dnia14 czerwca 1923w Tulonie i zmarł dalej12 grudnia 2008w Ermont jest oficerem marynarki , inżynierem badawczym w CEA , który był prezesem i założycielem University of Technology of Compiègne (UTC).
Po klasycznych maturach studia Guya Deniélou zostały znacznie zakłócone wojną .
W dniu przerwano mu przygotowania do Akademii Marynarki Wojennej15 czerwca 1940 gdzie w swoje 17. urodziny zaciągnął się do marynarki wojennej jako marynarz drugiej kategorii, aby dotrzeć do Anglii lub Dakaru. Ta drużyna została przerwana podczas bitwy pod Mers el-Kebir dnia3 lipca 1940że mieszka na pokładzie Commander Teste . Wrócił do Francji przez Bizerta , ponownie przygotował szkołę, do której został przyjęty w czerwcu 1941 roku .
Naval szkole , a następnie zainstalowane w Tulonie , został zabrany przez Niemców w listopadzie 1942 roku . Uczniowie są rozproszeni.
Guy Deniélou, biorąc pod uwagę jego akta, zostaje powołany do École Polytechnique . Następnie musi spędzić rok na doskonaleniu swoich umiejętności z kilku przedmiotów w Lycée du Parc . Negocjacje między armią a École Polytechnique zakończyły się niepowodzeniem, więc Guy Deniélou zdecydował się udać do Sciences Po, gdzie rozpoczął drugi rok studiów. Jego naukę przerwie wyzwolenie Paryża .
Mianowany szef Corps Franc Marine w regionie Boulogne , Guy Deniélou brał udział w oblężeniu Dunkierki we wrześniu 1944 r. W armii brytyjskiej i armii czechosłowackiej. Następnie został mianowany trałowiec w La Rochelle w 1945 roku .
W 1946 i 1947 r. Brał udział w wojnie w Indochinach , w szczególności w lądowaniu Hajfongu .
Po ślubie z Geneviève Grangaud the 27 sierpnia 1947, Guy Deniélou jest wyznaczony na okręty podwodne, w których będzie robił karierę do 1957 roku . Po raz pierwszy został powołany na sześć miesięcy w szkole ASM (Arme Sous Marine) w Casablance . Po powrocie do Tulonu wiosną 1948 r. Był oficerem czterech kolejnych statków: Blaison, Auréole, Créole i Roland Morillot. W 1954 roku został mianowany dowódcą Saphir, a następnie w 1955 roku Artemidy. Rozpoczynając w tym czasie badania atomowego okrętu podwodnego, zwrócił się w stronę techniki atomowej i przez rok pracował w służbie budowy broni morskiej w Cherbourgu, a także studiował inżynierię atomową w Narodowym Instytucie Nauk i Technik Jądrowych (INSTN ) w Saclay w latach 1956-1957.
Guy Deniélou został zwerbowany przez CEA w 1959 r. Do przeprowadzenia badań reaktora Siloé w CEN w Grenoble . W tym samym czasie Louis Néel zlecił mu nauczanie neutroniki i teorii reaktorów na Politechnice w Grenoble .
Projektant z bardzo udanych Siloe i Siloette reaktorów , Guy Deniélou następnie uczestniczył w pierwszych badań nad francusko-niemieckiej High Flux Reactor (RHF) oraz w projektowaniu Osiris i celestin reaktorów .
W CEN Cadarache odpowiada za organizację testów i rozruch reaktora Rapsodie , pierwszego reaktora eksperymentalnego w sektorze reaktorów szybkich chłodzonych sodem . W tym okresie został powołany jako ekspert MAEA w Brazylii, przeprowadzał ekspertyzy w Japonii i prowadził letnie kursy na MIT .
W czerwcu 1971 r. Objął stanowisko Kierownika Działu Reaktorów Neutronowych CEA. Jest odpowiedzialny za projekt reaktora na neutrony prędkie Phénix (prekursor Superphénix ) znajdującego się w Marcoule i zainaugurowany w 1973 roku .
W 1972 roku Guy Deniélou opuścił CEA, aby założyć University of Technology of Compiègne (UTC) i sieć uniwersytetów technicznych . Był prezesem University of Technology of Compiègne od 1974 do 1987 .
Przewodniczył Narodowego Stowarzyszenia Badań i Technologii (ANRT) od 1980 do 1985 roku .
Członek Komitetu Ekonomiczno-Społecznego , zastępca burmistrza Compiègne , członek European Nuclear Energy Society , członek French Nuclear Energy Society i American Nuclear Society .
Guy Deniélou i jego żona Geneviève, z domu Grangaud, mieli sześcioro dzieci, 13 wnuków i 5 prawnuków.
„ Technologia ? Tę nazwę przyjmuje nauka, gdy jej przedmiotem są produkty i procesy przemysłu ludzkiego. „
Nie jestem tutaj, aby napełniać dzbanki, ale aby rozpalić ogień”
Odnośnie powstania UTC :
„Spróbujemy zakończyć absurdalny podział, który ustanowił się między naukami humanistycznymi a nauką. Tutaj ponownie wybór technologii jest szczególnie rozsądny. […] obiekt techniczny jest uprzywilejowanym miejscem spotkań panów; tworzy język, kulturę niezrozumiałą dla nietechników i nadchodzi moment, w którym nie będzie już można twierdzić, że zna człowieka, nie znając konstruowanych przez niego obiektów. […]
Spróbujemy zorganizować nauczanie filozofii, historii czy ekonomii wokół technologii. W kwestiach wypowiedzi francuskiej student szczególnie uczęszczał do dysertacji francuskiej jako gatunku literackiego; musi zostać wprowadzony w inne gatunki literackie, którymi są reportaż, notatka, relacja, list itd. […] wydaje nam się, że nowe podejście humanistyki jest możliwe począwszy od technologii i chcemy spróbować eksperymentu.
¹ Uwaga: Godna podziwu Historia chińskiej technologii opublikowana na przykład przez pana Needhama jest tak samo kształtująca, jak podsumowanie brytyjskiej polityki zagranicznej w XVII wieku. Podobnie, w filozofii, badanie sposobu istnienia obiektów technicznych M. Simondona wydaje się pasować bardziej naturalnie niż badanie Monadologii Leibniza ”.