Gusukuma Seihō

Gusukuma Seihō Obraz w Infobox. Malowanie zatoki ze , autorstwa Gusukuma Seihō. Muzeum Prefektury Okinawa.
Narodziny 18 października 1614
Królestwo Ryūkyū
Śmierć 18 października 1644 (w wieku 30 lat)
Imię w języku ojczystym ・
Zajęcia Artysta , malarz

Gusukuma Seihō (  間 清 豊 ) , (19 listopada 1614 - 16 listopada 1644) jest oficjalnym malarzem nadwornym na dworze Królestwa Ryūkyū . Znany jest również pod imieniem Ji Ryō (自 了 ) Oraz pod chińsko brzmiącym imieniem Qin Kesheng (欽 可 聖).

Biografia

Gusukuma pochodzi z arystokratycznej rodziny z Shuri . Jego ojciec jest muzykiem, ale Gusukuma jest głuchy i niemy i całą swoją energię poświęca w innym kierunku, ucząc się samodzielnie malować. Studiuje malarstwo chińskie, które ma na niego duży wpływ.

Słysząc o młodym malarzu, król Shō Hō wzywa go do sądu i nadaje mu imię Ji Ryō. Mówi się, że chińscy emisariusze inwestytury Ryūkyū, którzy widzieli jego obraz, porównali go z obrazem najlepszych malarzy w Chinach, a Kanō Yasunobu , nadworny malarz szogunatu Tokugawa , podobnie pochwalił artystę, gdy jedno z dzieł Gusukumy zostało przywiezione do Edo przez Emisariusz Ryūkyū z misji Edo w 1634 roku .

Większość prac Gusukumy została zniszczona podczas bitwy o Okinawę w 1945 roku. Jest tylko jedna praca z pieczęcią ( rakan ), która potwierdza, że ​​została namalowana przez Gusukumę. Jest własnością Prefektury Okinawa Muzeum wyznaczony ważnym ośrodkiem kulturalnym obiekt z Prefektura Okinawa i przedstawia fantastyczny stwór o nazwie Bai ZE  (en) w Chinach i hakutaku w języku japońskim.

Linki zewnętrzne

Uwagi i odniesienia

  1. Gusukuma urodził się i zmarł osiemnastego dnia dziesiątego miesiąca kalendarza księżycowego . Daty te odpowiadają dziewiętnastemu listopada 1614 i szesnastemu listopada 1644 roku kalendarza gregoriańskiego.
  2. (ja) „  Gusukuma Seihō  ”, Kotobank .
  3. " Hakutaku nie zu ". Sztuka Okinawy. Rząd Prefektury Okinawy. 2003.
  4. „Ji Ryô”. Okinawa rekishi jinmei jiten (沖 縄 歴 史 人名 事 典, „Encyklopedia ludzi historii Okinawy”). Naha: Okinawa Bunka-sha, 1996. str.  44 .

Źródło tłumaczenia